- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 1
- domingo, 15 de janeiro de 2023 12:10
- ⛅ 12 °C
- Altitude: 12 m
EspanhaBarrio de Santa Cruz37°23’8” N 5°59’14” W
Sevilla - Cordoba

Op Sevilla gevlogen en in de middag de trein genomen naar Cordoba.
We zitten nu in een restaurant dat een bull tail stew blijkt te maken van de staarten van de stieren die omkomen bij het stieren vechten. Niet dat we dat willen eten maar wel tijd om te maken dat we wegkomen....
Leni: 😳😂🥳
Debi zegt dat het ook staarten zijn van andere stieren. Maar het verhaal krijgt een staartje.
Ze is net even naar het toilet geweest en daar zag ze een fascistische sticker op de muur. Ze heeft die er af getrokken en door de plee getrokken.
Reizen is leuk.... Je komt voor allerlei verrassingen te staan, wordt vervolgd.Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 2
- segunda-feira, 16 de janeiro de 2023 11:05
- ☁️ 8 °C
- Altitude: 106 m
EspanhaPlaza de la Corredera37°52’52” N 4°46’37” W
Cordoba

- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 3
- terça-feira, 17 de janeiro de 2023 13:08
- 🌬 15 °C
- Altitude: 98 m
EspanhaSierra del Arco36°15’18” N 5°22’19” W
San Roque to San Martin del Tesorillo

-Met Renfe eerst van Cordoba naar San Roque Estación met de trein.
-Daarna met taxi naar start vd wandeling.
Om 1 uur in de middag met de wandeling begonnen. De trein ging niet vroeger… we hadden 4 uur wandelen voor de boeg. Het was wandelen in de regen over modderige paden. Het is niet anders, het weer krijg je erbij en kan het aangenaam maken of niet, je hebt ermee te dealen. De verwachtingen voor de rest van de week zijn beter, al duurt het wel even voor de modder droog is dus daaraan zitten we nog wel even vast.
Debi haar trombose been bleef goed maar op eind vd middag begon haar kuit te verkrampen. We zijn benieuwd of dat morgen beter gaat . Na morgen zijn er meerdere trein stations die we passeren dus dan zijn er meer back-up mogelijkheden.
Onderweg zien we veel sinaasappelbomen maar die sinaasappels zijn te zuur en te bitter om te eten. Ze maken daar marmelade van of parfums en zeep.
We slapen in een hostel in San Martin del Tesorillo met een aardige eigenaar die prima Engels spreekt en in 2019 zelf ook de Camino heeft gelopen, dus dat schept een band. We gaan nu lekker eten in zijn restaurant . We dachten dat hij zich nog wel even zou laten zien, maar dat gebeurde niet.
De volgende ochtend zien we hem wel bij het ontbijt vlak voor hij naar de sportschool gaat.
En nu vroeg naar bed , morgen is een langere dag, 18 km, met de heuvels en onze stijfheid deden we vandaag 3km per uur, dus morgen lijkt het dus een zes uur wandeling te worden.
We gaan het zien ❤️ ❤️Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 4
- quarta-feira, 18 de janeiro de 2023 12:46
- 🌬 12 °C
- Altitude: 73 m
EspanhaJimena de la Frontera36°23’48” N 5°22’8” W
San Martin to Est Jimena de la Frontera

We lopen vandaag van San Martin del Tesorillo naar Estación Jimena de la Frontera dat ook wel Los Angeles wordt genoemd.
Vandaag mooi weer en dat loopt een stuk fijner.
In de zomer is het hier bloedheet en dus is het klimaat voor palmbomen hier heel geschikt. Ik heb wel wat met palmbomen en neem er dan ook veel foto's van.
Na een uurtje wandelen met een flinke stijging kijken we om en zien we voor de laatste keer de rotsen van Gibraltar en Marokko. Er staat wel een flinke wind die we pal tegen hebben, vermoeiend soms en debi haar rok acteert geregeld als een zeil en brengt haar dan uit de koers.
Op het eind van de wandeling zijn we gewaarschuwd voor een nauw pad de berg op met prikkelplanten. Het alternatief is 1 km omlopen over asfalt en onze voetjes doen al zeer… de prikkels dan maar.. We stoppen alles waar de prikkels achter kunnen blijven haken diep in de rugzak en gaan ervoor. Nou het ging net… behalve de prikkels moesten we ook veel bukken om onderdoor de planten stengels te kunnen lopen, en omdat er niet veel zon onder de planten schijnt was het ook modderig. En met een rugzak op is dat bukken en blijven hangen en uit balans raken heel vermoeiend. Ik denk dat we beter om hadden kunnen lopen.
Toen we het dorp naderden moesten we langs een lange rij volkstuintjes. En bij elke tuin sloeg er een of meer honden tot blaffen aan. De hele gemene waren die honden die stil waren en pas als je vlak voor het hek was, dat ze dan ineens hard begonnen te blaffen. Je schrikt je een ongeluk. Na dertig van die tuintjes was je de herrie en de verrassing hondjes meer dan zat en begonnen we door alle adrenaline terug te schelden. Dit gaat niet over, het is niet de eerste keer dat we dit meemaken. Het lijkt alsof de Spanjaarden de honden als goedkope beveiliging inzetten en hoe meer en hoe groter hoe beter….
Tot slot nog een groepje uit de kluiten gewassen vetplanten gezien en toen waren we er. 18 km vandaag. Morgen weer zo een afstand maar wel met meer hoogte meters. 580 mtr omhoog en 317 mtr naar beneden. Jullie horen wel weer hoe ons dat is vergaan. Debi ‘s been houdt het goed, de trombose verdikking wordt misschien zelfs al beter! De dokter had gezegd, bewegen is goed, en daar lijkt het ook op, gelukkig maar. Bonne dias!
Er was geen slaapplek in Los Angeles, dus met trein iets verderop naar El Colmenar Estación Gaucín gereisd want daar was wel een hostal.Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 5
- quinta-feira, 19 de janeiro de 2023 13:34
- ☀️ 13 °C
- Altitude: 175 m
EspanhaSan Pablo36°29’19” N 5°23’41” W
El Colmenar to Est Jimena de la Frontera

