Dag 54, Desolation Wilderness

Ik heb een goede nacht achter de rug, dat is wel eens anders geweest als ik weer een bed heb voor een nacht. Ik heb besloten om pas laat weer te vertrekken om nog enkele uren extra rust te pakken.

Via Facebook heb ik ritje terug naar de PCT weten te regelen, om 10:00 word ik bij het motel opgepikt. Ze heeft zelfs koffie voor mij bij 😊. Ook nu staan we weer geruime tijd stil vanwege de wegwerkzaamheden, het is 11:00 als ik de rugzak weer op bij rug knoop.

Het pad is nu gecombineerd met de Tahoe Rim Trail, een pad rond Lake Tahoe, wat ik niet zo goed kan plaatsen is dat ik dat meer niet één keer gezien heb vandaag. Het pad gaat wel langs verschillende andere meren vandaag, wat prachtige uitzichten oplevert. Aloha lake springt eruit voor mij, een enorm meer in een rots jungle.

Ik ben inmiddels al de Desolation Wilderness ingegaan, wat opvallend is dat de beer populatie hier groter is dan in de vorige sectie maar hier de bear can niet verplicht is. Ik wil nog steeds geen beren in mijn tent dus doe vanaf nu al mijn eten en alles met een luchtje in drybags. Dat is wel goed genoeg denk ik.

Nadat ik de meren voorbij ben gaat het pad over Dicks pass. Ik dacht even dat dit de eerste pas zonder sneeuw zou zijn aangezien de klim vrijwel vrij van sneeuw is. Eenmaal op de pas zie ik dat de andere zijde van vrijwel compleet bedekt is met sneeuw, fraai, daar gaan we weer.

De weg naar beneden is vrij stijl en tweemaal ga ik onderuit en neem de ‘sneeuwglijbaan’ naar beneden (sorry ma). Gelukkig is de sneeuw nu zacht gaat dat vlekkeloos, eigenlijk is dat wel erg leuk en een effectieve manier om van de berg af te komen.

Al met al ben ik vandaag getrakteerd op veel diverse en mooie uitzichten en leuke omstandigheden. Ik heb vandaag erg genoten, hopelijk volgen er nog veel dagen zoals deze.

👋👋Read more