Lunch aan een meer

De hoogvlakte waar we nu overheen fietsten was schitterend. Hoewel de zon inmiddels zo fel was dat we bang waren dwars door de factor 50 heen te verbranden, fietste het nagenoeg vlakke gravelpad heerlijk, de vergezichten waren indrukwekkend en we genoten. Het begon wel tijd voor een boterham te worden, maar die wilde ik liever in de schaduw opeten dan in de brandende zon. En pardoes doken er een paar hüttes op en bovendien hing er ineens een wolk voor de zon, en nota bene was er vlak langs ons pad ook nog een meertje met een picknicktafel. Alsof het zo gepland was!

Het was inmiddels wel ietsje koeler geworden en Matthijs plukte handig een shirt met lange mouwen uit zijn bepakking. Zo voorbereid was ik nog niet. Maar bovendien maakten de vele aanwezige muggen onze lunchpauze toch wat haastig, en vrij snel lieten we de tafel weer aan de gele kwikstaart die we daar bij aankomst bovenop hadden zien zitten.Baca lagi