Hallo lieve allemaal.
Gisteren konden we geen goede overnachtingsplek vinden in de plaats waar we stopten. Omdat er een goede trein verbinding was, zijn we met de trein naar een plaats verder gegaan (El Colmenar) en daar geslapen. Vandaag zijn we daarom teruggelopen naar het zuiden naar waar we gisteren waren gestopt en daarna met de trein weer terug naar El Colmenar voor een tweede nacht (de treinen gaan van zuid naar noord in de namiddag). Doordat we een tweede nacht in dezelfde hostal slapen, konden we de grote rugzak achterlaten en alleen met een dagrugzakje lopen en dat is ook wel lekker.
Op een gewone Camino zijn de herbergen (en eet en drink plaatsen) de ruggengraat van de “way”. Deze wandelweg is pas tien jaar geleden ontwikkeld, en de prijzen in de bergen plegen over het algemeen hoger te zijn, dus het loopt wel anders dan in het noorden van Spanje. Daar hoef je ook niet van tevoren te reserveren. We dealen er wel mee.
Het was 22 km vandaag. En het weer was wederom mooi en hoopjes palmen gezien.
De dag begon niet al te goed want na een paar kilometer wilde een hond aan debi haar enkels knibbelen. Ze draaide zich snel om en sloeg met haar wandelstok naar de hond. Ze raakte hem niet maar hij begreep dat er met haar niet te spotten viel (debi is ooit een keer eerder gebeten door een hond en haar liefde voor dieren houdt daar wel een beetje op).
Ook vandaag weer veel schreeuwende honden langs ons pad… wat moet je ermee? Niks … maar het maakt ons ongemakkelijk, sommige honden lijken wel getraind om ons op te vreten.
Halverwege kwamen we een vetplant tegen die menigeen in Nederland op de vensterbank heeft staan. Alleen hier zagen we dat er witte bloemetjes in zaten! Thuis de verwarming wat hoger draaien dan maar?
Op de berg liepen we een pad naar beneden en pontificaal stapte een grote stier met horens naar voren, wat nu? Ik een grote dikke stok gezocht en debi had haar wandelstok en zover als het kon zijn we aan de zijkant van de weg om hen heen gelopen. Alles ging goed, de honden zijn een stuk gevaarlijker dan de koeien die we tegenkomen.
Halverwege de wandeling kwamen we bij een hek, en we begrepen niet goed hoe het kon dat we aan de verkeerde kant van het hek stonden. Prikkeldraad tot anderhalve meter hoog, daar klim je niet zo maar over heen. Dat hek langsgelopen vijftig meter naar links vijftig meter naar rechts, de boer heeft zijn werk goed gedaan. Zelfs bij de prikkel struiken is het hek dezelfde hoogte, geen doorkomen aan. En dan zien we een opening onder in het hek, als een soort katteluik, 50 cm bij 50 cm. Het gras was er weggesleten dus dit gat werd echt gebruikt om het hek te passeren. Dus wij op ons rug, achterwaarts tijgerend onder het hek door. We waren blij dat het droog weer was.
Morgen de moeilijkste etappe, stijl en sterk aflopende bergwanden. Debi past voor dat stuk. Ik ga het wel doen. Er moeten in die canyon veel gieren zitten, als ik ze op de foto kan krijgen, zien jullie ze morgenavond.
Debi haar fysiek blijft goed gaan en dat is een hele geruststelling. Het geeft vertrouwen voor de komende dagen.
Voor nu lekker slapen en morgen gezond weer op!! Xox.Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 6
- sexta-feira, 20 de janeiro de 2023 14:07
- ☁️ 12 °C
- Altitude: 408 m
EspanhaCerro Bernal36°38’40” N 5°17’54” W
Jimera de Libar to Est Cortes dl F

Estación Cortes de la Frontera (la Canada del Real Tesoro),
Ook weer andersom gelopen naar zuid anders sluit de trein niet aan.
Vandaag begon de dag met mist en zware bewolking. Als ik de gieren wil zien dan is dit niet de juiste dag…. De straten zijn nat en de weg die gepland stond voor vandaag gaat extreem op en neer en kan modderig zijn. Na wikken en wegen, hoe jammer ook, besluit ik om vandaag niet naar de grote hoogte te gaan , morgen wordt beter weer voorspeld, dat is dan meer genieten en minder gevaarlijk ook.
Samen met debi proberen we in een volgend dorp iets te boeken. Lukt niet, plan B dan maar. We vinden een plek twee dagen lopen verderop. De trein loopt er langs dus dat wordt weer improviseren. We krijgen een bevestigingsmail van de boeking, de hostel is in Malaga ! Dat is 130km verderop. Die stomme website booking.com zet je soms zo op het verkeerde been! Ik snel gebeld met de hostel om te annuleren, de eigenaresse vertelt mij ( in het Spaans) dat dat de provincie Malaga is en niet de stad Malaga. Tsja moet je maar net weten.
Na met de trein te zijn verplaatst en de rugzak in de hostel te hebben achter gelaten, kunnen we met 1 rugzak nog een wandelingetje maken. We lopen 1 station terug naar waar we met de trein vandaan kwamen (13km) om op het eind van de wandeling weer met de trein terug te gaan naar waar we de wandeling zijn gestart. Klinkt ingewikkeld maar leg ik later nog wel een keer uit. Uiteindelijk lopen we wel alles maar een beetje kriskras door elkaar.
Op de wandeling zien we een huis te koop , niet duur en groot maar het heeft wel eerst -team de Witt- nodig zegt Debi, om het bewoonbaar te maken !!
In de middag breekt de zon af en toe door. Dat belooft goeds voor morgen!
We komen groepjes schapen tegen op de helling, gezellig.
En cactussen die groter zijn dan debi.
Weer een honden verhaal. We komen bijna bij het eind van een pad en daar zien we een grote hond loslopen. Er staat een auto, waar is de eigenaar. Niemand te zien. De hond pist tegen de auto aan, is dat een goed teken? We pakken alletwee onze wandelstokken stevig beet. De hond kijkt naar ons, staat hij ons op te wachten? Achter een hek van ijzerdraad beginnen twee honden hard te blaffen, oh boy… en dan springt de vrije hond over het hek om zich bij zijn vriendjes te begeven. De lafaard, we waren er helemaal klaar voor….
Tegen het vallen van de avond verkleurd de lucht, morgen wordt mooi weer, morgen wordt het gieren weer! We zullen zien, tot dan 😘Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 7
- sábado, 21 de janeiro de 2023 13:02
- ☀️ 15 °C
- Altitude: 192 m
EspanhaArroyo de las Carboneras36°32’52” N 5°22’1” W
El Colmenar to Est Cortes de la Frontera

