Nulstil søgning
Santiago de Compostella 2016
  • Marc Flaman

Santiago de Compostella 2016

Et 16-dags eventyr af Marc Læs mere
FølgOversigtKalenderDelDelTræskoliste
Nyeste først
  • Start på rejsen
    8. oktober 2016
    Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 1: Huis - Valence - Saint Michel d'A

    8. oktober 2016, Frankrig ⋅ 🌙 9 °C

    Kilometers: dik 900 tot Valence, 52 fiets, 14 met de auto. En nog geen kilometer Camino! 

    Emotie: 😃 

    Een echte pelgrim loopt de camino. Lopen is langzaam, lopen is bewust je omgeving ervaren, lopen is herhalen en in een flow kunnen komen. En natuurlijk is lopen de authentieke manier om een camino te doen. 

    Hoe anders is fietsen! Die verschillen heb ik vandaag wel mogen ervaren. Maar de dag begon vanmorgen 950 kilometer noordelijker; klokslag half 8 stond Marielle aan de deur om mij naar Brussel te brengen. Ruim op tijd was er nog genoeg gelegenheid om een kaffeetje en een muffin te bestellen. Met drie tassen en een grote kartonnen doos wurm ik me om kwart over 10 de TGV in. Naast de stoel een rekje waar de fiets precies op past, dat had Saint Jacques alvast goed geregeld.

    Na een comfortabele 4 uur stap ik uit in Valence en op zoek naar een mooie plek om de fiets in elkaar te zetten. Gelukkig mag je in Valence twee keer met de lift en een keer met de roltrap om het station uit te kunnen. Zo'n lift waar net 3 man in kunnen...precies! 

    Op het voorterrein schroef ik mijn fiets in elkaar, waarbij ik heel onbeleefd mijn kartonnen doos aan de SNCF geschonken heb (sorry er was echt geen container).

    En dan echt aan de slag. Om kwart voor vier op weg, eerst door Valence, wat een puinhoop voor fietsers, heb hele stukken trottoir gepakt uit veiligheid en bij gebrek aan duidelijkheid. Maar dat is gauw vergeten als ik de Rhône over fiets en voor me het Centraal Massief zie liggen. Enigszins onder de indruk koop ik gauw bij de boulangerie nog een Vienoise en twee pain au chocolat. En dan de relatief lage bergen in. De eerste 25 kilometer gaan voorspoedig met maximale hellingen van 6% over de doorgaande weg en de uitzichten worden al snel indrukwekkend. Ik voel me goed en geniet van het landschap. Twee colletjes hoger ga ik een eindje naar beneden wat lekker is maar vaak houdt dat er nieuwe hellingen aankomen. Zo ook nu, maar ik had er niet op gerekend dat de hellingen kilometers lang tussen de 11 en 14% zijn. Mijn batterij raakt snel leeg nu, maar trap nog even stug door ondanks dat mijn benen in brand staan. Op 45 kilometer stuur ik de eigenaar van mijn B&B een SMS dat het wat later wordt. Het is inmiddels 19.30 en het wordt donker, wat in het Centraal Massief al snel stikdonker inhoudt. Spontaan biedt ze aan mij te komen halen, wat een genot! Ik zat al redelijk stuk en de laatste 14 km blijken minstens net zo pittig te zijn. Ze vertelt dat richting Le Puy de weg vergelijkbaar is en dat doet me besluiten Le Puy maar over te slaan helaas. Maar als ik morgen de hele dag nodig heb om daar te komen raak ik te veel tijd kwijt, en aangezien ik een man with a mission ben ga ik morgen proberen verder op de camino terecht te komen... 

    Gelukkig is de B&B heerlijk met een fijn bed en goede douche (morgen gewoon nog een keer). Ik kook mijn rijst in de brander in de wasbak en zoek mijn spullen uit voor morgen. Wat een vage dag! Ik merk dat ik nog even moet aarden maar het voelt goed! 

    PS ja het concept is gejat inderdaad 😄    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 2: Saint Michel d'Aurance - Le Puy

    9. oktober 2016, Frankrig ⋅ ⛅ 5 °C

    Afstand: 80 kilometer 

    Emoties (in chronologische volgorde) : ☺️😊😱😤😌😊

    Weer: wolken en zon, stevige wind in de rug en 10 graden! 

    Met een prachtige zonsopgang word ik wakker. De B&B waar ik sliep was geweldig, behalve dat het op een eigenlijk onmogelijke plek lag; langs een steil paadje dwars door het bos begin ik met bergop te fietsen. En hierna wordt het de eerste 25 kilometer alleen maar erger, hellingen tot 18 en zelfs 20% krijg ik op mijn scherm, niet te fietsen. Even vraag ik me af waar ik aan begonnen ben. Maar wat omhoog gaat gaat ook weer naar beneden, en ik berust me in het feit dat ik eigenlijk wel tijd heb. Na Saint Agreve rij ik de Ardèche uit en meteen verandert het landschap. Van de enorme kilometers lange klimpartijen wordt de route gelijkmatiger en ga ik na een kilometer omhoog ook weer een stuk naar beneden. Halverwege neem ik koffie en een stokbroodje en voel ik me weer wat beter. Toch klimt de route nog steeds en tik ik bijna 1300 meter aan, goed te merken aan de ijzige wind (tis hier maar 7 graden!). En dan, 25 kilometer voor Le Puy krijg ik een cadeautje. Vanaf hier gaat het naar beneden! Koud maar fluitend rol ik Le Puy binnen, waar mijn auberge in de oude stad ligt...ongeveer 50 meter boven de stad. Nou nog één keer dan! De aardige beheerder geeft een rondleiding en na het douchen loop ik een rondje door de stad. Wat ben ik blij dat ik dit niet heb overgeslagen! Overigens, ondanks het plan ging dit ook niet, om de camino te volgen kwam ik toch hier door en na het spektakel van vanmorgen ging verder ook echt niet. Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende
    1

    Dag 3: Le Puy en Velay - Le Sauvage

    10. oktober 2016, Frankrig ⋅ ☁️ 2 °C

    Aantal kilometers: 82,5
    Afstand tot Santiago: 1569 km
    Weer: minder zon dan beloofd en koudddd
    Emoties: ☺️😯🙁😱😱😱😰😐😃

