Hungry Spring

Netjes op de afgesproken tijd word ik opgehaald bij het motel en word ik weer afgezet waar ik twee dagen geleden het pad verlaten heb. Het is te midden van een groot windmolen park, het op twee na grootste park in de wereld word mij verteld. Indrukwekkend.

Met eten voor de volgende 240km en water voor 40km is bijna tas zwaarder dan ooit tevoren. Ik moet er even aan wennen, maar het is een goede oefening voor ‘sectie 2’, de Sierra, waar de dorpen verder uit elkaar liggen.

Het is warm vandaag, enkele klimmen staan op het programma en de zware tas doen me besluiten tot een nieuwe strategie, als ik schaduw vind, wat niet al te vaak is, neem ik even een korte pauze. Ik merk dat ik soms wat begin in te dutten, ach wat is er mis met een middagdutje.

Ik word getrakteerd op enkele mooie uitzichten, de bergen voor mij hebben een levendig kleurenpalet.
Ik heb geen haast vandaag en geniet van deze rustige dag.

Een kleine dino laat zich nog even zien, die woestijnpadden zijn misschien wel mijn favoriete dieren in dit gedeelte. Niet veel later geeft een ratelslang me bijna een hartverlamming, hij ligt letterlijk naast het pad en ik heb hem niet opgemerkt. Als ik mijn voet niet veel meer dan 20cm langs zij kop zet begint hij te ratelen alsof zijn leven er vanaf hangt 😨. Ik deins terug met mijn hart in mijn keel, ik heb een seconde nodig om de situatie te analyseren en tot rust weder te keren. Ik moet een flinke boog van het pad af maken, het pad is hier een berghelling, dus dat is niet heel eenvoudig, maar ik kom er omheen zonder de slang nog bozer te maken 😮‍💨.

Als ik kamp maak rond de klok van 6, ben ik nog steeds omringd door windmolens hoewel ik bijna 40km gelopen heb, dat is dan geen rechte lijn, maar de omvang van dit windmolen park is inderdaad enorm.

Morgen is het weer vroeg dag, het schijnt nog een tikkie warmer te worden, wellicht gaat het kwik weer door de 30 graden heen.

👋👋Read more