Gaucín is het station in El Colmenar.
Est Cortes de la Frontera (la Canada del Real Tesoro).
Doordat ik eerst met de trein moest, die pas rond 12uur richting zuid ging, kon ik pas starten om 12.30 uur in Gaucín.
Toen ik vanmorgen naar buiten keek was het weer fantastisch. Dat heb je graag als je de berg op gaat! Wel moet ik wachten op de trein om eerst naar het beginpunt te gaan. Dat zet de wandeling een beetje onder druk want ik moet ook om zes uur de trein halen om weer terug te komen bij de slaapplek. Dus goed plannen, het is te doen alhoewel ik de tijd in de gaten zal moeten houden. Het is 470 meter omhoog en 360 meter naar beneden. Met een afstand van 14 km is dat 2,5 km per uur … dat moet kunnen. Jullie horen vanavond meer! Ik heb er zin in!
Debi heeft een rust dagje vandaag, die wilde niet forceren , de wandeling staat aangegeven als moeilijk tot zeer moeilijk, dat laatste waarschijnlijk onder regen omstandigheden vanwege stijle stukken.
Tot straks !
Leni: En……de gieren kunnen spotten? 👍🏻Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 8
- domingo, 22 de janeiro de 2023 12:51
- ☀️ 10 °C
- Altitude: 737 m
EspanhaPlaza del Socorro36°44’34” N 5°9’55” W
Ronda rustdagje

Lieve allemaal
Vanmorgen hebben we ons verplaatst naar Ronda, een mooi oud stadje bovenop hoge rotsen. Maar niet voordat we ons op de foto hebben gezet met een uit de kluiten gewassen Agave plant.
In Ronda hebben ze nog een stierenvechtersarena en menig beeld van die cultuur kom je dan ook tegen. Ook ontmoet ik mijn eerste Don Quichotte in Spanje vandaag.
Het weer was heerlijk maar uit de zon voelt het direct koud, vijf graden , maar we hebben verschillende lagen kleding over elkaar aan zodat je je aan elk weertype kan aanpassen zonder al te zware kleding te moeten meenemen.
Morgen lopen we van Ronda terug naar Jimera de Libar. 16 km in totaal 171 meter omhoog en 481 meter naar beneden. We hebben de hele dag, en met de trein gaan we dan in de namiddag weer terug naar Ronda. Eén rugzak laten we in het appartement achter.
Na Ronda kan de trein ons niet meer helpen en moeten we alles weer lopen in noordelijke richting en met alle bagage. We zijn inmiddels meer aan het wandelen met rugzak gewend dus we zien dat met een goed gemoed tegemoet. Het terrein wordt allengs ook minder uitdagend dus dat helpt ook.
Geen hond gezien vandaag, dat is ook weleens lekker! Hugs and kisses ❤️❤️
=Debi: Bericht van debi, ik vertaal even voor jullie.
Ik dacht dat jullie misschien wel een paar foto’s van gerard die aan het genieten is, kunnen waarderen.
Deze route is veel ruwer en uitdagender dan de andere Caminos die we hebben gelopen, maar we genieten en zijn blij onze conditie te kunnen verbeteren.
Drie dagen geleden leek het wel bootcamp met een lange hoge klim vlak na ons ontbijt. ( naar een mooi Panorama), paden niet breder dan smalle geiten paadjes, worstelend door bramen struiken en modder. Niet iedereens idee van een vakantie!
Vandaag heb ik een rustdag, Gerard is naar de gieren, een pad waarvan ik denk dat die voor mij op dit moment te moeilijk is.
Gerard heeft het gehad over problemen met mijn rechterbeen. Gelukkig gaat het daar nu goed mee. Op 10 januari ging ik naar de huisarts want ik had een zwelling en een blauwe plek in mijn rechterbeen. Ze stuurde mij direct naar het ziekenhuis waar ze een groot deel van de dag allerlei testen hebben gedaan. De diagnose was een trombose been maar gelukkig in de oppervlakkige delen zodat onze wandelplannen konden doorgaan. Wandelen is zelfs goed voor het herstel al weet ik niet of de specialist wel een goed beeld had van de wandeling die we nu doen. Maar ik slik bloedverdunners en ik zie en voel veel verbetering, ik maak mij er daarom niet meer druk over.
Ook is mijn rok prima om in te wandelen. G denkt dat het soms eruit ziet als een zeil in de wind maar ik vind het erg comfortabel lopen (met een strakke elastisch majo eronder voor ondersteuning van mijn trombose been).
Het meest negatieve deze wandeling zijn de honden zoals Gerard heeft verteld.
Ik hoop dat alles goed gaat met jullie.
XO.debi
=Leni: Dank voor je bericht Debi. Fijn dat het goed gaat met je been met deze wandeltochten. Dat was misschien wel even schrikken, trombose in je been. Prachtige foto’s!
Geer heb je een kaartje waarop je kan zien hoe jullie wandelen?
= G: Elke dag een ander kleurtje, rood en zwart , om en om.
= leni: Dank, nu kan ik tenminste zien hoe jullie lopen 🚶♀️🚶♀️😀
=G : We zijn bij het pijltje, dat is Ronda, dus nog niet op de helft. En we gaan richting Sevilla.Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 9
- segunda-feira, 23 de janeiro de 2023 12:03
- ☀️ 7 °C
- Altitude: 660 m
EspanhaBenaoján36°43’25” N 5°13’11” W
Ronda to Jimera de Líbar

