Ronda to Setenil de Las Bodegas

Vanmorgen vroeg op, we hebben dik twintig km te gaan en we dragen nu weer volle bepakking omdat de trein niet meer rijdt op de plekken waar wij lopen.

Maar eerst ontbijten. Hoe doe je dat? In Spanje kan je dan koffie met tostada bestellen en de kunst is om de juiste plek te vinden om dat te doen, het beste is om te gaan waar de plaatselijke bevolking dat ook doet. We liepen Ronda uit en vlak bij een kerk in de ochtend zon zagen we zo een plekje. Gauw naar binnen dus.

Toen we een tafeltje hadden gevonden, kwam er een man binnen met pontificaal een grote medaille op zijn revers. Hij ging recht tegenover de ingang zitten en bestelde ook een ontbijtje. De eerst volgende klant die binnenkwam groette hem en kuste hem. De daarop volgende ook , en de daarop volgende ook en toen zagen we dat het een priester was. We weten niet wat de medaille voorstelde maar wel dat er nog andere tafels waren waar hij wat anoniemer had kunnen zitten….

De sinaasappelsap bij het ontbijt was van een ongekende orde, zo lekker en zo zoet, niet gek met al die sinaasappelbomen die we hier zien. De lieve serveersters ( twee dames van onze leeftijd) konden mij ook uitleggen waar de bakker was voor ons brood voor de lunch. De secondo calle a la querda , de tweede weg links..,
Het ontbijt (twee koffie, twee geperste sinaasappelsap, twee grote geroosterde boterhammen, boter, jam, pate, ham spread) kostte ons samen acht euro. Ik heb de schatten een mooie fooi gegeven.
En de bakker had ook overheerlijke producten voor een veel betere prijs dan de afzetster van gisteren. Soms zit het mee en soms wat minder….

We lopen Ronda uit en lopen langs een mooie muurschildering. We kunnen nu ook goed zien hoe hoog de rotsen zijn waarop het stadje is gebouwd (+100 meter). Als ik bij een hek kom zie ik dat de plaatselijke bevolking een bed over de rand van de afgrond heeft gekieperd. Als je inzoomt op de foto dan zie je de planjes boven en het matras beneden liggen.

Terwijl ik een foto maak van het bed en matras ziet Debi een oude vrouw met haar hondjes wandelen. De hond kakt en ze raapt het geproduceerde verse product op , en dat is al heel wat want je ziet hier nog veel hondenstrond op straat liggen. Even verderop staat een vuilnisbak. De vrouw loopt naar de afgrond en gooit het papier/ plastic met kak over de rand van de afgrond. Een bed kan ze niet tillen maar het is wel duidelijk hoe over het eigenaarschap van het land onderaan de rotsen wordt gedacht…..

Het landschap heeft vele lagen vandaag, mede doordat het ook bewolkt is. We zitten vandaag onderweg een paar druiven velden maar bovenal olijf boomgaarden, oude, jonge en nog beginnende boomgaarden. Op een helling is de volledige toplaag weggehaald en alle stenen die erin zaten zijn eruit gehaald. En olijf boomgaard heeft duidelijk geen vruchtbare bovenlaag nodig.

Ik zie onderweg een groot insect, ik denk dat hij of zij dood is, of houdt het zich stil? Ik heb het voorzichtig weer op het gras gelegd.

Vandaag was het bewolkt, en koud, op schaduw plekken zien we ijs op de plassen. Maar als de zon doorbreekt is het heerlijk wandel weer. We maken ons geen zorgen, we hebben immers alles bij ons, voor elk weertype.

Op het eind lopen we langs de donkere Iberico varkentjes. Wat hebben ze heerlijk de ruimte hier.

Dan arriveren we in Setenil de las Bodegas. Een dorpje waar aan de rand de huizen tegen en in de rotsen zijn gebouwd. Ook de slaapplaats die wij hebben is er zo een. Als je uit het badkamer raam kijkt zie je de rotsen op vijf centimeter afstand van het raam.

Tot slot nog een verrassing. Toen we ons appartementje inkwamen, stond er een tafel vlak tegen de bank. Die hebben we direct tegen de muur geschoven, wat een onhandige plek voor een tafel. In Zuid-Spanje hebben de huizen geen cv of kachel, want de kou is maar van korte duur. Ik heb weleens een huiseigenaar een vuurtje zien branden in de kruipruimte van zijn huis, een alternatieve soort vloer verwarming zeg maar. Maar hier hebben ze ook iets leuks bedacht. De tafel heeft rondom een doek en toen ik daaronder keek zag ik een ronde trommel recht onder de tafel met een stekker. Toen ik die in het stopcontact stak bleek het een straalkacheltje te zijn. Wij gauw de tafel weer voor de bank gezet en heerlijk onze voeten onder het doek van de tafel gestoken, heerlijk warm!!

Morgen een korte wandeling van Setenil naar Olvera, dan kunnen we hier nog ff rondkijken.

Welterusten.

=Kees: Nou wandel se op naar de top en terug, eerst links en dan rechts ja ja zo gaat ie goed zo gaat ie beter , alweer een kilometer groet kees en welterusten ha 🚶‍♂️👩‍🦯🤮🤩ha

=G: Kees het lijkt net of je op mijn rugzak zit. Als op een ezel en mij de sporen geeft.

=Kees: Dan loop je lekker groet kees🚶‍♂️😜✋

=Joke: Ben eigenlijk wel een klein beetje jaloers. Wat een prachtige wandelingen, mis ik wel een beetje. Maar het Pieterpad is ook mooi. Vandaag weer veel plezier en vergeet je stokken niet. Liefs Joke

=Annie: Mooie blauwe luchten. Gelukkig niet in het water gevallen. Ik heb hetzelfde meegemaakt in het buitenland met iets betalen. Ik kreeg het ook terug. Fijne dag morgen. Nu lekker uitrusten en voor
straks welterusten.
Lieve groeten van ons.
Mooi alle verhalen!
.
=Joke: Prachtige tocht zeg! Veel plezier voor morgen.
=Leni: Hier sluit ik mij bij aan!🤩
=Joke: Naar bed jij!
=Leni: Ja ik ga nu. En jij ook Geer.😴😴😴😴😴
Dank weer voor je gezellige wandelverhaal. 🚶‍♀️🚶‍♀️
Nu ga ik ook maar is hogerop😴😴😴Read more