Resetuj wyszukiwanie
Fishermen’s trail
  • Gerard De Witt
  • Debi Brock

Fishermen’s trail

Walking down south Lisboa along the Atlantic coast of Portugal Czytaj więcej
ObserwujPodsumowanieKalendarzDzielićDzielićLista postanowień
Najpierw najnowszy
  • Rozpocznij wyprawę
    17 lutego 2025
    Fishermen’s trail

    Sleepover Lisboa

    17 lutego, Portugalia ⋅ ☁️ 13 °C

    We slapen op de zolderkamer van hostel -the White House- het ligt recht onder de aanvlieg route van Lissabons vliegveld. Nu maken we ook eens mee wat mensen in Aalsmeer het hele jaar horen.

    We moeten morgen om 7.30 de bus hebben richting ons startpunt en dit hostel ligt dicht bij het bus station.

    Debi is al een klein weekje alleen in Madrid en Lissabon geweest maar ze heeft er nu inmiddels wel zin in om te gaan wandelen.

    We hebben zojuist hier vlakbij een lekkere pizza gegeten..
    Morgen zoals gezegd met de bus naar Santiago do Cacem waar onze wandeling begint.

    ———————————

    Tonight's hostel still has the Christmas decorations up (amongst numerous other celebrations) but is very clean. It is mostly housing single working men, but our room on the top floor is private and pleasant.

    Not so pleasant: Lisbon' old town appears to have an aging sewer system in need of repair. Also, even at this time of year, the mass tourism is an issue for the city. Of course we are part of the problem, although I hope less so by staying in traditional hostels and maintaining a light footprint.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail
    11

    Santiago do Cacém to Vale das Éguas, 25k

    18 lutego, Portugalia ⋅ ⛅ 13 °C

    De bus in Lissabon van half acht naar startpunt wandeling. Aankomst tegen 10 uur. Late start dus maar voor donker moeten we het kunnen redden.

    En dan vinden we het altijd leuk om voor een grote bananen plant af te trappen.

    Om uit Santiago te komen moesten we al snel een paar stijgingen maken, waaronder een trap naar een hoger gelegen deel van het dorp. Dat begint al lekker, dus niet ff westlands plat om in te komen maar gelijk aan de bak. We puffen en zuchten.
    We worden langs een kerk geleid die boven op een heuvel staat met erachter een vestigingsmuur. Dit bouwwerk zien we de komende drie uur regelmatig als we een uitzicht op het noorden hebben.

    De lente is hier begonnen veel kleine bloemetjes op het pad, weilanden vol met gele voorjaarsbloemen.
    Ook mooie afgeronde dennen bomen, eucalyptus en heel veel kurk bomen.
    Meer dan 50 procent van het kurk wereldwijd komt blijkbaar uit Portugal. Een keer in de acht tot tien jaar wordt de kurken bast van het onderste deel van de boom verwijderd. Dat kunnen ze blijkbaar overleven.

    Nog meer stijgen en dalen, we beginnen stram te worden. In de middag begint het te regenen. We hebben goede regen kleding dus dat is geen punt maar we komen nergens iets tegen waar we lekker onder kunnen zitten. We pikken dus de momenten dat het iets minder hard regent om even te stoppen in het natte gras op ons zitmatje.

    We besluiten 5km verder te lopen dan het einde van de etappe omdat die slaapplaats behoorlijk duur is (130 euro) en er is niets in de buurt waardoor je voor het eten op hetzelfde etablissement bent aangewezen. En naar verwachting zal dit eten dan ook wel prijzig zijn.

    We lopen door tot Vale das Eguas (10 huizen en twee bars) waar we aankomen net als het donker begint te worden. We hadden de eigenaar van te voren gebeld, en we werden door haar schoonmoeder opgewacht. Voor vijftig euro kunnen overnachten in een huisje apart voor ons twee. De bar vlakbij wist nog wat brood en kaas voor Debi op tafel te krijgen. Voor mij kippensoep en gebakken aardappelen met vis die hij nog over had van de middag. We waren de koning te rijk. Met zes drankjes en een toetje waren we 21euro kwijt.

    We waren behoorlijk moe na deze eerste dag maar als je dan lekker (en veel) gegeten heb, een lekkere warme douche en vroeg naar bed gaat, dan is dat snel vergeten. Voetjes voelen goed, knieën heupen rug.... Op naar etappe twee!