De trip vanaf Ronda ging langs Benaojan en die hebben we dus ook weer andersom gelopen ivm de trein. Dit is het laatste dagje met een dagpack.
=Joke: Lieve twee,
Dit las ik net in de krant, wil ik even delen. Dank voor alle mooie verhalen, foto’s, routes. Leuk om mee te reizen. Vandaag weer een mooie dag en heel veel wandel plezier. Liefs Joke
Het kranten artikel is van Tomas Wiegerink.
19 januari 2023 (https://www.nrc.nl/nieuws/2023/01/19/)
Lunch
Onderweg naar de kathedraal van Sevilla lokt een kruidige geur mij een eetgelegenheid binnen. Ik wil eten wat ik ruik, maar mijn Spaans is gebrekkig en de uitbater begrijpt me niet. Na een verwarrend gesprek mag ik zitten. Even later serveert hij lachend een groot bord met rijst, ei en vlees. Het is de beste maaltijd die ik in tijden heb gehad. Voldaan kijk ik om me heen. De glazen vitrines zijn gevuld met taart, koekjes en chocolade. Dan daagt het me. Dit is een banketbakkerij en ik heb zojuist de lunch van de patissier opgegeten!
=G : We starten de wandeling vandaag in Ronda richting Jimera de Libar. We kopen bij een Panderia (bakkerij) onze lunch met wat lekkers. Ik betaal en loop de winkel uit. Als ik buiten sta denk ik dat is wel veel geld voor wat ik gekocht heb. Ik ga terug en vraag de vrouw hoeveel een bocadillo ( belegd stokbroodje) kost. Ze vraagt me te wachten want ze is met een andere klant bezig. Lang verhaal kort, ze heeft me acht euro teveel berekend. Ik krijg het terug maar hou er een naar gevoel aan over.
We wandelen Ronda uit en komen in een prachtige tranquille vallei waar je de vogeltjes hoort en het een andere wereld lijkt, fantastisch zo mooi.
We lopen langs een nationaal park maar ik kan nauwelijks het pad zien…. De zon staat laag en recht in mijn gezicht ( we lopen vandaag naar het zuiden). Doordat we langs de flank van de berg lopen, heb je soms schaduw van de bomen, en vervolgens weer volop in de zon. Met een zonnebril… ik kon de details van het pad soms niet onderscheiden, en struikelde soms ook, gevaarlijk dus. Debi had er minder last van, waarschijnlijk door de vorm van haar zonnebril. Deb had een pet met een klep die mij paste en dat maakte een wereld van verschil. Ik ga er ook zo een kopen, nooit geweten dat je daar nog wel eens verlegen om kon zitten.
Hekken zijn voor Spanjaarden wel een ding, soms zie je dat ze eerst een hek plaatsen en het terrein erachter moet dan nog volledig worden ontwikkeld.
Debi maakt een foto van een boom met bloesem , ik denk dat ze bezig is met een ideetje voor de tuin van Douwe en Babette.
Langs het pad zie ik haren van schapen waar de vorst , om twaalf uur in de middag , nog op zit. Maar het voelt niet echt koud, als je wandelt ben je je eigen kacheltje.
Het onkruid is mooi en we zien bloeiende irissen.
De wegen zijn lang en je kan van ver al zien waar je naartoe moet of waar je vandaan komt
We lunchen vlak voor we de vallei uitstappen, met de bocadillo van de afzetter.
Onderweg zie ik een oplossing om het prikkeldraad over te gaan, veel beter dan het kattenluikje van een paar dagen terug.
We zien een kasteeltje, het lijkt authentiek of anders heeft de bouwer er veel moeite ingestopt.
We lopen langs een rivier en zien mensen over stap stenen de rivier oversteken, dat gaan wij niet doen, verderop is een bruggetje. Als we bij die brug komen zien we dat die kapot is en dat we daar niet overheen kunnen. Dus terug en ook over de stap stenen. Als we vervolgens in het (enige dorp met een bar vandaag) een koud colaatje ophebben ( verfrist en geeft energie ) moeten we er nog een keer overheen om de wandeling te kunnen vervolgen.
En toch… we misten iets.
Als we bij het station zitten te wachten op de trein, om terug te gaan naar Ronda, zitten / liggen we lekker in de zon. Tot er opeens drie honden op ons afkomen en vals beginnen te blaffen, de eigenaar is er gelukkig snel bij. Ja , onze dag is weer goed en helemaal af nu !
Morgen op weg van Ronda naar Setenil de la Bodegas, 20 km, 429 omhoog en 496 naar beneden.
Welterusten allemaal!
XoxLeia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 10
- terça-feira, 24 de janeiro de 2023 12:29
- ⛅ 7 °C
- Altitude: 586 m
EspanhaBodega Joaquín Fernández36°46’31” N 5°11’36” W
Ronda to Setenil de Las Bodegas

