Santiago de Chile

Na een busrit van 11 uur komen we aan in Santiago. We zijn al een paar keer lang onderweg geweest, maar het is altijd lekker comfortabel. De bussen zijn proper, er is genoeg beenruimte, het personeel is vriendelijk, je krijgt soms zelfs een snack onderweg,… En op deze rit hebben we een “cama” zitplaats. Dat wil zeggen dat je de leuning bijna volledig plat naar achter kan leggen waardoor je deftig kan slapen. Net voor onze neus staat ook een tv waar de ene film na de andere wordt afgespeeld, goed voor wat afleiding.

Het centrale busstation van Santiago is gigantisch en het is er super druk. Voeg daarbij nog eens een temperatuur van 37 graden… genoeg redenen voor ons om hier snel te ontsnappen. We springen in een taxi die ons naar het Happy House Hostel brengt. Een statig oud gebouw met hoge plafonds en gezellige inrichting. Zowel het gebouw als de grote kamers met krakende vloer, doen mij denken aan mijn kot indertijd in Porto. Op het grote binnenplein ligt een zwembad, ideaal om wat af te koelen in deze hitte. Terwijl Vé zich daar installeert wandel ik naar Plaza das Armas voor een gratis stadswandeling.

Vanuit onze straat steek ik via een metalen voetgangersbrug de ring rond Santiago over. De drukke 4-vaksbaan is een duidelijke grens tussen de kalmere buitenwijken en het superdrukke centrum. Ook al is het zondag, de straten lopen vol mensen en auto’s. Plaza das Armas is nog het drukst van al. Hordes toeristen die de bekendste gebouwen fotograferen, locals die op de bankjes rondhangen en een groep van een 50-tal gelovigen die bidden en zingen tijdens een outdoor misviering.

Sebastian is de gids van dienst voor de Engelse tour. Een jonge kerel van een jaar of 30 die in Valparaiso woont en in de weekends naar de hoofdstad komt om wat bij te verdienen. De tours zijn zogezegd gratis, maar het is de bedoeling dat je op het einde toch een fooi geeft aan de gids.
In totaal duurt de tour 3,5 uur. We trekken eerst door het centrum langs de opera, de centrale bank, het justitiepaleis, het beursgebouw,… Ondertussen geeft Sebastian duiding over de economische, sociale en politieke situatie. Interessant om wat te weten te komen over het leven hier.

Santiago is blijkbaar een heel oude stad en bestaat al sinds 1541. Lang voordat Chili onafhankelijk werd van Spanje in 1810. Na een korte stop in een café gaan we verder door enkele parken, langs de universiteit en door de uitgangswijk. De laatste stop is het huis waar Pablo Neruda, de bekende poëet en diplomaat, ooit woonde.

Daarna keer ik te voet terug huiswaarts. Ik neem een andere route om de stad nog wat verder te verkennen. Het valt me op dat er veel armen en daklozen zijn, daar werd tijdens de tour niets over gezegd. Mensen die in de parken slapen, of zelfs onder bruggen vlakbij de Mapocho rivier.

De volgende dag gids ik Vé ook eens naar het huis van Pablo Neruda. Zij bezoekt er het museum, terwijl ik buiten een boek lees. Daarna beklimmen we de Santa Lucia en de San Cristobal heuvels van waar we een uitgebreid zicht op de stad en omgeving hebben.Read more