Entre deux fleuves

Vandaag langggg geslapen. Het degustatiemenu met bijpassende champagne van gisteravond zal daar wel voor iets tussengezeten hebben, maar een mens moet toch eten, n’est-ce pas?

Zoals steeds eten we ons ontbijt gewoon buiten, want dat is vakantie! We hebben ondertussen al een vast plekje in de prachtige tuin en eten op ons duizendste gemakje al dat lekkers op. We beramen een plan voor vandaag, en dat gaat weer iets met fietsen 🚴‍♀️ worden.

Bij het terugkeren naar de kamer raken we met de gastvrouw aan de praat over de State of Affairs hier in deze streek. Blijkt dat ze nog maar open zijn sinds november 2019 en dat toen COVID toesloeg. Grenzen dicht en hier zitten blijkbaar vooral Japanners en Amerikanen, maar die hele toevoer is nog steeds afgesneden.

Hun lockdown was nog een paar maten sterker, zij mochten maximaal 2 km. van hun huis verwijderd zijn, dus wandelen was OK. Fietsen niet. Bij het doen van boodschappen in de supermarkt werkt er bij het buitengaan gecontroleerd of er genoeg in de kar lag om een week te kunnen leven. Als dat niet zo was: hopla, keer uw kar maar en ga maar volhijsen. Amai. Vrijheden in 2020. Er is niet veel nodig om compleet terug te draaien hé.

De situatie hier lokaal was ook best wel ernstig. En nu nog steeds. Er is weer toenemende besmetting en mensen zijn het beu. Die combo maakt dat je echt goed moet uitkijken en risico’s moet proberen te vermijden waar je kan. Dat doen we ook voortdurend. We doen geen binnenactiviteiten, geen kelderbezoeken, geen proeverijen, niets daarvan. We doen wel tochtjes met de fiets, nemen onze picknick mee, en zijn quasi de hele dag buiten tot en met het terraske van het avondeten. Of als we binnen moeten zitten, dan is er voldoende ruimte tussen. Meestal observeer ik een tijdje voor we naar binnengaan hoe het precies loopt en of er veilig wordt gewerkt, en pas als ik dat kan vaststellen, gaan we naar binnen. Liever toch geen risico’s lopen.

Vandaag dus terug op de fiets. Nu de andere kant opgereden en heerlijk gepicknickt aan de waterkant. Onze route lag tussen twee waterlopen, het kanaal en de Marne. En op het einde zijn we in Ay zelf een kijkje gaan nemen, en zelfs de heuvels opgereden. Prachtig uitzicht was onze beloning...

Straks nog naar Hautvilliers, voor nog meer vergezichten. La vie est belle en France.

Van France gesproken... omdat we morgen nog verder vakantie vieren in België, hebben we ons passenger location form ingevuld. Wat was dat zeg, zo’n brol!

Enfin, nu nog van Champagne profiteren! Al wat dat we g’had ‘hmn, da pakke z’ons nie af! Vrij naar Kenji Minogue.Read more