Sochtends om 6 uur kwam de bus aan in Trinidad. De hoop dat er een bus al vrij snel richting Rurrenabaque zou vertrekken verdween al snel toen het eerste busbedrijf zijn rolluik open deed. De eerste vertrekt om 10:30. De volgende dag. Na even later een kaartje te kunnen hebben kopen, heb ik maar een taxi genomen naar het centrum in de hoop dat er ergens een bed te vinden is. Dit bleek geen probleem, en ik kwam al vrij snel bij een hele aardige vrouw terecht waar ik een bed kon krijgen.
Trinidad was leeg en verlaten in de ochtend, want het was natuurlijk zondag. Gelukkig werd het smiddags iets levendiger en heb ik de stad wat verkend. Trinidad is een beetje een miniatuur versie van Santa Cruz. Ook hier is het vrij lelijk, nat en kapot. Toch was het, ondanks dat het ongepland was, leuk om door het stadje te lopen.
Culinair gezien probeer ik deze dagen nog even heel erg Boliviaans te eten, omdat ik niet weet of ik dit later nog kan krijgen. Gisteren had ik al Chicharrón, en vandaag stond er voor lunch, mijn favoriet tot nu toe, Majadito klaar. Majadito is gele rijst, tomaat, komkommer, ui, avocado, ei, met stukjes rund en chorizo. Als avondeten had ik Pique a lo Macho, een gerecht uit Cochabamba met een goed verhaal. Veel mensen werkten vroeger in de mijnen rond Cochabamba, en dronken daarna een aardige hoeveelheid alcohol. Dus wat aten ze daarna? Friet, vlees, ui, ei, tomaat en pepertjes. Alles op elkaar gekwakt en enorm vet. Een maaltijd tegen de kater is zo een nationaal gerecht geworden.Read more