Mono Creek

Aangezien gisteren zo’n lastig terrein was bouw ik voor de zekerheid maar een veiligheidsmarge in om het busje deze morgen te halen. Het is nu ‘smooth sailing’ en ik ben een uur te vroeg op de parkeerplaats. Ondertussen is loop ik ook langs de 2000 mijl marker, kippenvel, wat een eind lopen!

We zijn met vijven die vandaag om het afgesloten deel heen gaan. Eerste stop die we maken is de McDonalds voor ontbijt, Amerikanen… Daarna langs de walmart voor wat eten voor onderweg en de komende dagen. Ondertussen zie ik een heel ander Oregon dan dat ik tot dusver gezien heb. Enorme kloven, droog landschap met allerlei basaltformaties. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar misschien is het wel mooier vanuit auto.

De volgende stop die we maken is een truckstop voor een douche en om de was te doen. Daarna is het terug naar het pad, het is 15:00 als we er zijn. Lange weg eromheen. Wel erg fijn dat ik direct al mijn ‘dorpklusjes’ weer heb kunnen doen.

Ik maak me een beetje zorgen om mijn linkerschoen vandaag, de zool is al een tijdje geleden wat los gelaten maar de condities gisteren hebben hem helemaal gesloopt. Er is een berg sneeuw en grit ingekomen die hem langzaam opgegeten hebben. Ik heb nieuwe schoenen besteld die ik als het goed is morgen kan oppikken, maar ik moet nog 40km op wat nu een soort van sandaal is. In de bus zit een jongen die een nieuw paar schoenen bij zich draagt maar nog niet aan heeft omdat de oude nog niet helemaal op zijn. Ik vraag of ik zijn oude schoenen een dag mag hebben zodat ik wat comfortabeler kan lopen, we hebben dezelfde maat en hij vindt het prima. Wow. Ze zeggen hier vaak ‘the trail provides’, het pad voorziet. En dat doet het zeker, als je echt iets nodig hebt verschijnt het opeens 😊.

Het is vanaf hier klimmen op mount Hood waar ik pas om 21:00 mijn kamp maak. Ik moet toch nog iets van de dag maken 😉. Tijdens de klim zie ik de top af en toe door de bomen verschijnen, morgen zie ik hem in volle glorie.

👋👋Read more