    Laat ik eerst maar even met de deur in huis vallen, ik heb een blessure. Het ergste is nog dat je hier niet op rekent maar wel enorm lastig is voor de fietstocht. Vanmorgen ontdekte ik na een paar honderd meter fietsen dat ik mijn linkerduim heb overbelast met het schakelen. Doet dus echt enorm zeer en maakt schakelen niet makkelijk! Hopelijk trekt het snel weg...
    Het slapen in Auberge Saint Jacques was prima, en de oude stad van Le Puy is echt prachtig. Om half negen vertrokken, op zoek naar een supermarkt en de Décathlon. Schijnbaar was ik of Google Maps niet helemaal wakker en heb ik al 8 km omgereden voor ik kon beginnen. De route vandaag was naar schatting 72 km en zou de hele weg naar boven gaan. En dat heb ik geweten. Ondanks de relatief geleidelijke stijging is 50 km nagenoeg zonder vlak of dalen uitputtend. Ik merk dat de eerste twee dagen me al erg veel energie gekost hebben. Dat betekent dus vaker stoppen, onder andere om even mijn jarige moeder te bellen! Gelukkig is de wind hier veelal noordoost wat betekent dat ik 'm in de rug heb, gelukkig want ik rij op een plateau van bijna overal 1000 meter boven zeespiegel. Vooral het laatste stuk is slopend, maar het landschap verandert en is prachtig. De auberge die ik geboekt heb maakt veel goed, heel veel zelfs! De locatie is werkelijk onbeschrijfelijk mooi, in de totale middle of nowhere. Met een driegangen diner achter de kiezen ga ik tevreden slapen, maar maak me wel zorgen over de benen, die niet snel genoeg kunnen opladen...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende
    21

    Dag 4: Le Sauvage - Nasbinals

    11. oktober 2016, Frankrig ⋅ 🌙 0 °C

    Totaal kilometers: 55 en een beetje in het dorp.
    Totaal gefietst: 269,5 km
    Afstand tot Santiago: 1471 km
    Emoties: 🤒😓😳😱😐😊
    Weer: van mist en vriezen tot zonnetje en aangenaam
    Theme music voor vandaag: Pilgrim - Balmorhea (voor de muziek liefhebbers)

    Verandering

    Na de eerste dagen je draai vinden -van Frans spreken tot je tas herschikken- begin ik te wennen aan het ritueel van opstaan - eten - fietsen - slaapplaats zoeken - huishouden - slapen. Mijn stemming verandert van druk in mijn hoofd (zo heb ik gisteren meer gevloekt dan voor een pelgrimstocht goed is) naar een soort gelatenheid, een stapje voor stapje gevoel.
    En dat ondanks wat ongeplande omstandigheden. Vannacht heb ik geen oog dicht gedaan, ik ben gisteren ontzettend verkouden geworden en lag vannacht naar adem te happen. Mijn kamergenote zegt dat ze er niks van gemerkt heeft, hoe beleefd! Saridon en een luisterboek blijkt om 3 AM toch te helpen als je wilt slapen... En vanmorgen was het koud. Echt koud. We werden wakker met een stevige wind, temperaturen onder vriespunt en 20 meter zicht. Na een nacht als deze niet het leukste vooruitzicht om in te gaan. Dus alle (4) laagjes aan, winterhandschoenen en buff en op pad. Het eerste stuk gaat door het bos en licht omhoog, prima om warm te rijden. De volgende 10 kilometer is een afdaling en beneden zoek ik gelijk een (pelgrims-) café op om warm te worden. Na uiteindelijk anderhalf uur met opnieuw twee Amerikanen hebben gepraat (they are really in climate change denile!) vervolg ik warm mijn weg.
    Niks zo veranderlijk als de route naar Santiago. Ondanks ik niet fit ben voel ik me al zo vrij en geniet ik van de veranderingen om me heen. Was bij Le Sauvage het weer nog koud en mistig, nu trekt het open en kan mijn jas zelfs uit (middagtemperatuur toch maar 6 graden!), en ook het landschap verandert van beboste bergen naar een bijna kale hoogvlakte met eindeloze vergezichten. Mijn weekendbezoeken vorige maand waarbij ik 's nachts door een bijna uitgestorven Frankrijk reed gaven me een bijna onbehaaglijk gevoel, maar nu overdag en op de fiets voel ik me vrij en rustig en besef ik dat dit een heel groot cadeau is dat ik dit kan doen. Ook moet ik al nadenken welke dag het is en worden zelfs afstanden al relatief. O, al 50 kilometer gereden!
    Opnieuw rij ik op de bonnefooi naar een Auberge en er is plek. Sterker nog, ik lig hier helemaal alleen in een gîte voor 16 personen. Na telefonisch bijgepraat te hebben met mijn pelgrimlief maak ik een pot ravioli warm in een te grote eetzaal. Ongezellig? Nee. Ik voel me vrij 😊    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 5: Nasbinals - Conquet

    12. oktober 2016, Frankrig ⋅ ☁️ 12 °C

    Afgelegde afstand: 83 km
    Totaal gefietst: 352,5 km
    Afstand tot Santiago: 1388 km
    Emoties: 😴😊🙂😃🙂🙄😦😊😃😕
    Soundtrack: Homesick - Kings of Convenience

