Rurrenabaque

Na m'n leven gewaagd te hebben op een mototaxi, kwam ik aan bij de busterminal die vijf en een halve kilometer buiten het centrum ligt. Hier stond een grote verrassing voor me klaar, namelijk een bus die anderhalf uur te laat wegging. Gelukkig waren er nog wel twee papegaaien waar ik naar kon turen.

De rit zelf bleek vrij wild te zijn, want in de eerste 20 kilometer kwamen we vast te zitten en moesten we twee keer met een pondje het water over. Dit duurde eeuwig, vooral ook door alle modder (het is het einde van het regenseizoen hier). Over de 20 kilometer deden we bijna 2,5 uur, maar het was het zeker waard. Na al deze vertraging was er zowaar een verharde weg, door prachtig groen regenwoud (inclusief de regen). Naast veel koeien, roofvogels, reigerachtigen en andere mooie gevleugelde vrienden, waren er ook enkele capibara's langs de weg (en zelfs baby capibaraatjes 🥺).

Ook was vanavond het snoertje van m'n oplader gejat. Irritant, maar liever een snoertje dan een paspoort, en eens moet de eerste keer zijn... Zeker in Zuid-Amerika. Om 23:30 kwam ik eindelijk aan in Rurrenabaque. Irritatie van het snoertje en alle vertraging (ik hoopte voor 20:00, en dit was een realistisch beeld...) werd compleet goed gemaakt door wederom een ritje achterop de motor. Sjeezend door het stille dorp was weer erg leuk.Læs mere