    ———————————

    In retrospect this was one of our more memorable dinners/breakfasts. We found our way there in the dark. (no street or house lights on the way; just our headlamps). The bar was very simple and in the middle of an agricultural area, with us the only visitors (the other patrons were local working men and seniors). The food was fresh and homemade, and the owner very warm and welcoming. The large TV was repeatedly broadcasting images of the flight that had just landed belly up at Pearson Airport, so that was a bit surreal.

    So lovely to get walking again today. We walked a lot through eucalyptus and cork tree plantations (Portugal exports 40% of the world's cork). 25 km, up and down, was a long walk for a first day. We began our trip to the bus before dawn and ended after dark, and there was no food available on the route, but we were prepared with snacks and took sufficient breaks. We are already immersed in this journey.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Vale das Éguas to Cercal do Alentejo,16k

    19 lutego, Portugalia ⋅ ☁️ 19 °C

    In Canada heb je de pecan butter tarts waar Debi gek op is, maar in Portugal heb je de Pasteis de Nata. Een bladerdeeg bakje gevuld met vanille custard die dan geheel in de oven gaat. Heerlijk voor bij de koffie.

    Gisteren avond hadden we gegeten in de bar vlakbij onze slaapplek. Ik had al verteld dat het eten daar goedkoop was maar daar gaat het mij niet om. Ik kom uit een land waar mensen vijf euro voor een koppie koffie betalen. En ze kunnen dat ook betalen omdat ze ernaar verdienen. Dat ik dan toch het liefste in eenvoudige restaurants eet is omdat ik wil eten en ik wil gewoon niet betalen voor vijf knipmessen die daar in loondienst zijn om een boontje op mijn bord te leggen. Dat doe ik liever zelf. Dat ik dan en passant geld overhoud om nog meer van die reizen te maken is dan mooi meegenomen. Maar dat wil niet zeggen dat ik het niet waardeer.

    Als een restauranthouder voor mij naar de keuken gaat en daar een maaltijd voor me klaar maakt, dan vind ik dat ongelofelijk gaaf en ik laat geen mogelijkheid voorbij gaan om mijn dankbaarheid te tonen. Zo ook gisteren. Ik gaf de eigenaar van de bar vliegkussen om aan te geven hoeveel ik het waardeerde wat hij voor ons deed (hij sprak alleen Portugees en ik wist niet hoe ik anders mijn appreciatie en dankbaarheid kon tonen). En hij kreeg uiteraard een mooie fooi waarbij ik zijn arm pakte en zei dat hij mijn vriend was geworden.

    Deze morgen kwamen we hem tegen op weg naar het ontbijt in zijn restaurant. En hij begroete mij met een lach en een "Bom Dias Amigo" ( = Fijne dag vriend).
    Het verandert de wereld niet maar voor mij zijn dit soort momenten onbetaalbaar.

    Vandaag weer een mooie wandeling door glooiend landschap. Kurkboom bossen en veel Eucalyptus.

    Vanmorgen tijdens het douchen gebruikte ik het laatste kleine stukje zeep om mij te wassen. Debi vertelde mij achteraf dat dat geen zeep was maar een deodorant blokje. Ik moet zeggen dat ik wat moeite had, in tegenstelling tot gisteren, om de Eucalyptus bomen goed te kunnen ruiken vandaag...

    We liepen om een groot stuwmeer heen dat in 1954 als een van de eerste Portugese water projecten was gebouwd om de bevolking en boeren van water te voorzien. In de winter moet die vollopen maar blijkbaar is het droog geweest dit jaar want het water stond laag.

    Eind van de middag kwamen we aan in Cercal do Alentejo. Veel groter dan de 10 huizen en twee bars van gisteren. Jammer genoeg was de banketbakker gesloten want die verhuurde kamers boven de winkel.
    Stel je voor, je wordt wakker en gaat even naar beneden voor twee koffie en een paar Pasteis de Nata....
    Soms lopen de dingen net iets anders dan je denkt. Morgen dan maar op zoek naar een andere bakker... Het kan erger...