    Hoogtepunten

    Ik geloof niet direct in hogere machten, maar soms vallen dingen op de juiste momenten op de juiste plek. Het is meer een soort energie of zo. Het feit dat ik hier vannacht met al m'n gesnotter alleen heb kunnen liggen en twee keer uitgebreid heb kunnen douchen heeft zeker bijgedragen aan dat ik me nu al wat beter voel. Een heerlijke plek in volgens mij het aller stilste dorp van Frankrijk, ondanks genoeg 'pelgrim-activity'.
    Toch stop ik nog even bij de lokale pharmacie om wat extra vitaminen en pijnstillers in te slaan.
    Na een kilometer of 8 tik ik tussen de verwijzingen naar ski-oorden op 1340 meter hoogte gelijk het hoogste punt in mijn hele camino aan. Een open landschap met wat rotsen, een paar struiken en grazende koeien waar de scherpe wind overheen jaagt. Vanaf hier gaat het nu eerst een stuk naar beneden. Ongeveer een half uur later sta ik 1000 meter lager in Saint Côme d'Olt waar de temperatuur gelijk wat aangenamer is. Ik raak in gesprek met een meisje uit Marseille die de camino andersom loopt, over 4 dagen is ze klaar als ze in Le Puy aankomt.
    Ik besluit vandaag door te fietsen naar Conques, één van de hoogtepunten op de route als ik het mag geloven. Het laatste stuk loopt weer omhoog, maar ik leer weer een belangrijke les. Bij twijfel tussen het kleine kronkelige witte lijntje op de kaart dat kort lijkt of de dikkere witte lijn op de kaart die wat verder om gaat: kies het laatste. Weer laat ik me beetnemen met een stuk van 16%, en daarna nog één... Wel ontmoet ik nog een vrouw uit Antwerpen die drie keer per jaar 4 weken caminos loopt. Ik rij een stuk met haar op omdat ik toch niet harder kan hier.
    En voor het eerst ga ik me wat zorgen maken over met name mijn knieën die inmiddels van 'aanwezig' in 'pijnlijk' zijn veranderd. Nog 20 kilometer tot Conques en ik moet om de tien minuten stoppen om mijn knieën wat rust te geven. Voor de rest heb ik tijdens het fietsen eigenlijk nergens last van, zelfs niet van het zitten.
    En dan zo'n 6 kilometer voor Conques gaat de weg weer naar beneden en rol ik uiteindelijk zo'n beetje het mooiste dorpje wat ik ooit gezien heb in. Gelegen tussen hoge beboste heuvels, hier heeft de tijd stil gestaan, zelfs de weg is gemaakt van ronde keitjes en plakken natuursteen. Ik slaap in de abdij, wel met 20 man op een kamer, maar ook hier is de locatie weer geweldig. Een moment wat je wilt delen, laten voelen met je dierbaren. Dat is nu even anders.
    In de lokale bar Saint Jacques pak ik een biertje om de rit te vieren maar val bijna in slaap. Dan maar een rondje door het dorp en een colaatje, en even de dag laten bezinken. Het dorp is stil en op een paar verdwaalde toeristen en een enkele pelgrim na hoor je niks. Voor het eerst voel ik me eigenlijk een beetje alleen...
    Hoogtepunten op vele vlakken. Blij met de afstand, blij met de beloning, maar de weg het dorp uit heb ik ook al gezien en is steil...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 6: Conques - Figeac

    13. oktober 2016, Frankrig ⋅ ☁️ 14 °C

    Afgelegde afstand : 56 km
    Totaal gefietst : 408,5 km
    Afstand tot Santiago : 1332 km
    Emotie : 😊😐🙁
    Weer : wolken, beetje regen, beetje zon, 14 graden
    Soundtrack : -

    Na gisteren met een prachtige route, indrukwekkende vergezichten en een onwaarschijnlijk mooie eindbestemming is vandaag een andere uitschieter, helaas wat meer de andere kant op. Voor het eerst voel ik me niet blij.
    De dag begint om half zeven wanneer de slaapzaal langzaam ontwaakt. Gisteravond ben ik na een korte wandeling door het dorp terug naar de abdij gegaan en na een dubbele dosis Franse pijnstillers al snel in slaap gevallen. De 10 uur slaap lijkt wat te helpen, maar als ik goed wakker raak merk ik hoe benauwd ik ben, gelukkig is mijn neusverkoudheid wel weg... Ik raak in gesprek met Emélie, een meisje uit Québec. Ze is een jaar in Europa en nu een stuk van de camino aan het lopen. Vandaag komt haar moeder haar opzoeken en ze verblijft nog een dag in de abdij waarna ze samen verder lopen. Omdat we de laatsten zijn ontbijten we samen met de priesters, die uit Normandië komen en hier als een soort 'stage' verblijven. De gastvrijheid hier is enorm en gelukkig spreken ze wat Engels want in deze streek praten ze behalve erg vite ook nog een accent waar zelfs de Normandische priester moeite mee heeft. Vertelde Emélie daarvoor net dat zij tijdens het lopen haar telefoon twee weken niet aan gehad heeft, de priester legt uit dat zij drie jaar lang geen internet, telefoon of social media mogen gebruiken. Alleen geschreven post! Het bestaat nog...
    Jammer genoeg moet ik weg, wat een mooie plek was dit. Na het bekijken van de route besluit ik om niet het kronkelende dunne witte lijntje maar de gele en in dit geval zelfs de rode lijnen te volgen. En de keuze blijkt verstandig, want ondanks de bijna vlakke route heb ik al snel pijn in mijn knieën. Veel pijn. Zelfs fietsen op vlakke wegen gaat langzaam voor mijn doen. Het weer is dreigend en even denk ik er over om maar 19 km te fietsen. De route zelf is vlak in alle opzichten; waterpas en op een hoekje na saai en druk, met name het tweede stuk (niet voor niets een rood lijntje op de kaart). Gelukkig zijn er wat mensen aan het thuisfront die me wat moed inpraten en weloverwogen kies ik er voor om door te rijden naar Figeac. De route blijft gelukkig gelijkmatig, tot de laatste 5 km. Met trillende benen kom ik in het dorp aan.
    Ik vind een gîte in het centrum, ik ben weer de eerste. Omdat ik vroeg ben loop ik het centrum in, het is gezellig druk en ziet er leuk uit. Voor de eerste keer op mijn camino bezoek ik de kerk en steek een kaarsje aan voor iemand. En ondanks ik me gisteren wat alleen voelde, nu bekruipt me een onbehaaglijk en verdrietig gevoel. Is het de vermoeidheid, het niet fit voelen, de zorgen over mijn knieën, het weer of het alleen zijn, ik weet het niet.
    Ik doe wat boodschappen en maak straks mijn eigen eten klaar. Het is nog vroeg, maar het liefst zou ik nu in slaap vallen en morgen opnieuw beginnen. Dan zal het wel weer wat beter gaan.    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 7: Figeac - Limogne en Quercy

