Dag 10, gevecht tegen de elementen

Ik ben zoals andere dagen weer tijdig wakker, tas ingepakt en klaar on te vertrekken. Terwijl de zon opkomt begin ik aan de lange afdaling van het San Jacinto gebergte. Waar ik gisteren op de 3302m hoge top stond, daal ik nu helemaal af in de vallei tot ongeveer 400m. De afdaling is niet zonder risico, er is een windalarm afgegeven en windstoten tot 100km/h zijn voorspeld. Ik kan het niet verifiëren maar ik denk wel dat die gehaald zijn. Opletten geblazen, het rotsachtige pad en de wind maken het niet makkelijk.

Eenmaal in de vallei word ik warm ontvangen met trail magic, een koude doctor pepper en een zak chips liggen op mij te wachten. Als ik mijn pad vervolg is er enkele kilometers later nogmaals trail magic, onder de I10, de snelweg van en naar LA. Trail magic afslaan is vooralsnog geen optie, dus wederom pak een stoel en doe ik mij te goed aan al het lekkers. Cola, gatorade, chips, hotdog, koekjes, m&m’s, bananenbrood, watermeloen en een banaan gaan allemaal schaamteloos naar binnen. Dit trail magic is natuurlijk fantastisch, maar het is wel lastig om er weg te komen. Na een uur bedank ik de dames die dit voorzien hebben hartelijk en vervolg ik mijn route.

Ik eindig de dag bij wildreservaat waar wandelaars in een parkachtige omgeving mogen kamperen. Ik blijf me verbazen over de gastvrijheid van iedereen rond de PCTRead more