Vanmorgen vroeg op, we hebben dik twintig km te gaan en we dragen nu weer volle bepakking omdat de trein niet meer rijdt op de plekken waar wij lopen.
Maar eerst ontbijten. Hoe doe je dat? In Spanje kan je dan koffie met tostada bestellen en de kunst is om de juiste plek te vinden om dat te doen, het beste is om te gaan waar de plaatselijke bevolking dat ook doet. We liepen Ronda uit en vlak bij een kerk in de ochtend zon zagen we zo een plekje. Gauw naar binnen dus.
Toen we een tafeltje hadden gevonden, kwam er een man binnen met pontificaal een grote medaille op zijn revers. Hij ging recht tegenover de ingang zitten en bestelde ook een ontbijtje. De eerst volgende klant die binnenkwam groette hem en kuste hem. De daarop volgende ook , en de daarop volgende ook en toen zagen we dat het een priester was. We weten niet wat de medaille voorstelde maar wel dat er nog andere tafels waren waar hij wat anoniemer had kunnen zitten….
De sinaasappelsap bij het ontbijt was van een ongekende orde, zo lekker en zo zoet, niet gek met al die sinaasappelbomen die we hier zien. De lieve serveersters ( twee dames van onze leeftijd) konden mij ook uitleggen waar de bakker was voor ons brood voor de lunch. De secondo calle a la querda , de tweede weg links..,
Het ontbijt (twee koffie, twee geperste sinaasappelsap, twee grote geroosterde boterhammen, boter, jam, pate, ham spread) kostte ons samen acht euro. Ik heb de schatten een mooie fooi gegeven.
En de bakker had ook overheerlijke producten voor een veel betere prijs dan de afzetster van gisteren. Soms zit het mee en soms wat minder….
We lopen Ronda uit en lopen langs een mooie muurschildering. We kunnen nu ook goed zien hoe hoog de rotsen zijn waarop het stadje is gebouwd (+100 meter). Als ik bij een hek kom zie ik dat de plaatselijke bevolking een bed over de rand van de afgrond heeft gekieperd. Als je inzoomt op de foto dan zie je de planjes boven en het matras beneden liggen.
Terwijl ik een foto maak van het bed en matras ziet Debi een oude vrouw met haar hondjes wandelen. De hond kakt en ze raapt het geproduceerde verse product op , en dat is al heel wat want je ziet hier nog veel hondenstrond op straat liggen. Even verderop staat een vuilnisbak. De vrouw loopt naar de afgrond en gooit het papier/ plastic met kak over de rand van de afgrond. Een bed kan ze niet tillen maar het is wel duidelijk hoe over het eigenaarschap van het land onderaan de rotsen wordt gedacht…..
Het landschap heeft vele lagen vandaag, mede doordat het ook bewolkt is. We zitten vandaag onderweg een paar druiven velden maar bovenal olijf boomgaarden, oude, jonge en nog beginnende boomgaarden. Op een helling is de volledige toplaag weggehaald en alle stenen die erin zaten zijn eruit gehaald. En olijf boomgaard heeft duidelijk geen vruchtbare bovenlaag nodig.
Ik zie onderweg een groot insect, ik denk dat hij of zij dood is, of houdt het zich stil? Ik heb het voorzichtig weer op het gras gelegd.
Vandaag was het bewolkt, en koud, op schaduw plekken zien we ijs op de plassen. Maar als de zon doorbreekt is het heerlijk wandel weer. We maken ons geen zorgen, we hebben immers alles bij ons, voor elk weertype.
Op het eind lopen we langs de donkere Iberico varkentjes. Wat hebben ze heerlijk de ruimte hier.
Dan arriveren we in Setenil de las Bodegas. Een dorpje waar aan de rand de huizen tegen en in de rotsen zijn gebouwd. Ook de slaapplaats die wij hebben is er zo een. Als je uit het badkamer raam kijkt zie je de rotsen op vijf centimeter afstand van het raam.
Tot slot nog een verrassing. Toen we ons appartementje inkwamen, stond er een tafel vlak tegen de bank. Die hebben we direct tegen de muur geschoven, wat een onhandige plek voor een tafel. In Zuid-Spanje hebben de huizen geen cv of kachel, want de kou is maar van korte duur. Ik heb weleens een huiseigenaar een vuurtje zien branden in de kruipruimte van zijn huis, een alternatieve soort vloer verwarming zeg maar. Maar hier hebben ze ook iets leuks bedacht. De tafel heeft rondom een doek en toen ik daaronder keek zag ik een ronde trommel recht onder de tafel met een stekker. Toen ik die in het stopcontact stak bleek het een straalkacheltje te zijn. Wij gauw de tafel weer voor de bank gezet en heerlijk onze voeten onder het doek van de tafel gestoken, heerlijk warm!!
Morgen een korte wandeling van Setenil naar Olvera, dan kunnen we hier nog ff rondkijken.
Welterusten.
=Kees: Nou wandel se op naar de top en terug, eerst links en dan rechts ja ja zo gaat ie goed zo gaat ie beter , alweer een kilometer groet kees en welterusten ha 🚶♂️👩🦯🤮🤩ha
=G: Kees het lijkt net of je op mijn rugzak zit. Als op een ezel en mij de sporen geeft.
=Kees: Dan loop je lekker groet kees🚶♂️😜✋
=Joke: Ben eigenlijk wel een klein beetje jaloers. Wat een prachtige wandelingen, mis ik wel een beetje. Maar het Pieterpad is ook mooi. Vandaag weer veel plezier en vergeet je stokken niet. Liefs Joke
=Annie: Mooie blauwe luchten. Gelukkig niet in het water gevallen. Ik heb hetzelfde meegemaakt in het buitenland met iets betalen. Ik kreeg het ook terug. Fijne dag morgen. Nu lekker uitrusten en voor
straks welterusten.
Lieve groeten van ons.
Mooi alle verhalen!
.
=Joke: Prachtige tocht zeg! Veel plezier voor morgen.
=Leni: Hier sluit ik mij bij aan!🤩
=Joke: Naar bed jij!
=Leni: Ja ik ga nu. En jij ook Geer.😴😴😴😴😴
Dank weer voor je gezellige wandelverhaal. 🚶♀️🚶♀️
Nu ga ik ook maar is hogerop😴😴😴Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 11
- quarta-feira, 25 de janeiro de 2023 13:49
- ☀️ 10 °C
- Altitude: 450 m
EspanhaTorre Alháquime36°53’28” N 5°12’58” W
Setenil to Olvera

Vandaag wat minder verhalen want we hebben nauwelijks mensen gezien.
We hebben overnacht in Setenil de las Bodegas, een dorpje dat tegen de rotsen is aangebouwd, ik heb een paar foto's toegevoegd.
De dag zijn we gestart met leftovers van de dag ervoor. En dan een beetje laat op weg naar Olvera, de laatste pueblo blanco (witte stad). Het was maar 14 km dus we konden het rustig aan doen. De dag begon koud, wanten aan en muts op.
De wandeling was met veel omhoog en omlaag maar niet zo erg en vermoeiend als gisteren. De eerste helft van de wandeling was over de asfalt weg met verkeer, dat was wat minder.
We hadden wel prachtige vergezichten over het dal en toen we aan het eind kwamen zagen we Torre Alháquim en Olvera als twee pareltjes op de berg verschijnen. In het dorpje Torre Alháquim hebben we geluncht, en de weg vanaf de rand van het dorp tot de bar was giga stijl, beter om dat te doen voor het eten en niet erna.
Na de lunch in het cafe op de hoek, op weg naar Olvera. Halverwege kwamen we bij een Santuario wat dat ook mag betekenen, waar we recht er tegenover in een bar nog een drankje hebben gedronken voor de laatste klim naar Olvera. Opmerkelijk was dat aan de buitenkant van het kerkje luidsprekers hingen en terwijl wij aan de cola zaten hoorden we de kerkdienst die binnenin het kerkje bezig was, inclusief het gezang, dat was toch wel raar om dat zo op de openbare weg te horen…
In Olvera op zoek naar een restaurantje maar honderd meter lopen is ook tig meter omhoog, of omlaag met de wetenschap dat je dat daarna weer moet ...inhalen met een volle buik. We hebben rond gezocht, drie restaurants gevonden maar allemaal dicht.
Dan maar zelf eten maken. Spaghetti met saus en extra's groenten. Met een flan als toetje.
De slaapplaats lijkt op een refugio (stapelbedden) maar wordt geadverteerd als B&B hostel. Ontbijt is erbij inbegrepen. We zijn de enigen in de B&B. In een kamer met een dubbelbed en een stapelbed.
Oh ja. Vlak voor inboeken in de B&B kwamen we een Belg tegen die een huis had gekocht twee deuren verderop. Het gesprek was interessant en hadden we zeker willen vervolgen maar de eigenaar van de B&B kwam eraan en wilde ons inchecken. Het gesprek met de Belg moesten we daarom afbreken.
=Kees: Zo jullie maken wat mee volle buik, en maar lopen berg op en af veel wandel plezier gerard en debi ,groet uit een koud westland. groet kees🚶♂️🤩🤭🤫
=Joke: Ziet er allemaal prachtig uit, volgens mij ben ik ook ooit daar in de buurt geweest. Niet zo intensief als jullie. Wij waren toen op weg naar Portugal of terug. Weer een mooie tocht gewenst vandaag tot vanavond. Leuk om ook mee op reis te zijn. Liefs JokeLeia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 12
- quinta-feira, 26 de janeiro de 2023 13:00
- ☁️ 10 °C
- Altitude: 350 m
EspanhaOlvera36°57’16” N 5°20’3” W
Olvera to Coripe

