Meeting my Merida

Voor mijn fietstochtjes de komende dagen heb ik dus een knalrode Merida eScultura 400 gehuurd. Ja jongens en meisjes, dat lees je goed: 'e'. Fietsen met trapondersteuning, oftewel, valsspelen. Daarmee rijd je dus met plezier de berg op in plaats van helemaal kapot te gaan als je een heuveltje tegenkomt - wat ik normaal doe op fietsvakanties in de bergen. Ik was al langer heel benieuwd hoe het zou zijn, zo'n hulpmotortje, en fantaseerde er vaak over gedurende zo'n kapotgaanmoment. Dus toen ik bij het oriënteren op huurfietsen dit ding tegenkwam was de keuze gauw gemaakt.

Bij het ophalen vielen me meteen twee dingen op: de enerzijds "subtiel" weggewerkte accu als "nepbidon" en tegelijkertijd debielgrote, opvallende knoppen op de bovenbuis. Alsof het toch iets is om je voor te schamen (ja, check, doe ik), en dat deze fiets wel een beetje voor "special people" is (met slechte ogen kennelijk). En wat me ook opviel was het gewicht van deze fiets (ruim 13kg. Mijn Trek weegt zo'n 9kg geloof ik?). Dat betekent dus dat wanneer de accu leeg is, het veel meer moeite zal kosten om met deze fiets te klimmen. En om 'm even soepel de trap naar een perron op te tillen is al helemaal een ander verhaal.

Maar goed. Toch ben ik razend benieuwd. Ik ga dan ook snel de schaamte proberen te parkeren, en lekker bergjes beklimmen met een duwtje in de rug. En dan niet te ver zodat ik nog thuiskom op de Montaña waar we logeren.En savoir plus