Ronda to Jimera de Líbar

De trip vanaf Ronda ging langs Benaojan en die hebben we dus ook weer andersom gelopen ivm de trein. Dit is het laatste dagje met een dagpack.

=Joke: Lieve twee,
Dit las ik net in de krant, wil ik even delen. Dank voor alle mooie verhalen, foto’s, routes. Leuk om mee te reizen. Vandaag weer een mooie dag en heel veel wandel plezier. Liefs Joke

Het kranten artikel is van Tomas Wiegerink.
 19 januari 2023  (https://www.nrc.nl/nieuws/2023/01/19/)

Lunch

Onderweg naar de kathedraal van Sevilla lokt een kruidige geur mij een eetgelegenheid binnen. Ik wil eten wat ik ruik, maar mijn Spaans is gebrekkig en de uitbater begrijpt me niet. Na een verwarrend gesprek mag ik zitten. Even later serveert hij lachend een groot bord met rijst, ei en vlees. Het is de beste maaltijd die ik in tijden heb gehad. Voldaan kijk ik om me heen. De glazen vitrines zijn gevuld met taart, koekjes en chocolade. Dan daagt het me. Dit is een banketbakkerij en ik heb zojuist de lunch van de patissier opgegeten!

=G : We starten de wandeling vandaag in Ronda richting Jimera de Libar. We kopen bij een Panderia (bakkerij) onze lunch met wat lekkers. Ik betaal en loop de winkel uit. Als ik buiten sta denk ik dat is wel veel geld voor wat ik gekocht heb. Ik ga terug en vraag de vrouw hoeveel een bocadillo ( belegd stokbroodje) kost. Ze vraagt me te wachten want ze is met een andere klant bezig. Lang verhaal kort, ze heeft me acht euro teveel berekend. Ik krijg het terug maar hou er een naar gevoel aan over.

We wandelen Ronda uit en komen in een prachtige tranquille vallei waar je de vogeltjes hoort en het een andere wereld lijkt, fantastisch zo mooi.

We lopen langs een nationaal park maar ik kan nauwelijks het pad zien…. De zon staat laag en recht in mijn gezicht ( we lopen vandaag naar het zuiden). Doordat we langs de flank van de berg lopen, heb je soms schaduw van de bomen, en vervolgens weer volop in de zon. Met een zonnebril… ik kon de details van het pad soms niet onderscheiden, en struikelde soms ook, gevaarlijk dus. Debi had er minder last van, waarschijnlijk door de vorm van haar zonnebril. Deb had een pet met een klep die mij paste en dat maakte een wereld van verschil. Ik ga er ook zo een kopen, nooit geweten dat je daar nog wel eens verlegen om kon zitten.

Hekken zijn voor Spanjaarden wel een ding, soms zie je dat ze eerst een hek plaatsen en het terrein erachter moet dan nog volledig worden ontwikkeld.

Debi maakt een foto van een boom met bloesem , ik denk dat ze bezig is met een ideetje voor de tuin van Douwe en Babette.

Langs het pad zie ik haren van schapen waar de vorst , om twaalf uur in de middag , nog op zit. Maar het voelt niet echt koud, als je wandelt ben je je eigen kacheltje.

Het onkruid is mooi en we zien bloeiende irissen.

De wegen zijn lang en je kan van ver al zien waar je naartoe moet of waar je vandaan komt

We lunchen vlak voor we de vallei uitstappen, met de bocadillo van de afzetter.

Onderweg zie ik een oplossing om het prikkeldraad over te gaan, veel beter dan het kattenluikje van een paar dagen terug.

We zien een kasteeltje, het lijkt authentiek of anders heeft de bouwer er veel moeite ingestopt.

We lopen langs een rivier en zien mensen over stap stenen de rivier oversteken, dat gaan wij niet doen, verderop is een bruggetje. Als we bij die brug komen zien we dat die kapot is en dat we daar niet overheen kunnen. Dus terug en ook over de stap stenen. Als we vervolgens in het (enige dorp met een bar vandaag) een koud colaatje ophebben ( verfrist en geeft energie ) moeten we er nog een keer overheen om de wandeling te kunnen vervolgen.

En toch… we misten iets.

Als we bij het station zitten te wachten op de trein, om terug te gaan naar Ronda, zitten / liggen we lekker in de zon. Tot er opeens drie honden op ons afkomen en vals beginnen te blaffen, de eigenaar is er gelukkig snel bij. Ja , onze dag is weer goed en helemaal af nu !

Morgen op weg van Ronda naar Setenil de la Bodegas, 20 km, 429 omhoog en 496 naar beneden.

Welterusten allemaal!

XoxRead more