Zonsondergang

Gisteravond zijn we nog even op pad gegaan om de zonsondergang te bekijken vanaf een prachtig uitkijkpunt vlak bij de camping.

We waren niet de enigen — er stonden meerdere mensen, allemaal stilletjes genietend van het uitzicht. Het gaf een bijzondere sfeer: samen, maar ieder in zijn eigen gedachten, kijkend naar hoe de zon langzaam achter de heuvels verdween.

Het was een mooie zonsondergang maar niet spectaculair. Tygo probeerde bij zoveel mogelijk mensen voor elkaar te krijgen dat ze zijn kubus weg zouden gooien. En dat lukt hem ook bijna altijd.

Wij genoten van het moment — al voelde het ook een beetje dubbel.
Op zulke momenten mis ik Freya extra. Het is gek hoe stil en leeg het soms voelt zonder haar, zelfs met mensen en Tygo om je heen. Maar ergens voelde het ook alsof ze er toch een beetje bij was.
Een mooie afsluiting van de dag, met een traan én een glimlach.Read more