• Lunchtijd en zwembad

    July 17, 2019 in Botswana ⋅ ☀️ 24 °C

    Om 12.00 uur werd onze lunch geserveerd met veel groenten en vlees. Vaak bieden ze een selectie Afrikaanse vleessoorten aan uit de jungle, zoals een impala-stoofpot, koedoe-rundvlees en parelhoentjes. We hadden 2 vegetariërs in onze groep, dus er waren ook enkele verrukkelijke opties zonder vlees.

    Na de lunch hebben we steeds een «Afrikaanse siësta» omdat de hitte te veel wordt. Daarom beginnen de dagen heel vroeg, met ochtendritten vanaf 07.00 uur en een middagrit vanaf 15.00 uur. De siësta was perfect voor een dutje op ons bed of om te ontspannen bij het zwembad. Het was prachtig om daar te blijven zitten en impala’s te zien passeren of bavianen vredig te zien rusten in hun boom. De gidsen vertelden ons dat de antilopen vaak troost zoeken in het kamp bij de mensen, omdat ze zich op een bepaalde manier veilig voelen en weten dat we hen geen pijn zullen doen (tenminste niet in dit gebied).

    Ook de paarden hebben ondertussen een ontspannen pauze onder de bomen met genoeg water, hooi en krachtvoer. Mijn zus haar paard rolde zelfs even op de grond met het touw nog aan toen ze hem even losmaakte, wat een grote verrassing was voor ons omdat we niet dachten dat de paarden zo comfortabel zouden zijn te rollen met touwen aan. Hier hebben ze niet echt weides, dus de paarden nemen elke gelegenheid om zelf te ontspannen.

    Grappig genoeg zagen we dat de bush varkens probeerden om het voedsel van de paarden te stelen. De mama kwam elke dag langs met haar 3 biggetjes. De paarden lieten dit natuurlijk niet toe en schopten met voor- of achterbenen om ze weg te jagen. Als mens moeten we voorzichtig zijn met deze bush varkens, want volwassen exemplaren hebben slagtanden die ze zeker zullen gebruiken in geval van discomfort of nood. Zeker als we tussen de mama en haar biggetjes zouden staan. Persoonlijk bevond ik mezelf in een lastig parket toen de biggetjes rondliepen en ik plotseling tussen de mama en haar biggetjes in stond. Gelukkig heeft de moeder niets bewogen, dus kon ik mezelf weer in veiligheid brengen.
    Read more