    14. oktober 2016, Frankrig ⋅ ☁️ 11 °C

    Afgelegde afstand: 41,5 km
    Totaal gefietst: 450 km
    Afstand tot Santiago: 1319 km
    Weer: Regen, regen en nog veel meer regen 
    Emotie: 😃👊💪

    De gîte waar ik vandaag verbleef was zo leuk; een soort studio waar beneden achter een gordijntje Jazou slaapt. Op de vide staan 4 bedden. Jazou komt uit Toulouse en werkt 4 maanden in Figeac. Tot zover de enige kamergenoot. Maar na het eten komt Pauline binnen; ze komt uit Duitsland en komt 3 weken lopen, vandaag begint ze. We hebben een gezellige avond tot ze slecht nieuws krijgt; het kindje van haar vriendin overlijdt één dag voor de geboorte. 

    De volgende ochtend besluit ik om de boel wat op te vrolijken voor het ontbijt croissants en pain au chocolat te halen. Ik wil pinnen maar zonder reden en zonder pardon vreet de geldautomaat mijn pas op, als dank krijg ik wel een bonnetje. Na het ontbijt gaan we even het centrum in op zoek naar boodschappen, een kaart en mijn bankpas. Na wat aandringen wil de madam uiteindelijk de geldautomaat wel openmaken en heb ik mijn pas terug. De reden zal altijd onbekend blijven. 

    Dan het moment om toch maar aan de slag te gaan. Maar het weer is beroerd, al vanaf vannacht regent het stevig door. Als het even droog is nemen we afscheid van Jazou en gaan we op weg. Mijn plan was eigenlijk om een volle etappe te doen maar het weer is te slecht en bovendien heb ik veel adviezen gekregen het rustig aan te doen. Gelukkig merk ik dat mijn verkoudheid zo goed als weg is. En de tip om mijn zadel lager te zetten blijkt ook niet voor niks. Het fietsen gaat vandaag een stuk soepeler en hoewel nog niet helemaal weg, dit geeft weer moed. 

    Maar ondanks enkele beloftes van weerapps wordt het niet droger, het gaat juist alleen maar harder regenen. De geplande (gewilde) 70 km worden er uiteindelijk 41, volledig doorweekt kom ik in Limogne aan. Dus weinig landschapsfoto's vandaag. Maar ik voel me goed! Fitter en minder pijn, en ja die regen...het was eigenlijk wel een keer leuk. Op een bepaald moment maakt het niet meer uit of je nog natter wordt. Ik vind de Gîte Municipal waar ik met twee anderen verblijf. We koken samen en sluiten af met thee en een rosétje. Ik denk dat ik weer on track ben!     Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 8: Limogne en Quercy - Lauzerte

    15. oktober 2016, Frankrig ⋅ 🌙 12 °C

    Dag 8: Limogne en Quercy - Lauzerte

    Afgelegde afstand: 98 km
    Totaal gefietst: 548 km
    Afstand tot Santiago: 1222 km
    Weer: Zomers zonnetje en 20 graden
    Emotie: 😐😊😃😎
    Soundtrack: Four seasons in one day - Crowded House

    Vandaag ben ik al weer een week hier, iets wat ik zelf niet helemaal volg. Ik moet op m'n telefoon kijken om te zien wat voor dag het is. Goed denk ik, meer bezig met hier zijn dan 'elders'. Nu de eerste gewenning geweest is en zowel de verkoudheid als de pijn in mijn knieën zo goed als achter de rug zijn kom ik in een andere mood. Ondanks ik de meeste avonden genoeg aanspraak heb en ook tijdens het fietsen mensen ontmoet heb ik ook vanmorgen weer een echt 'alleen' gevoel. Het weer begint koud en mistig. Ik stap om klokslag 9 uur op de fiets en gelukkig krijgt de zon wat kracht en dat levert weer mooie plaatjes op. Herfst is echt begonnen, en na de regen van gisteren ligt het vol met afgevallen blad.
    Mijn eerste stop is Cahors, een stad met veel middeleeuwse gebouwen waaronder een mooie kathedraal. Het is markt en zaterdagmiddag dus een complete bende en ik durf m'n fiets niet ergens te laten staan met bepakking, dus rij wat rond en vervolg mijn weg. Ondanks dat het een belangrijke stop is op de route valt het me wat tegen, maar het kan ook door de enorme drukte komen. Na een beetje om gereden te zijn vervolg ik daarna echt mijn weg...
    Onderweg kom ik in een cafétje een stel uit Canada en een stel uit Australië tegen. Ze lopen tot St Jean Pied de Port, nog ruim 300 km. In het gesprek wat er ontstaat komen mooie wijsheden naar voren, en wat ik dan mooi vind is dat of het nu de mensen om me heen zijn of mensen van de andere kant van de wereld, ze zeggen hetzelfde. Dan zal het wel waar zijn...
    Het fietsen gaat voorspoedig en het weer is inmiddels veranderd in zomer dus voor de eerste keer kan ik in korte broek en shirt fietsen, heerlijk! De route varieert van kilometers bos tot weidse vergezichten en het landschap is weer enorm veranderd. Ik passeer diverse camino dorpjes en aan het einde van de middag besluit ik om Lauzerte als eindpunt te kiezen. De Municipal is gesloten en kom via mijn gids uit bij een particuliere gîte. Het is om 17 uur nog een 15 kilometer en ik reserveer. Ze verwachten me rond zes maar ik was even vergeten dat Lauzerte op een bult van 100 meter hoog ligt. Dus het laatste stuk wordt weer trappen, maar opnieuw is de beloning groot. Het stadje is prachtig en na wat ophaal service van de eigenaar kom ik bij de gîte die op de heuvelrug ligt en binnen eerder op een hotel lijkt dan een refuge. Ik heb een privé kamer met douche en toilet (15 euro!) en ga in de stad wat eten. Met een mooie hoeveelheid kilometers op de teller en een tevreden gevoel sluit ik de dag af...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 9: Lauzerte - Lectoure

