El Colmenar to Est Jimena de la Frontera

Hallo lieve allemaal.

Gisteren konden we geen goede overnachtingsplek vinden in de plaats waar we stopten. Omdat er een goede trein verbinding was, zijn we met de trein naar een plaats verder gegaan (El Colmenar) en daar geslapen. Vandaag zijn we daarom teruggelopen naar het zuiden naar waar we gisteren waren gestopt en daarna met de trein weer terug naar El Colmenar voor een tweede nacht (de treinen gaan van zuid naar noord in de namiddag). Doordat we een tweede nacht in dezelfde hostal slapen, konden we de grote rugzak achterlaten en alleen met een dagrugzakje lopen en dat is ook wel lekker.

Op een gewone Camino zijn de herbergen (en eet en drink plaatsen) de ruggengraat van de “way”. Deze wandelweg is pas tien jaar geleden ontwikkeld, en de prijzen in de bergen plegen over het algemeen hoger te zijn, dus het loopt wel anders dan in het noorden van Spanje. Daar hoef je ook niet van tevoren te reserveren. We dealen er wel mee.

Het was 22 km vandaag. En het weer was wederom mooi en hoopjes palmen gezien.
De dag begon niet al te goed want na een paar kilometer wilde een hond aan debi haar enkels knibbelen. Ze draaide zich snel om en sloeg met haar wandelstok naar de hond. Ze raakte hem niet maar hij begreep dat er met haar niet te spotten viel (debi is ooit een keer eerder gebeten door een hond en haar liefde voor dieren houdt daar wel een beetje op).

Ook vandaag weer veel schreeuwende honden langs ons pad… wat moet je ermee? Niks … maar het maakt ons ongemakkelijk, sommige honden lijken wel getraind om ons op te vreten.

Halverwege kwamen we een vetplant tegen die menigeen in Nederland op de vensterbank heeft staan. Alleen hier zagen we dat er witte bloemetjes in zaten! Thuis de verwarming wat hoger draaien dan maar?

Op de berg liepen we een pad naar beneden en pontificaal stapte een grote stier met horens naar voren, wat nu? Ik een grote dikke stok gezocht en debi had haar wandelstok en zover als het kon zijn we aan de zijkant van de weg om hen heen gelopen. Alles ging goed, de honden zijn een stuk gevaarlijker dan de koeien die we tegenkomen.

Halverwege de wandeling kwamen we bij een hek, en we begrepen niet goed hoe het kon dat we aan de verkeerde kant van het hek stonden. Prikkeldraad tot anderhalve meter hoog, daar klim je niet zo maar over heen. Dat hek langsgelopen vijftig meter naar links vijftig meter naar rechts, de boer heeft zijn werk goed gedaan. Zelfs bij de prikkel struiken is het hek dezelfde hoogte, geen doorkomen aan. En dan zien we een opening onder in het hek, als een soort katteluik, 50 cm bij 50 cm. Het gras was er weggesleten dus dit gat werd echt gebruikt om het hek te passeren. Dus wij op ons rug, achterwaarts tijgerend onder het hek door. We waren blij dat het droog weer was.

Morgen de moeilijkste etappe, stijl en sterk aflopende bergwanden. Debi past voor dat stuk. Ik ga het wel doen. Er moeten in die canyon veel gieren zitten, als ik ze op de foto kan krijgen, zien jullie ze morgenavond.

Debi haar fysiek blijft goed gaan en dat is een hele geruststelling. Het geeft vertrouwen voor de komende dagen.

Voor nu lekker slapen en morgen gezond weer op!! Xox.Read more