Khujand/Хуҷанд - Dag 1

Deze grens was totaal anders dan die van gisteren. Alles was best ruim opgezet en groots, alleen ik heb tijdens de overgang misschien een stuk of 10 andere mensen gezien (zowel in en uit Uzbekistan), en allemaal locals. Ook was alles lekker relaxed en het ging z'n gangetje, niemand leek het echt extreem veel te boeien. Alleen de Tajikse douane ging even weg met m'n paspoort (ruim baan om door te rennen, ik was de enige), maar alles was oke. Bij een volgende post nog één blik naar m'n Covid test, en klaar.

De chauffeur van de eerste Marshrutka wees aan waar ik moest zijn voor de Marshrutka naar Khujand, en toen ik uiteindelijk niet helemaal begreep welke bus het nou was, waren er direct mensen die de goede aanwezen. De Marshrutka stopte helemaal aan de rand van Khujand, en ik had geen idee welke naar het centrum ging. De chauffeur liet z'n busje achter, en trok me letterlijk aan m'n arm mee naar de straat, en hield uiteindelijk een busje tegen. Hij heeft zelfs aan de chauffeur verteld waar ik eruit moest haha! Daarnaast was het guesthouse echt op een onvindbare plek, dus na wat gevraagd te hebben liepen er twee oude mannetjes met me mee om het aan te wijzen. Oftewel, dankzij de bevolking hier ben ik goed terecht gekomen, anders had het veel en veel langer geduurd!Okumaya devam et