    16. oktober 2016, Frankrig ⋅ ⛅ 15 °C

    Afgelegde afstand: 85 km
    Totaal gefietst: 633 km
    Afstand tot Santiago: 1148 km
    Weer: Zondags grijs maar toch 22 graden
    Emotie: 😳

    Een dag met ups en downs, vooral als je ze niet verwacht. Kijkend naar het te verwachte hoogteprofiel zou vandaag een lange maar vergelijkbare dag als gisteren worden. Maar dat blijkt onderweg heel anders.
    Weer met pijn in het hart ga ik weg uit mijn auberge wat echt meer een hotel is; gedekte bedden, eigen kamer, douche en toilet, handdoeken, een ontbijt waar ze bij menig hotel iets van kunnen leren, ongelooflijk uitzicht en een beheerder die dat dus zijn levenswerk gemaakt heeft. Alleen hiervoor ga ik nog eens pelgrimeren. Bij het ontbijt spreek ik Marc uit Parijs die voor priester aan het leren is, en afgelopen week net als ik heeft ontbeten met de paters in Conques. Mooi hoe een IT netwerk specialist besluit om zijn leven in het teken van anderen te stellen. Boven in de stad kom ik de enige andere fietser op de Le Puy route tegen, ik heb hem woensdag nog ingehaald! Hij fietst door naar Saint Jean en dan fietst hij terug naar huis in Bordeaux.
    Vandaag geen telefoon, WhatsApp of muziek. Even hier zijn. Het weer en de route werken niet echt mee aan mijn stemming. Het is saai grijs en het landschap met zijn eindeloze kilometers omgeploegde akkers en zijn hele stukken kaarsrechte op en neer weggetjes halen de energie bij me weg. En hoe leuk, elk dorp ligt op een heuvel waar je tot met 16% naar toe mag trappen. Uiteindelijk komt natuurlijk de vraag 'wat doe ik hier eigenlijk?'
    Als ik de blogs moet geloven is een fietsende pelgrim toch net wat minder dan een lopende. Maar daar merk ik niks van, want iedereen is hartstikke nieuwsgierig naar mijn tocht en verbaasd over wat ik al heb gefietst in deze periode. Het verhaal dat ik naar Santiago fiets in drie weken om daar met mijn meisje tegelijk aan te komen vindt iedereen in elk geval prachtig. Op één Duitser na is er niemand die nog naar Santiago door gaat gezien het seizoen. Voor mij in ieder geval genoeg redenen om te blijven trappen ook al is vandaag een erg lange dag. Bij 85 km is het wel op en vind ik weer een mooie plek in het centrum van Lectoure. Helaas ben ik de enige pelgrim dus weinig aanspraak maar wel weer eigen kamer en badkamer.
    Inmiddels komt het eind van Frankrijk in zicht, woensdag ben ik als het goed is in Saint Jean Pied de Port en ga ik naar Spanje, het begin van de Camino del Norte...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 10: Lectoure - Aire sur l'Adour

    17. oktober 2016, Frankrig ⋅ ☁️ 16 °C

    Afgelegde afstand: 100 km
    Totaal gefietst: 733 km
    Afstand tot Santiago: 1035 km
    Weer: voorjaarszonnetje en 19 graden
    Emotie: 😄

    Hoe twee uitbaters van auberges nog eens van karakter kunnen verschillen...

    Vanmorgen laat Véronique me uit met twee dikke zoenen en een knuffel. Er staat wat regen op het programma en wil voor de eerste buien in Condom zijn, mijn eigenlijke stop voor gisteren. Verder dan een paar spatten komt het niet en het inpakken van mijn bagage en mezelf kost meer tijd dan de bui. De kathedraal van Condom is indrukwekkend en met een spelend orgel op de achtergrond (voorgrond) heeft de bijna lege kerk iets onheilspellends. De clochard buiten heeft op mijn fiets gepast en als dank bied ik hem een koffie en wat koekjes aan.
    Om 1330 staan er al 50 km op de teller en stop ik in
    Eauze voor een drankje en lunch. Ik ontmoet 2 Noren die samen al vier keer de camino gelopen hebben (vader en zoon, en één keer samen met de dochter). Ik vervolg mijn weg en wanneer ik aankom in Aire sur l'Adour ben ik nog zo fit dat ik eigenlijk naar het 16 km verderop gelegen Miramont wil fietsen, maar ik krijg niet helder of er plaats is daar.
    Dan maar hier. Bij de stoplichten ontmoet ik Valentin en Elza. Het is gelijk gezellig en kiezen voor een bar om wat te gaan drinken. Ze komen uit de Jura en zijn pas 4 maanden bij elkaar, maar toch besloten ze om samen twee maanden te gaan lopen en het gaat goed. Volgend jaar willen ze op de fiets naar Nederland en ik heb ze uitgenodigd om een nachtje over te blijven. Er schuiven aan de tafel naast ons twee meisjes aan; Mélanie en Véronique blijken op de fiets vanuit La Rochelle naar Nice aan het fietsen te zijn. Veel gespreksstof en al gauw is het half tien. Ik vertrek naar m'n auberge die tot 22 uur open zou zijn maar...blijkt dicht! De eigenaar was not amused en ik had eerst moeten inchecken. Beetje een mix van niet zo handig van me en 'als je wel de deur open kan doen kan je me ook binnen laten' gevoel. Maar, ik kom er dus niet meer in! Terug naar de bar en vragen of ze een hotel weten. Gelukkig is er één dichtbij en loopt de beheerder net zijn hondjes uit te laten. Voor iets meer dan een refuge heb ik een hotelkamer en slaap ik onder een dekbed en ga ik morgenochtend eerst even in bad.
    Ik had met Valentin en Elza een bijzonder mooi gesprek waarbij ik onder de indruk was van de wijsheid voor hun relatief jonge leeftijd. Over hoe verschillend zij zijn en merken dat zij in hun weken samen sterk naar elkaar toe groeien. Dat ze toch ondanks het samen lopen tijd hebben om zelf te reflecteren maar ook te leren zoals Valentin het mooi zei 'Alone you walk faster but together you can go further'. Ik geniet van hun enthousiasme en hun verliefdheid. En vanmorgen raakte een spreuk in de gîte van Véronique me:

