Etappe 5 Snoqualmie pass - pyramid peak

Dag 26 – Pizza in bed

15 km

Om 11 uur moesten we het hotel uit, maar eerst… koude pizza. In bed. Niet bepaald haute cuisine, maar op de trail voelt dat als luxe. Thuis zouden we dit nooit doen — hier smaakt alles en liefst veel calorieën!

We kopen nog snel gas voor het kookvuurtje bij het tankstation en beginnen dan aan een stevige klim, langs verlaten skiliften. Alles lijkt stilgevallen sinds de laatste sneeuw. Een beetje een spookdorp, maar zodra we de trail op gaan, verandert de sfeer.

Onderweg ontmoeten we dagwandelaars die spontaan een babbeltje slaan en ons enthousiast aanmoedigen.

Rond vier uur komen we aan bij een prachtig bergmeer (Mirror Lake). Sokken uit, voeten in het ijskoude water — instant verfrissing. ’s Avonds eten we samen met Hannah en kruipen vroeg onze slaapzak in. De avondlucht wordt snel fris.

Kampplaats: Mirror Lake

Dag 27 – Groene tunnel

28 km

23.45. Mijn telefoon begint te trillen. Noodmelding van de politie: “Sluit ramen en deuren.” Kleine paniek, want wij… liggen in een tent. Geen ramen. Geen deuren. Alleen een rits.

De ochtend is fris, met laaghangende wolken die tussen de bomen zweven. Vandaag wandelen we urenlang door dicht bos dat doet denken aan de Ardennen — glooiend, zacht, stil. Er zijn vogels, maar je hoort ze amper. Alsof alles zich even inhoudt.

Mijn rechterknie doet het vandaag amper nog. Toch slepen we ons verder en raken tot 28 kilometer. We zetten onze tent op met uitzicht op Mount Rainier, die in de verte als een reus boven alles uittorent. Stil, indrukwekkend.

Kampplaats: Zicht op Mount Rainier

Dag 28 – Droge keel

25 km

Vanochtend kon ik nauwelijks op mijn knie staan. Maar met wat pijnstillers lukt het om te vertrekken.

De dag voert ons weer door bossen, af en toe over een gravelpad, en met de nodige hoogtemeters. Maar de grootste uitdaging: water. Na 6 km is er een riviertje, daarna moeten we bijna 20 km zonder. We slepen liters extra mee, en dat voelen we in de schouders.

Om 16.30 is het op. We vinden een plek bij een bron en besluiten daar te blijven. Geen uitzicht of grootse beloning vandaag — gewoon een plek om te liggen, en water in de buurt. Meer hoeft het niet te zijn.

Kampplaats: Bij een bron

Dag 29 – The trail provides

5 km

’s Ochtends is het duidelijk: mijn knie wil écht niet meer. Toch zetten we door — we hadden gisteren opgevangen dat er zo’n 5 km verder ‘trail magic’ zou zijn.

En jawel: daar stond Scott, samen met zijn zoon. Klaar om te vertrekken, maar nog net op tijd voor ons. Precies wat we nodig hadden.

We mogen met hen mee rijden naar Enumclaw. Moe, dankbaar en een beetje verdwaald in ons hoofd. Soms moet je niet verder willen. Soms moet je luisteren.

Ze zetten ons af bij de McDonald’s. We bestellen wat, zakken onderuit in de stoelen, en kijken elkaar aan.
Wat nu?

Kampplaats (soort van): McDonald's, EnumclawLäs mer