Uitstel van het werkende leven

Eén weekje vakantie deze zomer was eigenlijk niet genoeg. Op de zonnige dagen die ik op kantoor doorbracht groeide mijn verlangen om buiten te zijn. En ik had niet voldoende tijd doorgebracht op mijn fijne fiets. Dus ik heb wat extra dagen vrij genomen en stel daarmee het werkende leven nog héél even uit.

Ik heb aardig wat mensen betrokken in dit plan. Mijn zus waar ik logeer voor vertrek, mijn ouders die ik nog even gedag ga zeggen voor ik de eerste etappe start, vrienden en familie die mij onderweg van bed, bad en brood zullen voorzien, en mijn geweldige man die routes voor me heeft uitgestippeld en me bovendien halverwege zal komen aanmoedigen.

Het wordt maar een bescheiden solofietstochtje dit keer, gewoon een paar daagjes langs rivieren, uiterwaarden, over de Veluwe, langs zeeën van bloeiende paarse heide, over een Nederlandse berg en dwars door de polder. Ik verwacht geen bijeneters tegen te komen (maar hoop natuurlijk wel op een ontmoeting met een wolf). Maar met mijn fijne fiets, een paar podcasts in mijn oren en alle lieve mensen die ik onderweg zal treffen, weet ik zeker dat het een heel fijne, kleine ontsnapping wordt.Okumaya devam et