Sardegna: Golfo Aranci IV⚓

Als we bijna bij de ankerplek zijn komen Hilda (Beautje) en Yolanda (Noordster) al aangesjeesd met de dinghy. We knopen ze aan ons vast en maken ons klaar om zonder motor ook het anker weer uit te gooien. Het grootzeil gaat in de wind naar beneden en op het fokje varen we naar de ankerplek die Gerben al snorkelend voor ons heeft uitgezocht. Voor de zekerheid laten we Hilda en Yolanda even met de dinghy de Nimrod een laatste duwtje geven om in de wind te draaien, maar eigenlijk was het niet nodig. We hadden al 10m ankerketting klaar gelegd dus die heb ik zo uitgegooid om daarna de rest rustig uit te kunnen gooien. We liggen.

We nodigen iedereen bij ons aan boord uit voor een drankje als bedankje. Bart zet zichzelf en Hilda nog aan het werk. Met de AirBuddy, een soort compact duik systeem, gaan ze onder water naar de schroefas kijken. Op de een of andere manier weten ze het rubber weer terug in de lager te schuiven. Een tiewrap moet alles enigszins op zijn plek houden. Vervolgens vervangen ze ook nog de anode van de schroef, die ook wel aan vervanging toe is. Nu is het tijd voor ons om te bedenken hoe we dit probleem gaan oplossen.

Een optie is om het zelf onder water met de AirBuddy op te lossen. Maar we komen er al snel achter dat die lagerbus vaak ontzettend vast zit en er grof geschut nodig is om deze los te krijgen. Via via komen we in contact met Sailing Uma. Een bekend YouTube zeilkoppel dat heel toevallig in Olbia al 2 jaar een grote refit van hun eigen zeilboot aan het doen is. We bellen die werf en leggen uit wat we nodig hebben en zeggen dat we de volgende dag langs komen om het te bespreken. We staan vroeg op en huren een scooter om naar de werf in Olbia te rijden. Het is een leuke heuvelachtige rit en binnen een half uurtje zijn we er.

Als we aan het bureau bij de werf zitten meldt de medewerkster dat ze net de offerte heeft gestuurd, meer dan €2.000 voor alleen maar het 2x kranen en even op de kant staan. Poeh. We wisten dat we een keer aan de beurt zouden zijn, financieel gezien, maar dit is wel heel pittig. Als we aangeven dat dit voor ons te veel is raadt ze aan om het bij de werf van haar neef Moreno te proberen. We pakken de scooter en na een tijdje zoeken weten we de werf te vinden.

We leggen ons verhaal uit en als we even wachten kunnen ze met een offerte komen. Het is nog steeds veel geld, maar ze zitten ruim onder de eerste werf. Daarnaast hebben we heel goed gevoel bij deze werf en deze mensen. We besluiten om het hier te gaan doen. Het enige nadeel is dat we later pas horen wanneer het kan. We gaan in Olbia nog op zoek naar wat onderdelen van Beautje en doen nog wat boodschapjes. In een leuk baaitje, Marinella, net iets noordelijker van Aranci, springen we nog even de zee in om af te koelen. We waren al gewaarschuwd voor bijtende brasems, de vissen die altijd rond onze boot zwerven, en ja hoor. In het ondiepe warme water voel ik opeens een prikje in mijn bil en zie ik de brutale boosdoener vlug weg zwemmen 🤣

Later horen we dat we pas de 22e het water uit komen. Nouja, het is niet anders. We vermaken ons met onze vrienden in Aranci. Aangezien voor 8 man koken aan boord best een uitdaging is opperen wij om allemaal iets lekkers te maken en er een pot luck/buffet van te maken. We mogen bij Beautje weer met zo'n allen langskomen. Na een paar dagen is weer tijd om door te gaan. De wind gaat nog niet draaien maar dé grote vuurwerk show van Aranci komt eraan en die vindt plaats vanaf het water, vlakbij ons. We lopen liever geen risico en omdat we anders de dag erna toch moeten verplaatsen gaan we alvast. Beautje helpt ons om van de lagerwal weg te varen met hun dinghy, de golven en zoute douche trotserend, aangezien we nog steeds de motor niet kunnen gebruiken. We hijsen snel de zeilen, maken Beautje los en varen weer naar "onze kitesurf" baai.Read more