Iets relaxter is ook wel eens fijn

De rit van vandaag was niet zo spannend. Daar was ik wel aan toe, want de zadelpijn is momenteel op z'n ergst en van die heftige hobbelige keienpaden kon ik nu echt even niet meer verdragen.

Na vertrek uit het appartement in Fabara was mijn eerste doel: ontbijt en pleisters halen. Een van de blaren op mijn hielen is namelijk totaal uit de hand gelopen en daar moet dus wat verstandigs op geplakt worden. Ik slaagde al snel bij de inimini supermarkt Proxim Novedades Fabara, dat een langere naam heeft dan het aantal vierkante meter oppervlak. Daar scoorde ik naast pleisters ook een banaan, twee yoghurtjes, een croissant, een zakje snootjes en een flesje water om de bidon mee te vullen. Met mijn buit fietste ik naar het kerkpleintje iets verderop, om daar in de zon te kunnen ontbijten.

Daarna hoefde ik nog geen 40 kilometer af te leggen, grotendeels over asfalt. Ik heb onderweg lekker naar mijn luisterboek geluisterd, voor zover het verstaanbaar was met die harde wind af en toe. Ik nam ook wat pauzes om het zitvlak iets van rust te gunnen of mezelf dan weer in te smeren, want de zon was verraderlijk vandaag, en hoorde dan regelmatig "hoep-hoep-hoep" ergens vandaan komen. Even heb ik ook met mijn camera staan zoeken naar de bron van het geluid maar helaas, de hop hield zich verstopt. Verder zag nog een roofvogel van dichtbij met een mooie tekening op de onderkant en mijn eerste ingeving was: rode wouw?

Ik begin trouwens een kleurtje op mijn armen en benen te kweken. Fijn, want er schijnt slecht weer op komst te zijn... Jammer 👎🏻

Zie hier een samenvatting van de rit van vandaag: https://youtu.be/fkJczG1jyNk?si=XimS0_8vjB2qvTgTもっと詳しく