Vale das Éguas to Cercal do Alentejo,16k

In Canada heb je de pecan butter tarts waar Debi gek op is, maar in Portugal heb je de Pasteis de Nata. Een bladerdeeg bakje gevuld met vanille custard die dan geheel in de oven gaat. Heerlijk voor bij de koffie.

Gisteren avond hadden we gegeten in de bar vlakbij onze slaapplek. Ik had al verteld dat het eten daar goedkoop was maar daar gaat het mij niet om. Ik kom uit een land waar mensen vijf euro voor een koppie koffie betalen. En ze kunnen dat ook betalen omdat ze ernaar verdienen. Dat ik dan toch het liefste in eenvoudige restaurants eet is omdat ik wil eten en ik wil gewoon niet betalen voor vijf knipmessen die daar in loondienst zijn om een boontje op mijn bord te leggen. Dat doe ik liever zelf. Dat ik dan en passant geld overhoud om nog meer van die reizen te maken is dan mooi meegenomen. Maar dat wil niet zeggen dat ik het niet waardeer.

Als een restauranthouder voor mij naar de keuken gaat en daar een maaltijd voor me klaar maakt, dan vind ik dat ongelofelijk gaaf en ik laat geen mogelijkheid voorbij gaan om mijn dankbaarheid te tonen. Zo ook gisteren. Ik gaf de eigenaar van de bar vliegkussen om aan te geven hoeveel ik het waardeerde wat hij voor ons deed (hij sprak alleen Portugees en ik wist niet hoe ik anders mijn appreciatie en dankbaarheid kon tonen). En hij kreeg uiteraard een mooie fooi waarbij ik zijn arm pakte en zei dat hij mijn vriend was geworden.

Deze morgen kwamen we hem tegen op weg naar het ontbijt in zijn restaurant. En hij begroete mij met een lach en een "Bom Dias Amigo" ( = Fijne dag vriend).
Het verandert de wereld niet maar voor mij zijn dit soort momenten onbetaalbaar.

Vandaag weer een mooie wandeling door glooiend landschap. Kurkboom bossen en veel Eucalyptus.

Vanmorgen tijdens het douchen gebruikte ik het laatste kleine stukje zeep om mij te wassen. Debi vertelde mij achteraf dat dat geen zeep was maar een deodorant blokje. Ik moet zeggen dat ik wat moeite had, in tegenstelling tot gisteren, om de Eucalyptus bomen goed te kunnen ruiken vandaag...

We liepen om een groot stuwmeer heen dat in 1954 als een van de eerste Portugese water projecten was gebouwd om de bevolking en boeren van water te voorzien. In de winter moet die vollopen maar blijkbaar is het droog geweest dit jaar want het water stond laag.

Eind van de middag kwamen we aan in Cercal do Alentejo. Veel groter dan de 10 huizen en twee bars van gisteren. Jammer genoeg was de banketbakker gesloten want die verhuurde kamers boven de winkel.
Stel je voor, je wordt wakker en gaat even naar beneden voor twee koffie en een paar Pasteis de Nata....
Soms lopen de dingen net iets anders dan je denkt. Morgen dan maar op zoek naar een andere bakker... Het kan erger...

———————————

It was a lovely walk again today, made shorter by the extra 5 km yesterday. No rain today, and temperature up to 19C. We are already wanting to send a package home as temperatures won't go below 14C for the rest of our walk, I had some extra clothing for my stays in Madrid and Lisbon, and I bought a few things ;), so altogether it is worth the bother. Food and drink continues to be very affordable (plentiful dinner tonight, with wine, for 20 euros for the two of us), but that will change when we arrive at the coast tomorrow.Baca lagi