Satelliet
Weergeven op kaart
  • Namiddagrit: olifanten

    17 juli 2019, Botswana ⋅ ☀️ 26 °C

    Na de lunch gingen we voor onze namiddagrit. De focus lag op olifanten. Hier in Zuid-Afrika worden ze gewoon Afrikaanse olifant genoemd. De olifant is het grootste landdier, met een gewicht tot 7 ton. Hun grote oren fungeren als warmtewisselaars, zodat warmte op hete zomerdagen kan ontsnappen vanuit de schedel en omgeving rond de hersenen. Nog een gouden laatste veiligheidsregel van Mpho en we waren klaar voor vertrek: niet praten of bewegen in de buurt van olifanten. Dit betekent dat van zodra Mpho olifanten spot, de groep moet stoppen met praten en de paarden moet stoppen. De reden is vrij eenvoudig: olifanten zullen altijd aangeven wanneer ze mogelijks willen aanvallen door signalen uit te zenden. Alle gidsen worden getraind om die signalen te lezen, dus moeten we onze stem laag houden zodat ze zich kunnen concentreren. Mpho gaat dan aangeven of de situatie veilig genoeg is om door te gaan en misschien zelfs foto's maken. Spannend, hier gaan we.

    Mpho reikte met zijn collega's via walkietalkie om de dichtstbijzijnde locatie van de olifanten te leren spotten. Het was prachtig om met een opkomende zon op zoek te gaan naar olifanten. Het leek bijna alsof ik aan het dromen was. Het duurde niet lang voor we onze eerste olifant hadden gespot. Heel vaak kwamen we jonge tienerolifanten tegen (ongeveer 16 jaar oud), omdat deze "young boys" (zoals Mpho ze altijd noemde) meestal voorop de groep spelen en op ontdekking gaan. Het is zeer onwaarschijnlijk dat deze jongen olifanten zouden aanvallen, omdat ze zelf bang voor ons zijn. Het gevaar is echter dat volwassenen olifant achteraan de groep kan aanvallen we te dichtbij komen ter bescherming van hen, vooral als er mama's met babyolifanten in de kudde zijn.

    Dus daar stonden we dan als één groep, de kudde olifanten voor ons te bewonderden. We voelden echt als een leger, opgewassen tegen de vijand vanop een veilige afstand met onze leider Mpho voorop. Meerdere keren zagen we grote kudde olifanten passeren die hun eigen weg volgeden in de natuur. We voelden ons echt geblend in de natuur. We zagen ze eten, spelen en knuffelen, bijna alsof je een deel van de mensheid in hen voelde. Mpho stond ons toe om verschillende foto's te maken en zelfs te poseren met ons paard. Sommige van onze paarden mochten niet voorop staan in de groep, omdat ze te jong waren (en potentieel teveel schrik van olifanten), of omdat ze wit waren en teveel kunnen opvallen in de savannekleuren.

    Aangezien we in de winter waren, merkte je hoe schaars de fauna en flora was. Het was ongelooflijk om de olifanten hele struiktakken te zien verorberen met grote doorns op. Ze hebben een zeer sterke mond en dikke maag- en darmwand, zodat doorns de olifanten niet beschadigen en aan het einde van de dag gewoon met hun ontlasting meekomen. Kun je je voorstellen dat deze enorme dieren zich alleen voeden met planten? Geen wonder dat ze tot 300 kg voedsel per dag moeten eten. Nu begrijp ik waarom vegetariërs of veganisten geen dierlijke eiwitten nodig hebben om sterk te worden.

    We hadden twee spannende avonturen, waarbij de "young boys" naar ons probeerden te rennen alsof ze zouden aanvallen. Mpho was natuurlijk helemaal niet bang en stond met zijn paard standvastig klaar om ze op te wachten. Hij vroeg de groep altijd om niet te bewegen en dicht bij elkaar te blijven, als één team. Toen de olifantjes te dichtbij kwamen, sloeg hij zijn handen op de schoot, waardoor de olifanten bang werden en wegrenden. De eerste keer waren het twee jonge olifantjes die op ons af renden, de tweede keer slechts één olifantje maar eerder een koppige. Mpho leerde ons nooit weg te rennen van deze jonge olifantjes, omdat ze niet mogen leren om mensen weg te jagen. Dus moest Mpho bij het tweede geval harder klappen met zijn handen en zelfs bijna zijn zweep grijpen om hem weg te jagen. De situatie was eng, want in de verte zagen we een hele groep olifanten op ons afkomen, omdat ze het gevoel hadden dat de jonge olifant in moeilijkheden verkeerde. Gelukkig liep het olifantje weg en konden we de groep langzaam ruimte gegeven door weg te wandelen. Missie geslaagd !

    Als conclusie van dit olifantenavontuur zou ik echt durven zeggen dat dit een van de beste en meest opwindende ervaringen was van mijn leven. We kwamen zo dichtbij olifanten, we voelden echt de spanning en opwinding van de natuur en we hebben er elk moment van genoten. Bedankt African Safari, more to come!
    Meer informatie