The modest escape

Ik geef het maar toe: ik ben een mooiweerfietser. Maar als ik dan toch op pad moet terwijl het regent dat het giet, prent ik mezelf drie dingen in en dan is het wel te doen:

𝟭. 𝗭𝗼𝗿𝗴 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗱𝗲 𝗷𝘂𝗶𝘀𝘁𝗲 𝘃𝗼𝗼𝗿𝘇𝗼𝗿𝗴𝘀𝗺𝗮𝗮𝘁𝗿𝗲𝗴𝗲𝗹𝗲𝗻.

Zoals zo'n simpel zakje om je telefoon, zodat de regendruppels de bediening van het touchscreen niet overnemen en je nog kunt navigeren, zonder aan het einde van de rit met een verzopen telefoon te zitten. En gebruik een extra plastic zak in je drybag, omdat dat 'dry' na een serieuze bui of onderdompeling meestal een illusie blijkt.
En doe vooral geen moeite om die ochtend make-up op te doen. Tenzij je geschminkt als een panda wil arriveren op bestemming. (De mannelijke equivalent van deze onpraktische ijdelheid is s-ochtends wax in het haar doen, en dan verbaasd zijn als je halverwege moet stoppen omdat je niets meer ziet met je brandende ogen.)

𝟮. 𝗦𝘁𝗲𝗹 𝗷𝗲 𝗲𝗿𝗼𝗽 𝗶𝗻 𝗱𝗮𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝘄𝗮𝗮𝗿𝘀𝗰𝗵𝗶𝗷𝗻𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗼𝗻𝗰𝗼𝗺𝗳𝗼𝗿𝘁𝗮𝗯𝗲𝗹 𝘄𝗼𝗿𝗱𝘁.

Ja, het wordt nat en als je niet blijft bewegen, ook koud. Mogelijk met sopschoenen en 10 Raynaud-teentjes tot gevolg. Je houdt er gegarandeerd een smerige fiets aan over, onder het zand en takjes of erger: plakkerige modder in de tandwielen. De remmen gaan irritant piepen, en dat geluid hoor je bovendien vaak omdat je rustiger door de bochten moet. En je besluit waarschijnlijk op een zeker moment om de scenic route links te laten liggen en op de saaie, rechte asfaltweg te blijven om sneller bij die warme douche te zijn.

𝟯. 𝗩𝗲𝗿𝗴𝗲𝗲𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗼𝗺 𝘁𝗼𝗰𝗵 𝘁𝗲 𝗴𝗲𝗻𝗶𝗲𝘁𝗲𝗻.

Als het regent heb je al gauw de neiging om met je kin op je borst zo snel mogelijk door te bikkelen. Maar kijk om je heen! Met regen is het landschap even mooi als in de zon, hooguit wat minder kleurrijk. Je moet het bovendien goed in je opnemen, want foto's nemen is geen optie. En je ziet nog steeds ooievaars parmantig in het veld rondstappen, reigers die staan te vissen, koeien die zich verzamelen bij de sloot (leerde ik ooit van mijn mams, dat de dames dat doen als het gaat regenen), in de berm van het fietspad scharrelen kleine bruine vogeltjes, en het ruikt heerlijk buiten, zeker onder de bomen. Ook is het fietspad veel rustiger, want welke gek gaat er nou een recreatief tochtje maken als het met bakken uit de lucht komt?

Nee, je hoeft die plensbui niet te omarmen, of net te doen of het allemaal heerlijk is. Maar met wat slimme voorbereiding, een gezonde portie acceptatie en een klein beetje positive reinforcement komt het wel goed. En oh ja, die warme douche en die kop thee aan het einde zijn me toch een potje fijn...!Les mer