Kakikamosing

Onze vroegste ochtend van heel onze reis... Het was écht een zeer korte nacht. Er was veel onweer & bliksem waardoor Emely bleef woelen. Wannes werd ook even wakker en vroeg het aantal seconden tussen onweer en bliksem.. 2 zei Emely, waarna Wannes meteen terug in slaap viel. Wat een dapper vriendje! 😉
Om 3u ging Wannes zijn wekker af en dan hadden we nog maar 25 minuten om onze tent in te laden & te vertrekken. Emely werd plots wakker gemaakt met die boodschap dus ze zorgde direct dat haar luchtmatje & kussen werden afgelaten... tot Wannes zijne frank viel dat hij de wekker verkeerd had gezet en we nog een volledig uur konden slapen... man man man. 😜 (we hebben dan maar met twee op 1 matje geslapen en goed gelachen)
Na anderhalf uur vertrokken we dus in de richting van Pian Upe wildlife Reserve. Onze allerlaatste gamedrive... daar aangekomen, troffen we niemand aan. Ze hadden geen bezoekers verwacht die dag. Dan maar even wachten #AfricanTime
Uiteindelijk werden we vergezeld door Patrick, onze gids. Ken keek al een beetje vreemd toen hij zei dat hij mee vanachter door het open dak wou kijken... (anders kon hij geen dieren spotten, zei hij) Hij nam ons mee naar de eerste track; Roan track. Daar zagen we echt veel antilopen die wegliepen van onze auto. Toch was het echt super cool, want alle dieren zagen er een beetje anders uit dan in bijvoorbeeld Murchison/Mburo. Zelfs de zebra's! We zagen nog de Jackson Heartebeasts, oribies, elanden (die heel zeldzaam waren in de andere delen van het land, maar hier in grote groepen samen leven) & de roan antilope. Emely vroeg aan Patrick hoe oude de heartebeasts kunnen worden, zijn antwoord: oud. Wij wisten niet goed wat we hoorden en Patrick bleef blunderen 😜, zoals:
- Doorgaan wanneer we een roan antilope zagen staren richting het gras (wat wijst op een roofdier)
- Geen Giraffen gaan spotten, omdat de weg er te slecht voor was... (maar Ken kan alles aan)
- Onduidelijke uitleg geven over een grot die we konden bezichtigen met een korte wandeling, wij dus doorgereden...
- Zeggen dat de Struisvogels altijd rond de brug zitten (die we in de verte konden zien) maar 3km vroeger al terugdraaien. Ze zaten namelijk niet op de plek waar hij het gewend is...
- Na een gamedrive van 50 minuten terug wou rijden naar de inkom (gemiddeld duurt een gamedrive 2-3uur)
- Ons helemaal enthousiast maken over de hyena hill waar tussen de 50 en 100 hyena's zitten. Wij dus zoeken met onze ogen op de berg... Om nadien ons enthousiasme de grond in te boren door te zeggen dat wij er geen één zullen zien, want ze komen enkel in de avond uit hun hol.
- Op Wannes zijn vraag over "welke vogel is dat" te antwoorden met "het is een eagle" terwijl Emely al zei dat het een havik was... en Patrick dan maar zei dat bird watching zijne coté niet is...
- "Ginder zitten buffels", dus wij: 'ooh kan je ze al zien?' --> "Nee, die zitten aan de rivier en die kan je niet zien".
Man man... Uiteindelijk begrepen we door Ken waar al deze blunders vandaan kwamen. Ken had namelijk gehoord aan de receptie deze ochtend dat de gids nog sliep, dus hebben ze ons de security guard van aan de poort maar mee gegeven. Hahaha, wij goed gelachen dat we in het zak waren gezet... en met het feit dat het duidelijk was dat hij het te warm kreeg onder zijn voeten door onze vragen... Ach ja, het was dus heel grappig. Enkel jammer dat we de struisvogels niet hebben gezien... Ooh nee, dat is niet waar! We hebben ze zelf gespot, vlak voor de brug toen we terug reden... Waarom hebben wij eigenlijk een gids gehad? 😜
Nu onderweg voor een ritje van 3u richting Jinja voor nog ontspannende twee laatste dagen... Maar geen van ons 3 zal Patrick ooit vergeten 😉
(Zie foto voor onze auto na de gamedrive op deze slechte wegen)Read more