    ———————————

    It was a lovely walk again today, made shorter by the extra 5 km yesterday. No rain today, and temperature up to 19C. We are already wanting to send a package home as temperatures won't go below 14C for the rest of our walk, I had some extra clothing for my stays in Madrid and Lisbon, and I bought a few things ;), so altogether it is worth the bother. Food and drink continues to be very affordable (plentiful dinner tonight, with wine, for 20 euros for the two of us), but that will change when we arrive at the coast tomorrow.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Cercal do Alentejo to Porto Covo, 16km

    20 lutego, Portugalia ⋅ ☁️ 19 °C

    Vandaag hebben we kleding teruggestuurd naar Nederland. Als je begint aan je wandeling is het niet goed in te schatten hoe het weer zal zijn. Zo ver gaan de voorspellingen immers niet. Dus je neemt warme kleding mee voor als het te koud is. En dan loop je in zuid Portugal in je hempje en vraag je je af waarom je je body warmer hebt mee genomen en je zware dikke wandelbroek....
    Dus vanmorgen hebben we een 5 kg pakketje teruggestuurd naar Nederland. Eerlijkheid gebied me om te zeggen dat daar ook een paar koopjes van debi bijzaten die ze in Madrid en Lisbon had gekocht, als ook wat kleren voor de stad in de eerste week dat ze daar was.
    Het voelde direct lichter om te lopen.... Maar na vijf heuvels op was dat lichte gevoel alweer verdwenen. Onze lijven zijn aan het op en neer nog niet helemaal gewend. Maar het gaat steeds beter! We zijn moe maar geen blessures of blaren, onze bodies zijn zich aan het aanpassen, wonderlijk hoe dat gaat.

    Vandaag beginnen we de wandeling in de schaduw door mooie lanen en paden tussen dennenbomen, kurk-eiken en Eucalyptus. Dat moet heerlijk zijn in de hete zomer omdat het overige deel van het wandelspoor weinig schaduw kent. Het gaat wel op en neer dus helemaal relaxed is het niet.

    Na de bomen krijgen we een open vlakke met nagenoeg geen beschutting. Maar een koele ocean bries maakt het plezierig wandelen.
    De weilanden staan vol met gele bloempjes. En dan zien we voor het eerst de oceaan.

    Onderweg geen mogelijkheden voor koffie of lunch. We hadden daarom ook al bij vertrek wat eten meegenomen. In de schaduw van een boom eten we de broodjes op die we beleggen met kaas tomaat olijfolie en een beetje zout. Dat helpt ons door de laatste kilometers heen.

    We zijn behoorlijk moe als we in Porto Covo aankomen. We vinden gelukkig snel een plekje om te overnachten. Het is nog niet druk met toeristen of wandelaars en het is wel lekker dat je dan niet alles van te voren hoeft te plannen. We kunnen kiezen in casa de Porto Covo guesthouse. Een kamer met zijn twee met douche of een stapelbed in een kamer van zes. We zijn behoorlijk moe en in de kamer met drie stapelbedden zijn al twee personen. We kiezen voor de twee persoons kamer. Heerlijk met lekkere grote droge handdoeken...

    In het restaurant ontmoeten we een jonge Braziliaanse ober die in een gebied in Brazilie heeft gewoond waar veel Nederlanders zijn. Hij is maar wat blij met ons wat Nederlandse woordjes uit te kunnen wisselen.

    In onze kamer zagen we gisteren dat er in een beddekastje een stopcontact was gebouwd. Een snoertje liep uit het beddekastje naar het stop contact. Wel slim gedaan dacht ik.
    Vandaag kwamen we op het beddekastje een houten doosje tegen met fitting, lamp en schakelaartje. Fantastisch, zo simpel kan het zijn!

    Morgen vroeg weer op....

    ———————————

    Today's route was rural and quiet, mainly along numerous country lanes, but continues to have a lot of up and down hills (which we can expect for the duration). We didn't begin walking until noon as the post office took a long time to arrange, but we only had 5 hours walking to do. We continue to follow Camino Portuguese markers, along with those for the RV, but the routes will part soon as the CP heads north along the coast (later we found some CP markers along the RV as well, so CP walkers can walk much of the length of the Portuguese coast).

    About 5 km from the coast, there was a split in the trail, with the option of walking a bit north to Porto Covo, or straight on to the coast. We chose Porto Covo as it had food and accommodation. However, we discovered the next day that the direct ahead route had a horseback riding facility with bar and accommodation (Herdade do Pessegeiro) overlooking the sea. Isolated and lovely. We didn't check the price, so worth inquiring in advance if we come this way again (cokes were expensive).     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Porto Covo - Vila Nova de Milfontes, 16k

    21 lutego, Portugalia ⋅ 🌬 16 °C

    Hallo allemaal.