    Ne marche pas devant moi
    Je ne peux te suivre
    Ne marche pas derrière moi
    Je ne peux te garder
    Marche à côté moi
    Et je serais ton amis    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 11: Aire sur l'Adour - Aroue

    18. oktober 2016, Frankrig ⋅ ⛅ 14 °C

    Afgelegde afstand: 102 km
    Totaal gefietst: 835 km
    Afstand tot Santiago: 934 km
    Weer: eerst mist, dan zomer
    Emotie: 😊😐😞🙂😃

    Na een nacht heerlijk doorgeslapen te hebben (ik word meestal elke nacht rond 4 uur wakker) onder m'n dekbed en een half uurtje in bad verlaat ik m'n hotel. Vandaag probeer ik tot Ostabat te komen.
    Het eerste stuk is saai, recht, grijs en vlak. De eerste 15 kilometer voelen als uren fietsen en ik ben helemaal wit van de koele mist. In de middag wordt het beter. Ik passeer plaatsen waar ik een paar weken geleden ook was met Jorien. Het raakt me en ik mis haar ontzettend. In Navarrenx stop ik voor lunch en wat te drinken, hier raak ik aan de praat met 3 Australische seniors, ze lopen de voorgeboekte uitgestippelde camino met 15 km per dag, but hey, ze zijn bijna 80, it's okay. In Ostabat blijkt m'n geplande slaapplaats dicht te zijn en krijg ik ook ergens anders niemand te pakken, dus ik besluit een dorp eerder te stoppen. Het is een kwestie van bij neerleggen en het geeft me wel rust dat ik 20 km minder hoef. Maar goed ook want een uur later is mijn eerste lekke band een feit.
    En dan aan het eind van de middag komen de echte Pyreneeën in beeld, en ondanks ik het al vaker gezien heb maakt het deze keer best indruk. Geldt ook voor de hellingen, dit is duidelijk weer een gebergte. Ongeveer een kilometer of 2 voor mijn stopplaats kom ik Yannick en Wietske tegen (eindelijk Nederland!). In het gesprek zegt Yannick na de eerste paar zinnen 'Alone you go faster, but together you go further'. Dezelfde zin als gisteren, en dat terwijl zij elkaar niet gesproken hadden... We besluiten samen naar een andere auberge te gaan. En we komen op een geweldig huis uit, door het veld en op de heuvel. Het heeft zelfs een eigen 'winkel' dus we kunnen zelf koken zonder weg te hoeven. Er is bier en wijn en het wordt laat en gezellig...
    En dan was dit mijn laatste nacht Frankrijk. Met een gemengd gevoel van enthousiasme en spanning pak ik morgen de trein richting Irun, benieuwd wat Spanje me gaat brengen...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 12 (1): Aroue - StJean Pied d Port

    19. oktober 2016, Frankrig ⋅ ⛅ 16 °C

    Afgelegde afstand: 45 km
    Totaal gefietst: 880 km
    Afstand tot Santiago: 935 km
    Weer: zomer!
    Emotie: 😐😊

    Na vanmorgen uitgebreid ontbeten en thee te hebben gedronken met Wietske en Yannick werd het toch tijd om te gaan. Nog zo'n 40 km tot Saint Jean. In Saint Palais haal ik bij de supermarché nog even wat boodschappen. Bij het uitrijden van het dorp is naast de lekke band ook de eerste (?) valpartij een feit: een auto slaat onverwacht af waardoor de auto voor mij te hard remt en ik moet uitwijken. Dus daar lig ik op het asfalt. M'n telefoon die uit het tasje valt mankeert gelukkig niks, maar ik sta op met een kapotte knie en een pijnlijke arm en pols. Na alles weer opgetuigd te hebben vervolg ik mijn weg want ik wil om 1345 de trein naar Bayonne hebben. Het weer is echter super en m'n knie deed toch al pijn dus even door. Onderweg doe ik een groot deel van de route die ik een paar weken geleden nog liep.
    Om 13.00 uur rij ik Saint Jean Pied de Port in, en ik verbaas me hoeveel het me raakt. In 9 dagen tijd bijna 900 kilometer gefietst over bergruggen, onverharde paadjes en in vorst, wind tegen en stromende regen. Over de helft van de route. En dan hier aankomen is toch een mijlpaal. De afgelopen dagen hebben me al veel gebracht, van mooie ontmoetingen en ervaringen tot veel stof tot nadenken.
    Maar nu is het trein tijd! Op naar Bayonne, Saint Jean de Lutz en Hendaye. En dan wordt het weer fietsen.    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 12 (2): St Jn Pied de Port - Irun

    19. oktober 2016, Spanien ⋅ ☀️ 17 °C

    Afgelegde afstand: 89 km (trein) en 10 op de fiets
    Totaal gefietst: 890 km
    Afstand tot Santiago: 831 km
    Weer: zomer, nog steeds
    Emotie: 😎

    En dan ineens ben je in Spanje. Nouja ineens. Ik heb besloten om zoveel mogelijk met de trein te doen vandaag. Ik merk dat ik toch behoorlijk last van mijn knie en arm heb en wat rust lijkt me verstandig. Het boemeltje naar Bayonne zit vol met schooljeugd en is gezellig druk. Hier moet ik een uur en 45 minuten wachten op de aansluiting omdat ik met de fiets zo niet in de TGV mag (geen verrassing).
    Vanuit de trein naar Hendaye, de laatste plaats voor de Spaanse grens zie ik voor het eerst de oceaan en dat draagt goed bij aan de motivatie, net als het weer nog.
    Ik fiets Irun in, een chaotische stad maar wel erg gezellig en bruisend. Echter blijken alle pelgrimsvoorzieningen hier al gesloten en rij ik kris kras de stad door. Uiteindelijk strand ik maar in een pension, wat duurder dan gehoopt maar het schijnt hier prima te zijn dus ik ga er voor. Ik ga op zoek naar wat te eten. Morgen de eerste etappe, nog geen idee hoe ver...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 13: Irun - San Sébastian