Vandaag een mooie wandeling langs een oude ooit bedachte spoorlijn, maar die nooit is ontwikkeld. De weg is geasfalteerd, de tunnels zijn er, en de plaatsjes er langs hebben allemaal Estacion in hun naam. Maar er is geen trein....
De wandeling is daardoor redelijk vlak.
Het voert ons langs vele rijen olijfboomgaarden, een grote hoge rots met gieren en door 15 tunnels, varierend van 100 tot vier honderd meter lang.
Dat was nog best lastig in de tunnels want je komt aanlopen in de zon, en gaat dan de tunnel in alsof je bij albert heijn in de vriesvakken duikt. Het licht komt van achter je, waardoor je in je eigen schaduw loopt die je het zicht op het pad ontneemt. Erg oppassen dat je niet in een kuil of op een steen stapt. En na een paar tunnels deden we onze fleece eerst maar aan voordat we er in gingen.
De GPS had ons voorspelt dat er dik 400 meter zouden stijgen en dalen. De Belg Rudolf, die we toevallig bij het vertrek weer tegen het lijf liepen vertelde dat het vrijwel vlak was. Wie moeten we nu geloven? Debi kreeg bij het zien van de eerste tunnel een ingeving die alles verklaarde. De GPS neemt de echte hoogtes van de bergen en niet van de weg die er doorheen geboord is!
Na ruim een uur voelt het alsof mijn schoen te strak zit. Ik los hem wat, maar na nog een half uurtje voel ik een oude blessure opkomen. Mijn achillespees doet zeer en mijn kuit begint te verkrampen. Ik moet opletten dat ik mijn voet blijf afwikkelen zoals ik altijd doe om te voorkomen dat ik ergens anders ook last ga krijgen en daarvoor moet ik wel door de pijn heb. Elke keer als ik stil sta moet ik dat weer doen, door de pijn, opletten hoe ik stap, en ontspannen afwikkelen. Dat aan en uit doen van de fleece voor de tunnels is dus niet leuk. En we moeten dan nog twaalf kilometer....
Gelukkig niet veel stijgen want dat doet extra zeer.
Op het eind, vlak voor het dorp als toetje, nog even honderd meter stijgen. En we waren al behoorlijk moe dus bovenaan gekomen kon je ons zo omduwen.
Ik vertel niet over de drie honden die ons lastig vielen, dat weten jullie nu wel. Ik had mijn stok klaar deze keer want ik gebruikte hem een beetje als wandelstok vandaag.
Morgen een uitdagende wandeling weer, naar Montellano. niet al te lang maar wel veel op en neer. Het komt te vroeg, ik denk niet dat mijn achilledpees dat al aan kan en Debi kan ook wel wat rust gebruiken.
We gaan ons beraden. Waarschijnlijk slaan we morgen etappe over, verplaatsen we ons twee stages verderop naar El Coronil ( er was geen slaapplaats in Montellano).
Morgen meer!
Ps we hebben medicijnen bij ons die we voor onze pijntjes kunnen inzetten, maak jullie niet bezorgd!
Xox
=Leni: Wat een prachtige foto’s weer! Gedver vervelend dat je last krijgt van je achillespees. Verstandig om wat rust in te passen. Heb je daar al is eerder last van gehad? Fijn dat je je medicijndoos bij je hebt. Het is geen wonder dat jullie bijna omrolden van moeheid, pijn, wandelen omhoog, omlaag, er bij nadenken hoe je met de pijn van de achillespees moet omgaan, pffffffff. Ik hoop dat het gauw beter gaat🙏🏻
Hoe gaat het met Debi haar been?
Liefs, Leen😘
=Joke: Oh wat vervelend, 4 keer daags 2 paracetamol en 3 keer per dag ibuprofen, zo houd ik het vol bij dit soort gein. Wat doe jij? Maar inderdaad goed een dagje rust. Slaap lekker en morgen toch ook een mooie dag. Liefs Joke
=Kees: Opa en Oma gaan wandelen, maar dat gaat niet makkelijk pijntje hier en daar maar, ze zetten door tot het bittere einde even lezen je bent geen 20 meer je lijf zegt ho dus rustig aan de gieren wachten al op een hapje, ha ha humor moet er ook zijn , bijt maar door de pijn heen heel veel sterkte met het lopen , het kan ook wat minder ver dat kan geen kwaad , groet een bezorgde broer kees👩🦯🤫🤩✋👀🐏🦅
=G: 🤪🤪🌴😎
=Annie: Wat een andere wereld waar jullie lopen. Prachtig om dat te zien. Dat de dag rust maar mag helpen en dan maar weer de paden op de lanen in. Hopelijk geen last van 🐕🐕. Een lekker broodje 🥖van de bakker 🍅 en weer verder 🍀. 🥰Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 13
- sexta-feira, 27 de janeiro de 2023 13:11
- ☀️ 12 °C
- Altitude: 133 m
EspanhaEl Coronil37°4’46” N 5°37’58” W
Taxi Coripe To El Coronil