    Vandaag gestart met een goed ontbijt bij O Sorriso. Lekkere koffie. Terwijl we op de ontbijt kaart keken viel het ons op dat er grote porties werden geserveerd. We bestelden veiligheidshalve een 1-persoons toast met scrambled eggs. Het was inderdaad een grote portie die we met zijn tweeën niet op kregen. Wel een goed basis voor de etappe van vandaag die weliswaar niet zo heuvelachtig was maar wel in een duingebied met veel los zand zou zijn.

    En dat hebben we geweten. We probeerden slimme keuzes te maken door parallel wegen te bewandelen die er qua ondergrond steviger uitzagen. Maar soms waren die er niet en dat moest je wel door het mulle zand. Al met al denk ik dat vijftig procent van de te lopen km vandaag door het mulle losse zand was.
    Naar beneden gaat dat best ok, maar omhoog veel minder. Je wilt afzetten om een meter te stappen, maar dan zakt je standbeen weg waardoor je stap veel minder effectief is. En dat 8 km lang.

    Het viel ons op dat we op het eind van de wandeling ons nog best kwiek voelden. De stappen waren nog energiek. Ik denk dan ook dat onze lijven nu gewend zijn aan een dagelijkse 20 km wandeling.

    We hebben nu vol zicht op de oceaan die behoorlijk onstuimig is door de harde wind van de laatste dagen. Het kijken naar hoe die grote golven breken is als kijken naar een kampvuur. Je krijgt er geen genoeg van, het is bijna hypnotiserend.

    Als we vlak bij het dorp zijn begint het te miezeren. We hadden het al zien aankomen en dus onze regenkleding aangetrokken. In het dorp overvalt ons een hoosbui. Ik had mijn regenbroek niet aan, we waren er immers bijna... Binnen de kortste keren was ik zeiknat.

    Ook komen we nu, zijnde aan de kust, andere wandelaars tegen die we waarschijnlijk morgen en overmorgen ook weer gaan zien. Communale dinners 's-avonds waar je onderling de ervaringen van de dag uitwisseld, zijn een prettige aanvulling op de wandelervaring.
    Vandaag een Engels paar ontmoet die hun eerste dag hadden en die duidelijk wat moeite hadden met het losse zand. Begrijpelijk want dat is niet ff langzaam warm draaien. En bij het eten ontmoeten we een Nederlands paar die morgen beginnen.

    En wij, morgen vroeg weer op....

    ———————————

    Our walk today was splendid! We are now along the coast! It began with some steep hand over hand climbs, which I had not expected. I tucked my walking skirt up under my pack belt, and it was fine. Glad to be up to the physical challenge. It was extraordinary walking south along coastal cliffs, with huge waves rolling in. The deep sand was a bit difficult, but not as hard as anticipated.

    The village we stayed in seemed to be comprised largely of holiday villas. Not cozy. Plus a big downpour as we arrived, but we could get inside and dried off fairly soon after. Finding our accommodation was a bit challenging, amongst the villa sprawl. It was a room made from a shed in someone's back yard, but quite clean, inexpensive and adequate. We found a nice bottle of wine and excellent pizza.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Vila Nova de Milfontes to Almograve, 15k

    22 lutego, Portugalia ⋅ ☀️ 16 °C

    Debi heeft een dingetje.
    Ze heeft goede wandelsokken en die zijn tegenwoordig verschillend, een linkse sok en rechtse sok.
    Gisteren merkte ze dat ze haar sokken verkeerd om had aangedaan. Dus vanmorgen goed opgelet. De linkse sok aan haar linker voet en de andere aan haar rechtervoet. Toen ze vanavond haar sokken uittrok dacht ze dat ze gek werd. Haar linker sok zat weer aan haar rechter voet. Toen ze haar linker schoen uittrok werd het haar duidelijk. Ze had twee linker sokken meegenomen.....!!

    Als je mij een week geleden had gevraagd of ik ooit een wandeling zou maken door mul duinzand, dan had ik je gezegd dat dat onmogelijk was. Enerzijds omdat zo een kwetsbare omgeving nooit zou worden opengesteld voor wandelaars maar ook omdat ik me gewoon niet kon voorstellen hoe je moest wandelen door mul zand. Je kan immers niet afzetten... Vandaag hebben we weer 8 km door mul zand afgelegd. Je stapt wel maar je zet niet af, je rolt als het ware door naar de volgende stap. Ik had het voor onmogelijk gehouden dat je kuiten en enkels dat zouden aankunnen, maar dat doen ze wel. Wonderlijke ervaring...
    Je ziet overigens wel dat wandelaars zoeken naar een hardere ondergrond, overal zie je geitenpaadjes parallel aan het mulle zand om de stappen makkelijker te maken.

