Te voet richting Machu Picchu - dag 1-2

Een vijfdaagse Salkantay trekking, solo met backpack en tent.....

Dag 1 - Mollatapa -> Sorayabamba

'Salkantay trekking to Machu Picchu without a tour'.... zo begon mijn online voorbereiding van deze vijfdaagse trekking naar Machu Picchu.

De Salkantay trekking staat in de National Geographic top 25 van mooiste hikes ter wereld en is een populair alternatief van de bekende (en maanden van te voren volgeboekte) Inca trail....

"The Salkantay Trek is hands down more difficult than the Inca Trail for a few reasons. Firstly it’s longer — almost twice as long. This route is also a lot higher, meaning the risk of altitude sickness is greater and the nights tend to be colder. For anyone worried about their physical abilities and comfort, this route might not be the best option."

De Salkantay trekking wordt in Cusco veelal met gids en in tourvorm aangeboden en afgenomen. Voor tussen de $250 en $650 ga je vier of vijf dagen op pad, inclusief alles. Echter hoeft dat niet...

En dat plezierde mij. Je kan ook zelf en onafhankelijk gaan zo bleek uit mijn research. De gehele route staat op Maps.me en de paden zijn over het algemeen zichtbaar. Al vraagt zelf hiken wel voorbereiding. Voorbereiding van een meerdaagse trekking. En alle gear spullen zelf dragen. In veel tour leggen ze stukken per busje af, worden alle maaltijden voor je bereidt, je spullen vervoerd (per paard) en overnacht je niet op campsites.

Ik besloot de hike zelf te organiseren, zonder tour en als trekking. Solo. Na de hikes in Patagonië voel ik me inmiddels comfortabel met de voorbereidingen.

In Cusco camping gear gehuurd, route uitgestippeld, informatie in de GPS gezet, weather forecast bekeken, kleding uitgezocht en voor vijf dagen eten ingeslagen. En niet te vergeten het ticket voor Machu Picchu aangeschaft. De tickets zijn gelimiteerd en anders sta je voor een dichte poort op de dag van het slotstuk.

Vijf dagen hiken. Zo'n trekking bestaat uit allemaal stapjes die je van te voren uitdenkt. Van de taxi naar de collectivo in Cusco tot de eerste camping waar je je tent op wilt zetten. Het is fijn als het in elkaar valt.

Op dag één vertrok ik om 4 uur in de nacht per lokale minibus vanuit Cusco richting het startpunt van de Salkantay trail. Met twaalf Peruanen in een collectivo en ingeklemd tussen een vrouw met een baby van 9 maanden en oudere man. Ik was enige buitenlander in het busje en met mijn backpack op het dak startte de twee uur durende rit over bergwegen richting Mollepata.

Bij aankomst het eerste deel van de hike naar het stadje Sorayabamba en een klim naar het Humantay Lake. Het weer is bewolkt en miezerig, soms een licht zonnetje.

Omdat ik vroeg ben vertrokken heb ik tijd na het eerste deel van zo'n 3 uur omhoog en omlaag na lunch nog een stuk verder te lopen. Niet overnachten in de village waar alle tour groups verblijven maar iets doorlopen. Dat scheelt afstand voor de volgende dag. En zoals ik online las: 'You can hike up too the last campsite before the Salkantay pass. Sleeping up there is cold but it gives you a head start over all the tour companies'

Ik lunch nog ergens in een boerenschuurtje en ga voor het vervolg... een weg omhoog. Echter begint het na een uur lopen te regenen en wordt het koud. Ik besluit even door te lopen en kom na tien minuten toevallig een campsite tegen, niet meer dan een plek waar je je tent op kan zetten bij een lokale familie - die zelf in een klein houten hutje woont. Ik ben er alleen met de vader, moeder en klein kind en besluit daar voor de nacht neer te strijken. Ze hebben een shelter en dat biedt bescherming tegen een regen.

Overnachten tussen de bergen aan de voet van de Salkantay Mountain op 4100 meter. Uren overbruggen tot je gaat slapen. Er is niets. Zelfs geen toilet.

Na twee uur arriveren toevallig nog twee Franse hikers en we zijn met elkaar de enige die hier in een tentje de nacht doorbrengen. Een koude nacht.....

Vandaag - 11 kilometer / 800 hoogtemeters en 6 uur hiken

Dag 2 - Sorayabamba - Collpampa

Na een koude nacht sta ik sta om 6.00. Vandaag een hike met 1300 hoogtemeters en ruim 20 km hiken. Als ik me klaarmaak zie ik na een half uur de eerste tourgroepen omhoog en langs onze plek passeren. Groepen van zo'n 20 (!) personen met gids. En daarachter paarden die de spullen van deze mensen omhoog sjouwen. Steeds weer een nieuwe groep komt langs terwijl ik mijn tent inpak, havermout klaarmaak op de stove en kleding sorteer.

De Salkantay trekking blijkt een populaire trail voor tours. 99% loopt deze trail in 4 of 5 dagen georganiseerd.

Na een half uur vertrek ook ik en begin de klim naar de Salkantay pass. Het is relatief druk op dit stuk met mensen van de tour groepen en paarden. De klim is ongeveer een uur en door deze hoogte (4600m) maakt ademhaling lastig. Hiken in slow motion.

Als ik een Amerikaan op de klim passeer hoor ik achter me zijn verbazende opmerking. '..This guy is walking with all his fucking gear'....

Na de pass op 4800 meter spreidt iedereen zich langzaam uit en komt er meer ruimte. Zeker na de middag omdat de groepen dan ruim de tijd nemen te lunchen in een eigen hutje. De laatste vier uur richting mijn bestemming loop ik alleen. Helemaal alleen en niemand op mijn pad. Even check ik op de GPS of ik op het goede pad zit. Dat is correct. Een mix van uitzichten, stromende beekjes, watervallen, regen en zon. Alle lagen aan en uit. Van sneeuw, mist en kou boven op Salkantay pass naar regenwoud en warmer in lager gelegen gebied.

Als ik na 8 uur hiken op tijd aankom in het dorpje om te overnachten, loop ik nog een half uurtje door naar een verdere campsite. Daar zet ik mijn tent op. Met prachtig uitzicht en middenin de natuur. De meeste groepen zijn neergestreken in het eerste dorpje na de Salkantay pass.

Naast me op een veld staat één andere tent met twee Canadezen van rond de vijftig jaar. Ze zijn met z'n tweeën en hiken de trail met kok, een gids en iemand die spullen vervoerd en de tenten opzet. Enorm aardige mannen en tijdens het bewonderen van de sterrenhemel raken we aan de praat. Over reizen, fotografie, Canada en werk. Ze zijn speciaal voor deze Machu Picchu trekking naar Peru gevlogen...

'One thing I regret about my younger years is that didn't travel the world as you' zegt hij me als we samen naar de sterrenhemel kijken. En... 'The two worst addictions in life are heroin and a monthly salary''.....

Terwijl ik mij stove opzet in een donker hokje, en eet met de deksel van een blik tonijn als geïmproviseerde lepel (lepel vergeten...), krijgen de twee een heerlijk tweegangen diner voorgeschoteld. Verschil moet er zijn... ;)

Vandaag - 21 kilometer / 753 hoogtemeters en 8 uur onderweg

Ik voelde me deze dag The lonely hiker tussen alle groepen.
En dat was mooi.....Läs mer