Bishkek/Бишкек - Dag 3

Na de Orto-Sai bazaar bezocht te hebben, ben ik met de bus helemaal naar de rand van de stad gegaan, naar de Dordoi bazaar. De bussen hier zijn verschrikkelijk, maar tegelijkertijd extreem praktisch en super vermakelijk tegelijk. Er zijn twee soorten bussen in de stad: de trolleybusses en de Marshrutkas, de minibusses. De trolleybusses worden beheerd door de stad, en zijn meestal enigszins moderne bussen. De Marshrutkas daarentegen zijn van private bedrijven, achter de Marshrutkas in de stad alleen zitten al 40 verschillende bedrijven.

Waar de trolleybus maar een paar lijnen heeft, maar wel keurig bij elke halte stopt, gaat het bij Marshrutkas iets anders. Ze hebben wel een vaste route, maar je moet bij de halte aangeven dat je erin wilt, en je moet lukraak wat schreeuwen als je eruit wilt. Maar het leuke is dat praktisch elke centimeter van de straat een halte is, want overal waar je maar zwaait of schreeuwt, remt de chauffeur als een malle om je erin of eruit te laten.

Voor alle bussen geldt dat je alleen contant kan betalen (de trolleybus is omgerekend cent, de Marshrutkas ), en dat de chauffeur je je wisselgeld geeft terwijl die aan het rijden is. De meeste buschauffeurs lijken hier te rijden, te bellen en wisselgeld te geven tegelijk. Ook geldt voor beide bussen dat ze vaak propvol zitten (zoals de mijne van vandaag) en dat je ten eerste soms je wisselgeld pas een paar haltes verder, soms via andere passagiers, in handen krijgt, en ten tweede dat het een vrij lastige puzzel is om eruit te komen als je helemaal achterin zit (waarschijnlijk staat). Iedereen houdt zich namelijk stevig vast, omdat de chauffeurs als een malle rijden en elk moment keihard op de rem kunnen trappen. Het is dus een kwestie van heel erg snel je hand verplaatsen.
Conclusie: ik pak sowieso de Marshrutkas, ik lach me kapot.

Genoeg over bussen, de Dordoi bazaar was ook een heel avontuur. Het is één van de grootste bazaars in heel Azië (dat zegt wel wat denk ik) en er werken zo'n 55.000 mensen. De bazaar bestaat vooral uit containers, de onderste is de winkel, de bovenste is de opslagruimte. De gangen zijn eindeloos lang, en alles heeft weer zijweggetjes die weer uitkomen op andere enorme gangen. Na een paar minuten was m'n richtingsgevoel weg. In de grote hal worden vooral kleding en accessoires en servies verkocht, en in de iets kleinere hal tapijten, speelgoed en elektronica. Tussendoor zijn er altijd nog winkeltjes met willekeurige rommel, dus wat je ook nodig hebt, je vindt het in de Dorstoi bazaar (ik had hier een hele mooie inboedel vandaan kunnen halen). Kriskras door de bazaar rennen er mannen met karren om de voorraden aan te vullen, van schreeuwend om ruimte te krijgen. Ook lopen er veel mensen met karretjes rond met eten en drinken (veel plov!). Tussen de twee hallen is het busstationnetje en komen er veel wagentjes met voorraden binnen.Read more