Terracottaleger in Shaanxi

Na 't ontbijt gaan we naar de pagode van de kleine gans waar we uitleg krijgen over kalligrafie. We gaan er tekenen zei de gids, inderdaad met dat penseel is het eerder tekenen dan schrijven. Met 60.000 karakters en dan de betekenis ervan lijkt het Chinees, wat het ook is.
Om de krant goed te lezen moet je er 2.500 kennen.
Ons alfabet bestaat uit 26 letters, er zijn 214 karakters in Chinees en deze worden samengevoegd tot één woord.
Er wordt geschreven op rijstpapier omdat dit eeuwen bewaard blijft, de achtergrond is zijde omdat dit soepel blijft en toch een stevige achtergrond geeft.
We mogen zelf een kalligrafie maken die de lerares voordoet en we krijgen ze mee.
Als we buitenkomen is het al behoorlijk warm, hoeveel ik ook drink ik zweet het al uit.
Eerst bezoeken we een fabriek waar de krijgers worden nagemaakt voor de verkoop.
Toen de krijgers gevonden werden werden de Amerikaanse experten van Johnson & Johnson geraadpleegd om de schimmel op de beelden te bestrijden. Zij namen een bestaand laquefabriek over omdat zij de lucratieve mogelijkheden van deze nieuwe opgravingen zagen!
Onderweg rijden we door een gedeelte van de stad dat in renovatie is, alle gebouwen worden afgebroken en daarna komen er buildings op, tot zover zijn we mee, dat gebeurt bij ons ook.
Hier krijgen ze een compensatie voor de afbraak van hun woning/winkel maar gewoonlijk veel te weinig. Je kan blijven wonen maar dan pest men je wel weg!
Ik zet hierbij een foto die laat zien hoe er een muur rond een blok werd gebouwd en het gedeelte vóór de winkel is door de winkelier terug afgebroken maar de werkzaamheden errond gaan gewoon door!
Vóór we het leger gaan zien wordt er eerst geluncht, de Shaanxi keuken valt wel in de smaak van velen want de schotels werden vlug leeggemaakt.
Zoals dikwijls moet je het echt gezien hebben want Documentaires of reisgidsen geven de werkelijkheid niet weer!
Het terracottaleger werd gemaakt gedurende de regeringsperiode van keizer Qin gedurende ongeveer 40 jaar was men eraan bezig. Bij oorlog met de Han werden de beschermende balken verbrand en de beelden vernield. Toen de Han gewonnen hadden lieten zij geen geschiedschrijving over betreffende dit leger, er waren wel legenden maar zolang niets gevonden werd bleef het een legende.
Enkele boeren die in 1974 een waterput graafden stoten eerst op scherven en daarna op een heel hoofd en zo is de opgraving met veel omwegen gestart in 1976.
Als je de documentaire beelden gelooft dan zou er een groot deel gevonden zijn en de rest wordt nog opgegraven. Gedeeltelijk is dat zo, men weet nu ongeveer alles zitten MAAR het zijn allemaal scherven! En zo'n beeld samenstellen is puzzelen. Wat men opgraaft word met Post-it genummerd en per vierkant meter bijeengehouden en dan begint het puzzelen.
Mogelijk zal er nog 50 jaar moeten gepuzzeld worden!
Het is machtig mooi en de kleurschakeringen in bruin zijn onbenoembaar. Af en toe zat er nog een vleugje kleur op maar zogauw het daglicht eraan komt verdwijnt dat. Gelukkig kunnen ze met onderzoek van de gebruikte pigmenten toch de oorspronkelijke kleur detecteren.
We verzamelden terug om 4u en ik had nog juist tijd om een groene thee ijsje te kopen voor 30Yuan (4€).
We reden daarna naar de luchthaven om eerst een kleinigheid te eten en nemen een vlucht van 2,20u naar Guilin. Onderweg zagen we nog een kerncentrale maar nu probeert men toch meer over te schakelen naar wind- water- of zonne-energie. Oh ja nog mee te geven de temperatuur was 35° met gevoelstemperatuur 40°!
We vlogen weer met Hainan Air, ik ben beschaamd te moeten zeggen hoe modern ze hier zijn in vergelijking met de meeste Chinese luchthavens en station is het bij ons een oude boel!
Niet zozeer de gebouwen want een mooi gebouw breek je zomaar niet af MAAR de technische middelen die ver vooruit liggen op die van ons!
Nog even commotie in de bus omdat er gevraagd werd zo licht mogelijk (de bagage) te pakken als we morgen en overmorgen in de etnische dorpen gaan overnachten, dus liefst geen valiezen!
Geen probleem voor ons.Read more