    20. oktober 2016, Spanien ⋅ ⛅ 13 °C

    Afgelegde afstand: 48 km
    Totaal gefietst: 938 km
    Afstand tot Santiago: 813 km
    Weer: zomer met een zeewindje
    Emotie: ☺️
    Soundtrack: Amsterdam - Gregory Alan Isakov

    Oh silhouette
    She's growing tall and fine
    She's got my back
    She'll follow me down every street
    No matter what my crime

    Wat is het handig als je wat introverte trekken hebt. Het terras bij de Auberge waar ik vanavond ben zit vol met rokende locals doing their thing. En ik zit even na te denken over alles wat me de afgelopen dagen gebeurt terwijl ik geniet van een ongeëvenaard uitzicht. Terwijl een Spaanse variant van Sinatra en Elvis het terras voorziet van muziek trek ik me even terug met eigen muziek, mijn bubbel.
    Ik geniet van hier zijn. Waar ik ook geweest ben, ik voelde me er thuis en welkom (op één plekje na dan) en geniet van alle dagen. Het is nog maar kort, maar deze tocht fietsen is gewoon geen vakantie. Ontmoetingen, gesprekken, toevalligheden, gevoelens, het gebeurt en laat het maar zo zijn. Een ogenschijnlijk verkeerde keuze levert vervolgens weer een beloning op, zo ook vanmorgen. Ik wilde per sé Monte Jaizkibel op en tevens een goede test voor de app die ik gebruik om me hier te verplaatsen (in combinatie met de GPS). Maar het pad was onverhard, steil en modderig en een deel van de beklimming had niks met fietsen te maken. Het was vermoeiend en niet goed voor met name mijn knie en elleboog die nog behoorlijk pijnlijk zijn na de val van gisteren. Spijt van de keuze, maar terwijl ik een yoghurtje eet komt Justine aanlopen. Ze komt uit Parijs en loopt nu zo'n twee maanden. We lopen uiteindelijk een stuk samen op tot we aan een kerkje komen met uitzicht over de baai van Irun. En voor ik het weet zijn we uren verder. In (of: uit) het gesprek voelde ik hoe ik eigenlijk ontzettend gejaagd ik deze reis maak. Ik heb een doel en daar kijk ik naar uit, maar ondertussen mis ik nog te veel. En nog niet eens dat ik de tijd niet heb, ik neem het niet. Dus nadat ik Justine gedag heb gezegd besluit ik mijn plan voor vandaag te laten varen. Ik rij helemaal naar de top van de berg (asfalt!) en maak in de zon een uitgebreide lunch klaar en val daarna zelfs even een beetje in slaap. Het is stil en het uitzicht is indrukwekkend met de steden, bergen en de oceaan in één. Daarom ben ik toch ook hier?? Ik ben blij met mijn keuzes vandaag, alhoewel mijn rechter knie inmiddels twee keer zo dik is als mijn linker...morgen maar eens iets mee doen...
    Onderaan de berg aangekomen besluit ik mijn hostel op te zoeken. Het is amper 16.00 uur als ik aan kom. Het brengt de eindstand op de GPS op een diepterecord maar vandaag was een van de beste dagen zover! In mijn eigen kamer kan ik vannacht lekker kermen als ik me op mijn arm omdraai of mijn knie stoot, zelfs dat is nu een luxe. Vandaag ben ik met mezelf op pad. :-)    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 14: San Sébastian - Getaria

    21. oktober 2016, Spanien ⋅ ☀️ 13 °C

    Afgelegde afstand: 50 km
    Totaal gefietst: 988 km
    Afstand tot Santiago: 778 km
    Weer: Nog steeds nazomerweer
    Emotie: 🙂

    Gisteravond las ik voor het slapen gaan een stuk over synchroniciteit. De theorie dat alles in het universum aan elkaar verbonden is, dat energie dat je uitstraalt terugkomt en zelfs dat je onderbewust invloed kan uitoefenen op wat je uitzendt en terug wil ontvangen. Toeval bestaat in elk geval niet.
    En dat de camino doet wat het wil blijkt wederom vandaag. Ik vertrek een klein half uurtje later dan gepland omdat ik in gesprek ben over toevalligheden en de samenloop van zaken. Mijn plan is langs de Décathlon te rijden en vandaar uit de stad te verlaten. Mijn knie (en arm) is stijf en het fietsen valt tegen. Ik volg de GPS en kom in centrum van San Sébastian terecht. Terwijl ik op de stoep tussen al die mensen de route sta te bekijken lopen op hetzelfde moment Justine en Nikole (ze kwam gisteren langs terwijl we aan het praten waren) voorbij. Hoe die dingen werken! Vanuit een andere slaapplaats, zelf vertrokken en tussen zoveel mensen elkaar treffen. Het wordt dus tijd voor koffie in een gezellig organic winkel-cafétje. Nikole wil beginnen aan haar wandeling en gaat na een bezoek aan de VVV op weg. Wij lopen nog even door de stad, op zoek naar een kaart (alleen de app en fietsen is niet te doen) en veters. In de hoop dat de sportwinkel veters heeft gaan we naar binnen, het is een winkelcentrum en mijn fiets met bagage laten staan voelt niet goed, dus op de roltrap er mee en naar binnen, de winkel in! Na het shoppen wil ik eigenlijk weer door maar het is inmiddels lunchtijd en we besluiten op een terrasje aan zee nog wat te drinken. We zitten nog geen tien minuten en...Nikole loopt langs. Uiteindelijk wordt het 15.00 uur, een paar biertjes, een halve tosti en een gedeelde schaal calamari.
    Ik merk dat me er bij neerleggen dat de dag anders loopt dan gepland en niet echt opgeschoten te zijn me nog wel wat onrustig maakt. Vandaag is het al vrijdag en eigenlijk gaat het veel te snel. En aan de andere kant komt het eindpunt in zicht, en kijk ik uit naar Jorien en de dagen samen. Maar de dag was goed zo. Ik fiets nog zo'n 40 km, het landschap en de energie is zo anders hier. Kilometers fiets ik direct langs zee en ruik het zout. Met een Spaanse wandelaar deel ik een 24 persoons hostel. Ik zit op de goede weg. Het komt zoals het komt. Maar morgen toch maar weer een stukje vooruit, op naar Bilbao.    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 15: Getaria - Gernika Lumo