    Vanmiddag hadden we een verrassing op de wandeling. Het pad voerde door grote Acasia struiken heen. Maar die waren soms erg laag dus dan moest je bukken om er doorheen te kunnen. Voorover gebogen loop je er dan doorheen. Soms blijf je hangen, soms moet je bijna kikkeren met rugzak op, en als je diep bukt met een rugzak drukt het gewicht ervan je naar beneden. Dus erg zwaar voor je rug. Na de zoveelste onder doorgang begon ik te denken dat mul zand te preferen was over deze struiken. Karma, nog geen honderd meter verder komen we op een mul zandpad en dan weer die struiken. Erger kan bijna niet, het zou een commando opleiding niet misstaan.

    Het laatste stuk was gelukkig door open terrein en had verder geen uitdagingen meer. We zagen drie ooievaars zoeken naar eten in een weiland. Naar verluid zijn hier ooievaar kolonies in de buurt. Morgen zouden we er langs moeten lopen. We gaan het zien!

    ———————————

    We began our day with excellent coffee and pastries, and then made our way out of town, through yet more sprawling villas. Unfortunately I read that it was only a 15 minute walk around the river (it was 1 hour 15 minutes), so we chose that route instead of taking the ferry across the river (which would have involved waiting for the ferry). However, it was only 15 km walk after we finally reached the coast again, and the beauty meant that we could quickly put the unattractive tourist town (things often look worse in the rain) behind us. We kept pausing to video the waves crashing in, but could not capture their majesty.

    We did have the challenge of walking bent over through seemingly endless acacia bushes/thickets. I am not fond of their scent.

    There are some hostel accommodations along the route, but we are finding that the cost for two bunk beds is not much less than a private room with bath, so we are indulging.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Almograve to Zambujeira do Mar, 21km

    23 lutego, Portugalia ⋅ ⛅ 16 °C

    De eerste helft van de 21 km vandaag over mul zand met prachtige vergezichten over de oceaan. Vlakbij Cavaleiro ooievaars zien zitten op de rotsen in zee. Volgens onze reisgids moeten hier grote kolonies ooievaars overwinteren. Maar buiten deze acht ooievaars op de rots zien we er vandaag bijna geen meer.

    Het tweede deel gaat over een brede weg. Weliswaar een prettige stevige ondergrond maar ook erg eentonig.

    Op drie kwart van de afstand lopen we lekker in de schaduw door een grote Acasia plantage. We vragen ons af wat er met deze struiken gebeurd... Zeep? Honing? Of alletwee...

    Op drie km van Zabujeira moeten we via een stijle trap de rots af en vervolgens over de weg weer omhoog. Dit omdat we het haventje moeten passeren die in een natuurlijke baai ligt.

    De laatste drie km gaat over de weg om tot slot in Zabujeiro do Mar uit te komen. Moe maar voldaan zoeken we een cafe op waar we onze accommodatie boeken via booking.com (wordt veel gebruikt in Portugal).

    Er is zoveel plek hier voor touristen in het zomer seizoen, dat het niet nodig is om van te voren te boeken. En dat is wel zo lekker.

    De zonsondergang liet zich helaas niet zo goed zien. Jammer want het had deze mooie zomerse zondag mooi afgerond.

    ———————————

     More lovely coastal walking, and lots of sand.I made the mistake of drinking a beer when we still had 5km to walk, which reminded me of why I never indulge until our walk for the day has been completed. Sucks the energy. We also ate very little, and didn't take as many breaks as we should have, esp. given the many steep ascents and descents along the coastal path.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail
    1

    Zambujeira do Mar to Odeceixe, 18 km

    24 lutego, Portugalia ⋅ ☁️ 17 °C

    Vandaag was de meest gevarieerde wandeling tot nu toe. Rotsen, Acacia bossen, uitzichten, duin, bossen.

    Ook was het de meest uitdagende tot nu toe. Stijle beklimmingen en afdalingen waar Debi soms haar rugzak voor af moest doen. Maar niets onhandelbaar of vreselijk eng. Inmiddels hebben we zoveel ervaring opgedaan met wandelen dat we ons uit elke situatie kunnen redden gelukkig.

