Matsushima Kō

We wilden vanochtend Sendai gaan verkennen, maar na een paar keer kloppen op de deur van de jongens bleef het verdacht stil. Met een paar keer aanbellen was er teken van leven en bleek dat ze de wekker na 1x hadden uitgezet en rustig door waren geslapen.

Vandaag zijn we gestart met het verkennen van Sendai en de nabije omgeving. De start was op de 31e verdieping van het AER gebouw, waar je aan twee kanten de stad kon bekijken. Minder indrukwekkend dan Tokyo Tower, maar een leuke start van de dag en even weg uit de 33 graden.

De interessante locaties in Sendai liggen allemaal iets verder uit elkaar en het openbaar vervoer is hier aanzienlijk minder handig dan in Tokio of Kyoto. Alles moet met de bus en gaat niet al te snel, dus zijn we erg blij met het feit dat we zelf een auto hebben.

Na een ritje van een half uur konden we de Sendai Daikannon bewonderen, een boeddhistisch beeld van 100 meter hoog. Indrukwekkend om te zien van de buiten- en binnenkant. Binnen loop je eerst een rondje langs beelden van de Japanse zodiak, allemaal erg mooie houten beelden. Met de lift omhoog naar de 12e verdieping, om daarna met de trap in een rondje naar beneden te lopen. Op elke verdieping waren kleine altaren voor allemaal verschillende bodhisattva's.

Met 33 graden is zelfs de trap naar beneden een inspanning, dus beneden gekomen zijn we buiten in de schaduw gaan zitten om even rustig bij te komen. Allemaal een flesje drinken uit een automaat, wellicht niet heel vreemd, maar frisdrankautomaten zijn in Japan echt op elke straathoek te vinden.

Na het beeld zijn we weer in de auto gesprongen om door te rijden naar de kustplaats Matsushima ongeveer 30 minuten voorbij Sendai. Daar hebben rustig kunnen wandelen aan de kust en de natuur kunnen verkennen. Het kustlandschap in dit deel van Japan is echt enorm mooi en er zijn ook veel plaatsen waar ze een platform hebben gemaakt waar je van het mooiste uitzicht kunt genieten.

We zijn via een lange rode brug een eilandje opgelopen. Erg rustig, behalve het oorverdovende geluid van de cicaden. Ook hier weer een kans om van mooie uitzichten te genieten en een stukje van de natuur te bewonderen.

Tot nu toe valt het op dat alle locaties waar je veel toeristen verwacht juist erg rustig zijn. In plaatsen als Tokio en Kyoto is het onmogelijk om een foto zonder andere mensen erop te nemen, hier is dat meer regel dan uitzondering. Bij het beeld waren er misschien 4 andere mensen, aan de kust zijn we ook enkel kleine groepjes mensen tegengekomen.

Tijdens het avondeten weer mogen genieten van een variatie aan hapjes. Voor Rogier als favoriet een op houtvuur geroosterde vis. Bij het bestellen was aangegeven dat 1 echt genoeg was voor 1 persoon en dat klopte ook wel. De prijzen voor het eten hier zijn echt aanzienlijk beter dan in Nederland. Voor een ruime avondmaaltijd met z'n vieren zijn we tussen de €60 en €70 kwijt.

Bij de maaltijd ook nog genoten van sake. Niet in minuscule glaasjes, maar gewoon degelijke glazen die echt tot de rand zijn volgeschonken. Onhandig voor de eerste slok, wel zeer fijn dat je een echt vol glas krijgt. Wees gerust, de sake is beperkt gebleven tot Rogier, de kinderen hebben het bij cola, water en calpis houden.Read more