Rustdag in El Coronil ivm blessure achillispees.
Vandaag zijn we vertrokken uit Coripe, zoals gezegd met de taxi want mijn been was nog behoorlijk verstijfd.
Debi doet nog wat stretches voor de bar waar we hebben ontbeten. De eigenaresse was zo vriendelijk om voor ons de taxi te bellen.
Gedurende de taxi rit zien we dat de wandeling vanuit Coripe naar Montellano inderdaad te veeleisend was geweest, het ging op en neer maar wat een mooie omgeving!
Enerzijds hebben we spijt dat we die niet hebben kunnen lopen maar anderzijds zouden we niet hebben geweten hoe dan wel.
Na Montellano verandert het landschap opeens van bergachtig naar vlak en wordt het allengs minder sceneriek ( is dat een woord?) tot we El Coronil bereiken.
Daar aangekomen in zegt de taxi chauffeuse dat ze de straat niet kent, en dat je dan als passagier haar kan leiden naar de straat omdat er zoiets is als Google Maps had je vijf jaar geleden niet kunnen bedenken.
Debi wil een nieuwe paar sokken kopen en in El Coronil aangekomen gaan we op zoek. Ze vindt een schoenenwinkel maar die heeft haar maat niet, in de winkel is een klein hondje en als we weggaan begint hij te blaffen, waarom doen ze dat toch? Ze neemt een foto vanaf de straat, veilig met glas er tussen…
We verblijven in een pareltje van een pension, de eigenaresse is een Nederlandse, ongelooflijk hoe zij ( en haar partner? Het fijne weten we er niet van) dat huis heeft opgeknapt. Sfeervol, stijlvol en wat een mooie plek. Tijdens de renovatie van de muren zijn de tegels eraf gehaald en daarna weer terug geplaatst, een aantal stuk braken natuurlijk waardoor de hoogte nu wat lager is dan origineel maar dat zie je er niet aan af.
Het dorpje is een pareltje ook, zo mooi onderhouden, mooie architecturele stijl en het ziet er zeer verzorgd uit. Ik neem een foto van de entree van een ander huis, de eigenaresse komt naar buiten op dat moment en vertelt dat het huis uit 1904 stamt.
We denken na over ons vervolg van de wandeling, mijn achillespees lijkt te verbeteren, dus morgen gaan we lopen, redelijk vlak stuk naar Utrera, 19 km, als het niet lekker loopt bellen we halverwege de taxi.
We dealen ermee.
Vanavond hebben we in een funky bar gegeten, een tip van onze gastvrouw. Het was overheerlijk, nachos, enchiladas, tapas bravas allemaal even lekker. En omdat het zo gezellig was denk ik dat we een wijntje teveel hebben gedronken.
Fijne avond allemaal !!
=Kees: Jullie zien veel en mooi is dat je alles ,a la minuut kunt fotograferen en kunt door sturen , het wonder der techniek fijne wandeling toegewenst gerard luister naar je lijf het waarschuwd niet voor niets debi hou hem in de gaten groet kees🤗😓🤩🚶♂️🖐🏼
=Leni: Wat een verschrikking dat hondje😳
Je hebt weer mooie foto’s gemaakt. Toi toi morgen met je achillespees, hoop dat jullie de 19 km uit kunnen lopen🙏🏻😍
=Annie: Dat hopen wij ook
=Kees: Ha gerard en debi het is hier fris zoals je ziet, hoe warm is het bij jullie veel wandel plezier vandaag , voetje voor voetje dan kom je er wel groet kees🚶♂️🤗😂👀🖐🏼Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 14
- sábado, 28 de janeiro de 2023 12:27
- ☀️ 9 °C
- Altitude: 89 m
EspanhaLos Molares37°8’20” N 5°40’54” W
El Coronil to Utrera

Testdag voor achilles, het gaat niet goed. Ik moet stoppen.
Vanmorgen gelukkig geen last van het wijntje teveel van gisteravond. Ontbeten hebben we bij de plaatselijke sport fanclub van Real Betis, het enige wat open was. Een eenvoudig ontbijt waar we goed op konden lopen. De mannen en vrouwen wc was in stijl gemarkeerd.
Daarna El Coronil uitgelopen en ineens stonden we tussen het groene en platte land, de overgang had niet meer abrupt kunnen , van de bergen naar het vlakke land.
Als we nog wat later achterom kijken zien we de bergen waar we de afgelopen tien dagen in hebben vertoefd langzaam verdwijnen.
De zon scheen weer volop maar de wind die over de open vlakte waaide was koud. Bij een oude boerderij hebben we even gepauzeerd. Het lopen vergaat mij best goed vandaag.
Daarna bereiken we Los Morales waar we wat drinken en de lunch gebruiken die een beetje tegenviel. Maar de calorieën zitten er weer in, klaar om verbrand te worden.
Als we het dorp verlaten zien we een spiegel, altijd leuk om jezelf er dan op te zetten.
We komen een heel grote boom tegen en de grootste cactussenrij tot nu toe.
Als we in Utrera komen loop ik niet zo mooi meer, ik ben behoorlijk verstijfd. Morgen gaan we met de trein naar Sevilla en pakken dan nog een dagje rust.
Het is wat onduidelijk op google en de Renfe app wanneer de trein naar Sevilla nu precies gaat, we besluiten om maar even naar het station te lopen om het daar te vragen (vijftien minuten heen en 15 terug, en mijn kuitje doet al zo’n zeer…). Gelukkig zit er nog iemand aan het loket die onze vragen kan beantwoorden. Maar een kaartje nu kopen kan niet, dan kan pas twee uur voor vertrek. Ok , prima , maar de logica ontgaat mij. Wat is het voordeel voor de treinvervoerder als de reiziger pas twee uur van tevoren kaartjes kan kopen??
Terug lopend van het station halen we de schade van de tegenvallende lunch in, het eten is verrassend lekker. Al hebben we wel tot half negen moeten wachten tot de keuken openging! Ja zo gaat dat hier, voor pelgrims zijn er (nog) niet veel faciliteiten.
Daarna snel naar de hostel en bedje in…
=Leni: Een heel ander landschap, ook prachtig. Wat vervelend van je been, dat loopt echt niet lekker ontspannen, lijkt mij. Hoop na de rustdag van vandaag, dat het morgen weer gaat lukken.😍
=Kees: Ha pelgrims hoe gaat het met de benenwagen, zit alles er nog aan gaat het een beetje met het lopen , niet te hard lopen maar rustig.aan dan kom je er ook prettig weekend groet kees🚶♂️🌴😂🥸
=G: Nou kees, je moet wel op tijd binnen zijn anders is het donker bij je wandelen, en korter gaat ook niet altijd als de laatste tien km door het bos is…. Maar we dealen er mee! Dat hoort erbij.Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 15
- domingo, 29 de janeiro de 2023 12:51
- ☀️ 11 °C
- Altitude: 26 m
EspanhaAlameda de Hercules37°23’45” N 5°59’33” W
Treinen naar Sevilla

