40k het is even wennen

Vandaag met zon en goede moed vertrokken op weg naar mijn volgende halte op de camino.
Het slapen in slaapzalen blijft een dingetje, zeker met van die Koreanen die voor dag en dauw opstaan om zo snel mogelijk bij hun volgende bestemming aan te komen. Dus helemaal uitgerust en fris was ik dan ook niet.
Maar ja.. goede moed en lekker weer doen een hoop. Ik zette er goed de vaart in en na een flink aantal Koreanen gepasseerd te hebben werd het heerlijk rustig op de camino. Zo rustig zelfs dat ik mijn app er een paar keer bij moest pakken om te zien of ik wel de juiste route volgde.
Al met al een heerlijk rustige wandeling. Toen ik op een gegeven moment had besloten door te lopen tot Sahagún, wat 40k vanaf mijn start lag, wilde ik wel zeker zijn dat ik daar dan ook een slaapplaats kon bemachtigen.
Uiteindelijk kreeg ik het advies (omdat ze geen reserveringen voor dezelfde dag aannemen) om op tijd aan te komen.
Daar gingen mijn lunch plannen. Doorlopen was het devies.
Uiteindelijk aangekomen na ongeveer 7 uur non stop en flauw van het energie tekort. Snel ingecheckt gedoucht en een restaurant bezocht voor een pasta bolognese. Door de flauwte had ik zelfs moeite met eten en uiteindelijk maar de helft opgegeten. Maar goed, alles trekt bij. Supermarkt bezocht voor wat eiwitrijke yoghurt, banaantjes en een paar andere dingen. Zo komt mijn energie weer langzaam terug.
Morgen mag ik de lunch niet uitstellen. Dat is een feit.Okumaya devam et