    Halverwege kwamen we de meest ideale camper tegen. Je ziet er veel in deze streek en in deze tijd van het jaar, maar deze was wel heel speciaal. Een soort pipo wagen op het onderstel van een Fiat Ducati.

    We kwamen onderweg Nederlanders tegen die hier een huisje hadden gekocht. Ze vertelden ons dat het dit jaar ongewoon koud was in februari. Koud! En wij lopen te snikken in de hitte!!

    We hebben vandaag gelopen van negen tot vijf uur. Met pauzes inbegrepen. De afstand was 18km, dus ruim twee km per uur gemiddeld. Dat is niet veel, wat een andere manier is om vast te stellen dat deze etappe best uitdagende was. (Normaliter doen we 3,5 tot 4 km gemiddeld per uur).

    Odeceixe ligt van de kust af in het binnenland. Formeel is de Fishermen's trail afgelopen. De meeste wandelaars lopen nog door tot Lagos waardoor dit in praktijk dezelfde naam krijgt.

    ———————————

    It was another gorgeous day along the coast, although it was the most challenging so far. Mostly walking along the ocean, with fantastic views and lots of very steep ascents and descents, interspersed by small idyllic beaches. The last 4-5 km was inland, flat and uninteresting, so it was the hardest part of a wonderful walking day.

    We are encountering more walkers, sweating and smiling, although not the camaraderie of a northern Camino in Spain. The towns are a little too big for people to end up dining at the same place and sharing tables and conversation, plus we are staying in private rooms in places with lots of accommodation choices. The Algarve region's coast is all tourist towns, which is also quite a different experience than most stops on Spanish Caminos. Also, there is a pack carrying service for this walk, and most people we see (except for the younger walkers) are using it. We are happy that we can still carry our own.

    We are eating pizza often on this walk; fortunately mostly quite good, and G is sampling the tiramisu after every one of them. Nice to have more vegetarian options, even if it means a lot of pizza.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Odeceixe to Aljezur, 20 km

    25 lutego, Portugalia ⋅ ⛅ 16 °C

    Vandaag hebben we de hele dag in het binnenland gelopen. De zee hebben we niet gezien. Het was het een makkelijke wandeling maar ook een beetje saai na de afgelopen dagen waar altijd wel wat te bewonderen was.

    Toen we vanmorgen het dorp Odeceixe uitliepen, besloten we om nog een tweede bakje koffie te nuttigen om goed wakker te worden. In de bar werd luid gospel muziek afgespeeld. Het hele restaurant kwam op mij een beetje over als een kerk.
    Toen we gingen betalen moesten we twee en half keer de gangbare prijs betalen. Toen was ik goed wakker maar nog niet wakker genoeg om ze te vragen de muziek toch nog maar wat harder te zetten....

    De paden waren vlak en breed, door boerenland of velden met lage struiken, grote electra farms met zonnepanelen en veel huisjes van buitenlanders (Nederland, Engeland) die in de Algarve overwinteren.

    De dag begon met regen maar na een uurtje was dat voorbij en kwam de zon weer terug.
    In het begin leverde dat door de verdamping van het vocht in de grond een hoge luchtvochtigheid op. Maar rond twaalf uur was dat weg en liepen we voor het eerst in droge lucht. Een verademing.

    Afgelopen dagen bij de zee was het door het breken van de hoge golven altijd vochtig. En ook in huis, onze kleren waren de volgende ochtend natter dan we ze de avond ervoor hadden uitgetrokken en de tegelvloeren in de portugeese huizen voelden ook nooit droog aan.

    Prettig ook was dat er deze keer een dorpje in het midden van de wandeling zat (Rogil) zodat we zelf geen lunch pakketje hoefde mee te nemen. Een goede ommelet met wat sla gaf ons daarna weer nieuwe energie.

    De rest van de middag was de wandeling meer van hetzelfde, brede paden (geen mul zand meer) en een minder interessante omgeving.

    Morgen een korte dag waar we waarschijnlijk een kleine wandeling naar de kust aan gaan toevoegen.

    ———————————

    Today's walk was inland was through flat farmland and not interesting, and the over-priced food at our lunch stop was not very good. We put in our headphones to pass the time, and eventually arrived at our evening's destination, which had a lot of car traffic. The accommodation that I had booked looked very different than the photos on Booking.com, which showed what appeared to be a country cottage, rather than a room above some shops on a busy main artery. I had our room switched to a less nice room at the back of the building, which looked out on a rock face very close to the window, and was much more quiet. It had fluffy white towels, nice bed and linen, and a little sitting area, so we were satisfied.