Deze zondag toch nog veel gelopen in Sevilla.
=Kees: Nou niet echt wandel weer koud maar ik ga wel, ik kort misschien in ik zie wel groet kees🥶😤🥸🤪
=Debi: Waiting for the train to Seville, where we will rest for a couple of days and see how G’s leg problem goes. It is cold here. I am wearing a base layer, fleece, down jacket and rain/wind jacket most of the time. I peel off layers when we have heavy walking. The time walking in the mountains was really beautiful but very challenging. Some days were like boot camp. Not most people’s idea of a holiday. But here we are, at 66-67 taking it on. As long as we can do it, we will take on new challenges. 😘
=Annie: Sevilla, het eindpunt toch? Nog het laatste stukje dan kan je been rusten. Want dat is wel nodig. Nog mooie dagen gewenst ! ♥️🥰
=Leni: Als ik het goed begrijp, wandelen jullie niet de hele uitgestippelde route vanwege je been?
=G: Ja, we hebben stukjes overgeslagen en we hebben het zo geregeld dat mijn test dag voor mijn achillespees eindigde in een dorp met een station zodat we er makkelijk uit weg konden. Eind vd dag gisteren liep ik kreupel.
Ik kreupel nu nog, normaal afwikkelen lukt niet meer, heb op zich geen pijn maar als ik de hele loop beweging wil afmaken , dan wil mijn lijf dat niet toestaan. Het risico is dat andere plekken in je lichaam gaan reageren op je andere loopstijl. Ik kijk het nog 1 dag aan.
Ik denk dat ik nu even stop met de reisverslagen. Het is één ding als je een wandeling maakt met wat je tegenkomt onderweg, met bijbehorende verhalen maar rust houden in een stad is een ander ding. Dus dit is mijn laatste bericht. Mochten we weer gaan wandelen melden we dat, mijn vliegtuig gaat zaterdag maar het is een open ticket dus ik kan het vertrek uitstellen of naar voren halen als wij daar plannen voor hebben. Tot later!!
=Leni: Oké dat is duidelijk. Ondanks het onwillige been zien jullie er nog happy uit. Fijne week nog😘
=Joke: Was even weg vandaar een beetje late reactie. Wat jammer en vervelend. Heb je tape bij je, dan zou je je hiel kunnen intapen. Op you tube zijn er filmpjes van. Het helpt echt en met stokken lopen, ontlast zeker 20%. Geer, ongevraagd advies, neem anders ook wat ontstekings remmers. Wens jullie nog heel veel plezier en mooie tochten. Dank voor de foto’s en verslagen was leuk om mee te lopen. Nog een mooie avond, liefs Joke
=G: Ah dank je wel, pijn is erg lokaal en ontstekingsremmers met maagbeschermers slik ik al drie dagen. ( apotheek zegt geen ibuprofen want dat interfereert met mijn andere medicijnen, dus aleve of diclofenac) als ik mijn pees of kuit aanraak is het duidelijk beter dan drie dagen geleden. Dus het is niet meer ontstoken. Maar op het moment dat ik ga lopen en de spier en pees rek, zegt het lijf nee. Ik kan er niet doorheen lopen. Het verkrampt totaal en ik kan alleen hinkepoten ( mank lopen) . Dus rust is denk ik het enige. We hebben vliegtuig boeking verzet naar morgen, maandag nacht komen we weer thuis. Het is jammer maar het is niet anders. Hier blijven en wachten heeft ook zo zijn prijs, honderd euro per dag… het is de eerste keer dat ik zo uitval.
=Joke: Ach wat jammer Gerard. Heb je het ooit zo erg gehad?
=G: Nee, ben nooit uitgevallen. Ooit heb ik beetje last van achilles gehad maar met paracetamol kom ik dat na vijf dagen eruit lopen. Zo verkrampt als het nu is, ook zonder bepakking is nieuw voor mij.
=Joke: Inderdaad beter om dan naar huis te gaan. Misschien dan snel naar de fysio. Toch bijzonder, jij, ik en Frederik heeft ook last van zijn pezen. Hij heeft ongeveer 6 maanden niet gerent na 6 mnd fysio weer langzaam begonnen met rennen.
=G: Frappant inderdaad, ik hoop niet dat ik zes maanden onder de pannen ben … wel te rusten.
=Joke: Welterusten en sterkte goede reis naar huis. Welterusten.
=Annie: O wat jammer. Dan maar naar huis. Ja pezen, een hardnekkige blessure. Welterusten . Goede reis terug.
=G: 👍❤️
=Leni: Slaap lekker en een voorspoedige vlucht. Ik denk een wijs besluit!🦶🏻En deze kan even rusten.🫶🏻
=Kees: Wat nou gerard en pijn dat is foute boel, en je bent geen 40 meer dan maar inpakken en weg wezen goede reis allebei, op naar het winderige nederland. groet kees🥺😝🚶♂️👍🏻Leia mais
- Exibir viagem
- Adicionar à lista de metasRemover da lista de metas
- Compartilhar
- Dia 16
- segunda-feira, 30 de janeiro de 2023 12:43
- ☀️ 12 °C
- Altitude: 11 m
EspanhaPlaza de la Encarnacion37°23’37” N 5°59’30” W
Sevilla, vliegtuig to Amsterdam

=Annie: Gerard jullie weer thuis? Naar de dokter of therapeut geweest?
=G: Ja we zijn weer thuis, lang wachten op bagage op Schiphol, konden nog wel Utrecht CS bereiken en der rest met de taxi, om 2 uur vannacht lagen we er in. Ik wacht nog paar daagjes af met been of ik verbetering zie. Denk dat met rust het wel zal goed komen want het voelt niet verkeerd… 😘
=Annie: Gelukkig . Dan houden we het voorlopig maar op overbelasting! Welterusten 🥰
=G: Ja dat moet het wel zijn, maar het was in twee uur gebeurd. Ik begon de dag, nergens last van, na een uur begin ik mijn pees te voelen en een uur later stond mijn kuit stijf…. Ik wist niet dat dat zo snel kon gaan, zonder dat er een botsing of verzwikking is geweest… oh wel, dan weten we dat nu…. Ouderdom ?? Aad tennist ook nog, dus dat kan het niet zijn !! Wel te rustenLeia mais