Ons uitzicht, vlak voor zonsondergang

Het tweede deel van de rit naar onze volgende bestemming verliep droog, en volledig over asfalt dus een tikkeltje saai. Maar we waren onderweg van A naar B, en bij flinke tegenwind mocht ik in Matthijs' wiel hangen, dus het was allemaal niet zo erg. Bovendien hadden we lol bij een camping waar we even gestopt waren voor een korte pauze aan een picknicktafel. Matthijs wilde de tent beter opvouwen/-rollen want die zat niet goed op of aan zijn fiets bevestigd. Dus het leek net alsof we hier zonder aanmelden zomaar onze tent gingen opzetten. Om 'm vervolgens ook direct weer af te breken. Die mensen moeten wel gedacht hebben, wat gebeurt hier nu ineens...

In Stryn deden we de boodschappen. Voor het eerst zouden we een keuken met potten en pannen tot onze beschikking hebben dus het idee ontstond om vanavond en misschien ook morgenavond wat te koken, bij voorkeur met lekker veel groentes, en morgenochtend pannenkoekjes te bakken. Er zou een restaurant op 6 kilometer afstand van onze accomodatie zitten, maar de website was er onduidelijk over of ze wel open waren. Dus we kochten pannenkoekenmix, een zak kant&klare rijst in Indiase stijl uit het vriesvak en een hele lading bijpassende groenten zoals paprika en peulen en spaanse pepers, en dachten daar wel 4 maaltijden uit te kunnen halen (wat een misrekening bleek maar goed), plus natuurlijk biertjes en kleine botertjes om de pannenkoeken in te bakken. Echt veel ruimte hadden we niet in onze bikepackingtassen dus hier moesten we het bij laten.

Het Strynemeer, het fjord en het gletsjermeer dat we passeerden waren alledrie heel mooi. Maar vooral in de laatste 10 kilometer (waarvan we overigens dachten dat het er 16 waren) werd de omgeving steeds idyllischer, met een zonnetje op de dennenbomen, fluitende vogeltjes in de bosjes, ruisende beekjes langs de kant van de weg en hier en daar wat houten huisjes met gras op de daken. Zo eentje hadden we ook geboekt voor de komende twee nachten, omdat we hier in de buurt een gletsjer wilden bekijken. En plots stopte Matthijs... was dat überhaupt niet hier? Verdomd, enkele kilometers voor het eindpunt op de navigatie bleken we al op bestemming. Toch wel een klein cadeautje om onverwacht eerder te arriveren na bijna 80 kilometer!

Het huisje dat wij geboekt hadden heette Fjordblikk II en we vonden 'm helemaal beneden aan de waterkant, pal aan het Lovatnet. Er was geen receptie hier of andere vorm van ontvangst, maar dat was niet erg, de sleutel hing in de deur en het knusse huisje stond helemaal tot onze beschikking. We gooiden onze spullen neer en maakten het ons comfortabel. Wat een heerlijke luxe, een heel huis mét keuken, wasmachine (oooooh yeah!!), fijne zithoek én veranda!Read more