    22. oktober 2016, Spanien ⋅ ⛅ 19 °C

    Afgelegde afstand: 75 km
    Totaal gefietst: 1063 km
    Afstand tot Santiago: 699 km
    Weer: zonnig genoeg om m'n hoofd te verbranden...
    Emotie: 😤

    Vandaag ben ik al weer twee weken hier. Tijd die voorbij gevlogen is. Ik zit nu al mijn eigen blog terug te lezen om te kijken waar ik wanneer met wie was, geen touw meer aan vast te knopen.
    Spanje is zo anders dan Frankrijk. Het landschap, het ritme, de mensen, de winkels, de energie. Het vraagt toch wat aanpassing, zo moet ik misschien iets meer plannen hier. Veel Albuerges zijn al dicht en hoewel je altijd wel ergens terecht komt moet ik misschien wat meer vooruit denken. Hetzelfde geldt voor de route, die prachtig was maar me helemaal stuk heeft laten trappen, wat een hoogtemeters weer. M'n gemiddelde ligt hier lager dan in Frankrijk. Wel heb ik vandaag meer dan 1000 km gefietst en daar ben ik toch wel een beetje trots op. De route was mooi maar niet de meest logische, en dus betrap ik mezelf erop meer met praktische zaken bezig te zijn dan genieten, al is het maar naar de volgende helling te kijken...
    Bilbao haal ik niet, ik kom uit in Gernika, zo'n 28 km voor Bilbao. Het is hier gezellig druk en avondeten deel ik met een Ierse broer en zus, ze hebben wijn...
    Vandaag op de helft. Over hopelijk een week kom ik aan in Santiago, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan...    Læs mere

    Se oversættelse
  • Marc FlamanSantiago de Compostella 2016Rejsende

    Dag 16: Gernika Lumo - Boo de Piélagos

    23. oktober 2016, Spanien ⋅ 🌬 20 °C

    Afgelegde afstand: 55 km fiets, ca 100 km langzame trein
    Totaal gefietst: 1118 km
    Afstand tot Santiago: 516 km
    Weer: warm en zonnig
    Emotie: 😶

    'It is good to have an end to journey towards, but it is the journey that matters in the end.'

    Ik word wakker met een onrustig gevoel, een zeurende knie en hoofdpijn. Het was ook een onrustige nacht met veel gesnurk op de zaal en één persoon die zo'n overdosis knoflook had gegeten dat ik wakker ben geworden van de lucht. Nog bijna 700 km naar Santiago, dat is eigenlijk 10 dagen, zeker hier. Ik voel me opgejaagd, deels door de tijd, deels door daar te willen zijn. Maar ondertussen gebeurt er hier ook vanalles en ik wil hier zijn. Van de kamergenoten hoor ik hoe ze naar Bilbao lopen omdat er tussenin niks open is. Ik besluit te gaan kijken hoe het me daar bevalt.
    De stad is druk en rommelig. De stad inkomen duurt lang en is niet het mooiste stuk Spanje wat ik tot nu toe gezien heb. Er uit schijnt hetzelfde te zijn. Ik maak een beslissing. Om 13 uur pak ik de trein naar Santander, zo'n 100 km verderop. Het levert me wel een strijd met mezelf op, ik wil fietsen en ergens voelt het niet goed, maar uiteindelijk ben ik hier om het fietsen, maar vooral om met mezelf te zijn. En vandaag kan dat prima in een trein. Het geeft me twee dagen extra. En zo reis ik voor 10 euro met het oudste lawaaierigste boemeltje naar Santander, 3 uur lang. En om nog wat afstand te winnen kies ik voor een Albuerge buiten de stad. Het is een groot huis en de dames zijn vriendelijk. Weer een privé kamer, douche met echte handdoeken, opgemaakte bedden, ontbijt en dat voor 12 euro. 's Avonds ga ik uit eten met 3 Italiaanse pelgrims in de lokale taverna. Ik heb een goede keuze gemaakt, en hoewel ik graag nog meer had gefietst wil ik de komende dagen net zo beleven als de voorgaande in plaats van naar de eindstreep racen.
    Elk moment pakken, steeds beter besef ik wat dit voor me betekent en wat het met me doet. Ik ben zo kalm en ontspannen, vandeweek had ik een hartslag van 55 in rust. Hoe makkelijk ik me thuis voel bij nieuwe mensen, contacten maak. Vandeweek vroeg iemand of ik al concrete inzichten heb over de vragen die ik mezelf stel. Nee, niet eigenlijk. Op één inzicht na dan.
    Ik denk ook wel, ik ben eigenlijk maar zo kort op pad, en praat stoer alsof ik jaar de Andes ben over getrokken. Dat is natuurlijk niet. Ik ken mensen die al lopen vanaf begin augustus, vanaf weken daarvoor zelfs. Ik ontmoette een Duitser die in mei was begonnen en met Kerst in Santiago wilde aankomen. Nu is nu ik dit ruim 2 weken gedaan heb mijn respect daarvoor alleen maar groter geworden. En toch doet het ook al dingen met me. Het voelt ook niet als vakantie, ik ben hier met een reden. En dat betekent opzuigen wat je ervaart. Het viel me vanmiddag op hoeveel geuren ik rook, hoeveel kleine details weer opvallen, maar ook mijn emoties; genieten van wat je ziet, muziek die je keihard raakt, plezier in het praten met mensen, liefde die je voelt...
    Inzichten. Waar drie uur trein al niet goed voor is.. En morgen, dan wordt het weer fietsen, in de richting van Gìjon /Oviedo, nog 160 km, het begin van bijna het laatste deel van tocht, de Camino Primitivo.    Læs mere

    Se oversættelse
    Slut på rejsen
    23. oktober 2016
  • 2025© FindPenguins
  • Hjem
  • Om os
  • Gruppesporing
  • Presse
  • Betingelser
  • Privatliv & Cookies
  • Hjælpecenter
  • Aftryk