Rwankonjo

Ons staan vroegerig op, want ons het 'n kanoe bespreek vir 7uur (hoekooooom?!) Hulle vat 'n bloekomboom en hol hom uit om die kanoe te maak. Ek en Hermien sukkel aanvanklik want ons draai omtrent net in die rondte, maar later kry ons dit uitgefigure. Sy is agter en is ons enjin en ek bestuur ons en doen die rigting (en foto's - harde werk, ek weet). Ons roei om die eiland (vlg haar horlosie omtrent 2,5km). Ons sien ook 'n bootjie met klomp kinders op wat skool toe gevat word - dis hulle bussie. Ons gaan eet toe 'n rolex. Dis 'n champatti met eier (amper soos 'n dun omelet) opgerol met tamatie aan die binnekant - hulle het nie avo nie. Dis nogal sout, maar heel lekker.

Ons gaan swem gou vir oulaas. Hermien doen die trappies 10 keer want sy sê die water is te koud om te swem. Ek swem toe maar tot aan die oorkant, siende dat ek nie gister het nie. Ek en Hermien spring toe van die duikplankrige ding af tot in die meer. Dit vat baie oortuiging. Daai meter of wat is nogal intimiderend. Daarna gaan stort ons en kry weer die bootjie en Tom om ons oor die water te vat. Die kinders van die 'village' het in die stof op ons kar geskryf 'good'. Oral langs die pad kap hulle klippe uit die berg en kap die klippe fyner met die hand.

Ons ry toe tot by die grens (Gatuna) - wat 'n mission. Daar staan verskriklik baie trokke. Ons kom darem op die einde verby hulle en stop by die 'one stop immigration centre'. Dis nou na ons eers al ons bagasie deur die scanner moes sit en hulle als deursoek het (maar eintlik maar halfhartig). In die immigrasie sentrum staan 2 lang rye, een vir 'depart Uganda' en een vir 'arrive Rwanda'. Daar is baie mense wat sulke Oos-Afrika kaartjies het waarop hulle net stamp en dan loop hulle. Ek dink dis 'n soort visum of iets wat maak dat hulle maklik deur die Oos-Afrika lande se grense kan beweeg. Terwyl ons in die 2de ry staan kom staan daar 'n (vermoedelik Kongolese) man agter ons en dis die eerste keer wat iemand langer as Hermien is. Na die 2 rye sorteer ons die kar se goed uit en toe is ons terug in Rwanda en kan verder ry.

Ons ry toe Kigali toe en gaan sommer direk Kimironko markie toe, want dis al donker en ons is bang dit gaan toemaak en die verkeer is mal erg. Ons koop al die laaste goed wat ons nog wou koop. Die vroue wat klere maak sit sommer net daar en maak gou die klere. Ek vra toe vir Christine om vir my 2 scrub tops vir die hospitaal te maak. Sy vat my mates en maak die klere, maar sal dit sommer vanaand nog kom aflaai by die plek waar ons bly. Ek en Hermien gaan eet toe weer by Repub lounge. Ons eet weer die heuning en rissie hoender en peas tonze want dit is baie lekker. Daar is lekker live music en, wat lyk soos expats wat 'n verjaardag partytjie hou.

Daarna gaan ons Step town toe, waar ons slaap die aand, en my scrub tops kom toe net daar aan met 'n moto (die motorfietsies - in Uganda noem hulle dit boda-boda). Ons pak toe ons tasse reg en gaan slaap.Read more