Santa Fe de Antioquia - Dag 2

Vandaag heb ik de wandeling naar het Puente Colgante De Occidente (Westerse hangbrug) gedaan. Deze brug ligt zo'n anderhalf uur lopen vanuit Santa Fe, door het vrij droge landschap. De brug is gemaakt in 1887, voor een heel groot deel van hout. Aan beide uiteinde staan twee grote torens met veel stalen kabels vast in de grond daarachter. Het midden van de brug is wat breder, breed genoeg voor een normale auto, en aan beide zijden daarvan zijn twee paden voor voetgangers.

Omdat de brug niet erg stevig is, mogen auto's er niet meer overheen, alleen nog maar tuktuks, motoren en voetgangers. Vanuit de verte kon je de brug al horen, want door het hout rammelt het aan alle kanten. Ook mogen tuktuks en motoren maar vanaf één kant tegelijk erop, waarvoor mannetjes met verrassend zware wapens aan beide uiteinden stonden. Wat me wel een klein beetje zorgen maakte is dat maar één voetgangers kant open was, en de andere zo te zien al zen tijdje gesloten was. Maar ik leef nog!

Met één van de wachters en een man die drinken verkocht heb ik ook eindelijk mijn eerste Van Persie gesprek gehad. "Qué país? Qué País?", "Holanda!", "Van Persie! Sneijder! Enz. Enz.". Toen ik terug kwam, was hij vergeten waar ik ook alweer vandaan kwam, en zei "Alemania! Francia". De wachter schreeuwde "No! No! Holanda!", en wederom begon de verkoper met zijn riedeltje spelers.

Leuk weetje nog, de ontwerper van de brug is José María Villa. De man studeerde aan de Stevens Institute of Technology in New Jersey en is één van de ontwerpers van de Brooklyn Bridge in New York. Er gaan ook verhalen rond dat de man het ontwerp van de brug in het zand heeft getekend terwijl hij dronken was, maar dit heb ik nergens echt bevestigd gekregen...

Er was vanavond ook nog een halfjaarlijkse bijeenkomst op het plein, waar de gemeente hun plannen uitleggen. Volgens mij was het erg droge kost, maar het was leuk om live het volkslied te horen!Weiterlesen