Dag 5: Nasbinals - Conquet

Afgelegde afstand: 83 km
Totaal gefietst: 352,5 km
Afstand tot Santiago: 1388 km
Emoties: 😴😊🙂😃🙂🙄😦😊😃😕
Soundtrack: Homesick - Kings of Convenience

Hoogtepunten

Ik geloof niet direct in hogere machten, maar soms vallen dingen op de juiste momenten op de juiste plek. Het is meer een soort energie of zo. Het feit dat ik hier vannacht met al m'n gesnotter alleen heb kunnen liggen en twee keer uitgebreid heb kunnen douchen heeft zeker bijgedragen aan dat ik me nu al wat beter voel. Een heerlijke plek in volgens mij het aller stilste dorp van Frankrijk, ondanks genoeg 'pelgrim-activity'.
Toch stop ik nog even bij de lokale pharmacie om wat extra vitaminen en pijnstillers in te slaan.
Na een kilometer of 8 tik ik tussen de verwijzingen naar ski-oorden op 1340 meter hoogte gelijk het hoogste punt in mijn hele camino aan. Een open landschap met wat rotsen, een paar struiken en grazende koeien waar de scherpe wind overheen jaagt. Vanaf hier gaat het nu eerst een stuk naar beneden. Ongeveer een half uur later sta ik 1000 meter lager in Saint Côme d'Olt waar de temperatuur gelijk wat aangenamer is. Ik raak in gesprek met een meisje uit Marseille die de camino andersom loopt, over 4 dagen is ze klaar als ze in Le Puy aankomt.
Ik besluit vandaag door te fietsen naar Conques, één van de hoogtepunten op de route als ik het mag geloven. Het laatste stuk loopt weer omhoog, maar ik leer weer een belangrijke les. Bij twijfel tussen het kleine kronkelige witte lijntje op de kaart dat kort lijkt of de dikkere witte lijn op de kaart die wat verder om gaat: kies het laatste. Weer laat ik me beetnemen met een stuk van 16%, en daarna nog één... Wel ontmoet ik nog een vrouw uit Antwerpen die drie keer per jaar 4 weken caminos loopt. Ik rij een stuk met haar op omdat ik toch niet harder kan hier.
En voor het eerst ga ik me wat zorgen maken over met name mijn knieën die inmiddels van 'aanwezig' in 'pijnlijk' zijn veranderd. Nog 20 kilometer tot Conques en ik moet om de tien minuten stoppen om mijn knieën wat rust te geven. Voor de rest heb ik tijdens het fietsen eigenlijk nergens last van, zelfs niet van het zitten.
En dan zo'n 6 kilometer voor Conques gaat de weg weer naar beneden en rol ik uiteindelijk zo'n beetje het mooiste dorpje wat ik ooit gezien heb in. Gelegen tussen hoge beboste heuvels, hier heeft de tijd stil gestaan, zelfs de weg is gemaakt van ronde keitjes en plakken natuursteen. Ik slaap in de abdij, wel met 20 man op een kamer, maar ook hier is de locatie weer geweldig. Een moment wat je wilt delen, laten voelen met je dierbaren. Dat is nu even anders.
In de lokale bar Saint Jacques pak ik een biertje om de rit te vieren maar val bijna in slaap. Dan maar een rondje door het dorp en een colaatje, en even de dag laten bezinken. Het dorp is stil en op een paar verdwaalde toeristen en een enkele pelgrim na hoor je niks. Voor het eerst voel ik me eigenlijk een beetje alleen...
Hoogtepunten op vele vlakken. Blij met de afstand, blij met de beloning, maar de weg het dorp uit heb ik ook al gezien en is steil...Read more