Bos of rivierengebied, kanniekiezen

Oké, het regende dan misschien. Maar oh, wat heb ik genoten van alles wat ik om me heen zag tijdens deze rit.

Zoals het eerste deel van de route, over de Waaldijk ten noordwesten van Nijmegen. Interessant om te constateren hoe typisch zo'n rivierengebied is, vol herkenbare karakteristieken. Ik ben natuurlijk opgegroeid aan de Waal, keek mijn hele jeugd op de rivier uit, speelde er jarenlang met mijn zus in de uiterwaarden, leerde er van mijn moeder over de vogels die daar leven of te gast zijn, wandelde er met de hond van mijn ouders en ook fietste ik van mijn 12e tot mijn 16e iedere schooldag over de Waaldijk. Bizar hoeveel gelijkenis ik hier zag met de dijk tussen Brakel en Zaltbommel. Bijvoorbeeld het beeld van een baksteenfabriek aan de overkant (gerestaureerde voormalige steenfabriek 'De Bunswaard' in de Beuningse uiterwaarden) dat precies leek op de steenfabriek bij Herwijnen, maar dan in betere staat. Of hoe het witte kerkje onderaan de dijk bij Slijk-Ewijk me deed denken aan de kerk naast de dijk in Zuilichem - of was het Nieuwaal?

Ook het een na laatste deel, ten westen van Arnhem bovenlangs de Nederrijn, was schitterend. Ik riep het zelfs uit toen ik van de snelweg af was gedraaid en me vrijwel direct in een soort oerbos waande: "moooooi!!" Ik had een klein stukje langs de A50 gereden om de Nederrijn over te steken. Aan de overkant rechtsaf, en daar lag in totaal contrast met de snelweg van zojuist een stille laan, prachtig glad asfalt tussen majestueuze bomen en een helling links (een stuwwal las ik later), parallel aan de Nederrijn. Die combinatie bos met rivier, deden het helemaal voor mij. Keek ik naar links, dan zag ik die helling, bezaaid met bladeren en afgevallen takken, en dat leek op de rand van een oerbos. Of er lag ineens een minimeertje. Keek ik naar rechts, dan zag ik daar een vriendelijke kronkelige rivier of ik reed ineens voorbij een stuw- en sluizencomplex, en dan weer uiterwaarden met grazers. Geweldig. Een aantal bomen had alvast besloten wat oranje bladeren op de weg te gooien, en de waanzinnig mooie laan geurde als kraakverse herfst. "Mooooooi," kortom.

(Dank aan alle Komootgebruikers waar ik de foto's voor dit verslag van stal.)もっと詳しく