Sardegna: Capo Coda Cavallo II

De wind gaat 180 draaien, naar het zuiden, en het gaat weer flink waaien ook. Dus tijd om weer eens te verkassen. Wij stellen voor om naar Capo Coda Cavallo te gaan waar we met Equinox en Venturi II hebben gelegen en genoten hebben van de prachtige zonsondergang, uitzicht op Tavolara en mooie snorkelplekken. De rest vindt het een prima plan en volgt. Het zou rond de 7-8 mijl moeten zijn. Dat is als je tussen Sardinië en Tavolara doorvaart. We hebben alleen al heel vaak gehad dat daar de wind stil valt. Terwijl we onderweg zijn twijfelen we meerdere keren tussendoor of buitenom, tussendoor. Oke misschien toch buitenom. Nee laten we tussendoor gaan het waait ondertussen best hard. Als de wind weer wegvalt besluiten we toch buitenom te gaan.

Het rotseiland is prachtig om een keer vanaf de andere kant te zien. Maar omdat we aan de wind varen moeten we ook een slag verder op zee maken. Daar neemt de wind flink toe, naar 20 knopen en zelfs nog wat meer. We besluiten snel een slag weer naar Sardinië te maken. Het is nog maar een klein stukje dus we zetten geen rif. Uiteindelijk gaat het allemaal prima, maar achteraf was een rifje toch wel lekker geweest 😅

Als we aankomen en de motor aanhebben horen we opeens kedunk kedunk kedunk. Snel zetten we de motor in stationair en denken shit. Het eerdere probleem van een vislijntje in de schroef lijkt toch iets anders en waarschijnlijk een groter probleem te zijn. Ik duik het water in en ik zie dat er een stuk rubber uit de houder waar de schroefas in wordt vast gehouden steekt. Het lijkt alsof er nog een stukje inzit maar als Bart de volgende dag ook kijkt blijkt dat al het rubber eruit is. Oftewel, de lager die in die houder de schroefas op zijn plek houdt is op. De messing huls waar het rubber normaal onderdeel van uit maakt, zit er nog in maar doordat het rubber weg is gaat de schroefas zo gauw we de motor in zijn voor of achteruit zetten heen en weer. Dit betekent dat we de motor niet meer kunnen gebruiken, tenzij we echt in nood zijn.

Wat een geluk dat we onze lieve vrienden om ons heen hebben. Met zo'n allen gaan we terug naar Aranci. Eerst hijsen Bart en ik, Edwin (Surf Song) nog hun mast in omdat ze een probleem met de fok hebben, die rolt niet meer uit. Nadat dit geregeld is kunnen we vertrekken. De Noordster gaat alvast vooruit om ons op te vangen als het nodig is. En zo beginnen we aan de eerste keer anker op en daarna anker uit zonder motor. Anker op gaat top omdat er nog weinig wind is. We kunnen op de ankerlier het anker eruit trekken. Omdat we hogerwal liggen en de wind ons de goede kant op blaast, de baai uit, kunnen we snel de fok uitrollen en met een compliment van onze buurman varen we de baai uit alsof we dit vaker zo doen.

De Surf Song, zelf ook een motor die met een tijdelijke oplossing werkt, vaart met als wij alleen op het fokje voor de wind met ons mee. Beautje vertrekt als laatste maar vaart ons er allemaal uit zodat zij als towBeautje kunnen dienen bij onze aankomst in Aranci. Onderweg valt de wind helemaal weg, weer rond Tavolara. Edwin, Surf Song, vraagt of hij ons moet slepen op de motor. Wij hebben net naar het weer gekeken en kennen het hier ondertussen een beetje en verwachtten dus dat de wind zo gaat draaien. We hijsen het grootzeil en zijn klaar voor de aanwindse koers die er aan komt. Eerst krijgen we nog twee donder slagen over ons heen en met de wind komt ook een flinke regenbui mee. Die laatste is eigenlijk wel heel lekker om de boot weer eens zout vrij te maken. Daarna is in één rak door naar Aranci.Read more