    I bought some very nice wine and cheese at a little shop to eat in our room, and had a nice long conversation with the woman who worked there. She told me where I could find a great bakery (very close to our accommodation) and gave me a tip about a place that I must see further down the coast; a point out into the ocean, surrounded by the sea (more on that later). I bought bread at the bakery, and had some tomatoes and avocados from a farmer's truck just outside the village, so dinner was a picnic in our room. For the first time, we didn't bother to explore the town. I decided to book our next three nights' accommodation, as things are getting busier, the further south we walk. There are many many Dutch people here, including families with young children.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Aljezur to Arrifana, 12 km

    26 lutego, Portugalia ⋅ ☁️ 15 °C

    Vandaag gestart bij een Paderia ( banketbakker) vlakbij onze slaap plek die heerlijke dingen had. Het was een klein winkeltje en alles bakte ze daarin zelf. Elk kwartier kwam er weer een nieuwe gerecht direct uit de oven op de toonbank. Maar je kan maar een beperkte hoeveelheid uitproberen... Een pastei de Nate, een hazelnoot koekje, en kaneel broodje, een kokos taartje. Allemaal super lekker. We hebben een flink stuk quiche meegenomen voor onderweg die ook overheerlijk was.

    Toen ik bij de toonbank stond om uit te zoeken en mijn verwondering over al het lekkers uitsprak, stond er een dame naast mij die zei dat deze bakkerij voor haar een probleem was. Ze werkte aan de overkant en kwam te vaak langs...

    Vandaag is een korte wandeldag maar dat pakte toch wel wat anders uit...
    Dat je bij vertrek uit het dorp al direct omhoog moet, dat komt vaker voor, maar dat je vlak daarna al die moeizaam verkregen hoogte meters weer moet inleveren op weg naar beneden dat had een voorbode moeten zijn. Misschien dan wel een korte dag in afstand maar het venijn zat in de vele lange steile hellingen.
    Ik denk dat vandaag wel het pitigste was qua heuvels op en af.

    De omgeving was overwegend boerenland, niet bijzonder spectaculair. We komen dit wel vaker tegen op andere Camino wandelingen. Je kan niet elke dag in een nationaal park lopen.

    Vermeldenswaard zijn een aantal gebouwen opgetrokken uit baksteen afgesmeerd met rode klei. Ze stonden in een vallei waar we doorheen liepen vlak na ons vertrek. Het was duidelijk nog in afbouw maar nu grotendeels klaar. Er was bewegwijzering, een zwembad waar ligstoelen klaarstonden om in te relaxen, er was een restaurant en verschillende locaties waar je kon overnachten alsook oefenruimtes en plekken voor samenkomsten. Uit de bewegwijzering maken we op dat dit een wellness/yoga locatie zal worden. Het was indrukwekkend om te zien dat een organisatie blijkbaar in staat is om een dorpje uit de grond te stampen met al de noodzakelijke voorzieningen en dat ze daarna er blijkbaar ook nog geld mee kunnen verdienen. Dat zal uiteindelijk honderden euroos per nacht zijn volgens mij en daardoor alleen bereikbaar voor de erg rijken. De fishermen's trail zal dunkt mij snel worden verlegd naar buiten deze beauty town.

    Arrifana is een plaats waar veel surfers op het strand met de golven bezig zijn. De golven komen van ver, dus is dat lekker lang surfen. De wind is al dagen zwak, de golven zijn daardoor een stuk rustiger dan een week geleden.

    Morgen meer

    ———————————

    Yes, the bakery was wonderful. We wanted to try everything, but the three women in the tiny space were constantly pulling new delights out of the ovens. We bought some excellent quiche for our lunch. Bakery name: A Padaria.

    I am pretty sure that we wore off the calories today, as the route apparently had the most up and down of the route, with very steep hills. The walk was inland, so not very interesting in comparison to the transfixing coastal path.

    We arrived early at the small coastal tourist village, where I had booked a room at Destination Hostels. It described itself as a new concept in hostels, with features of a hotel room. Indeed, it was the nicest place we stayed at. A somewhat posh looking room with a small balcony with a sea view. Their bar was not open (they were still doing construction), so they filled the bar fridge in the room with free beers, cokes, and snacks. After showers we wandered down the hill to the sort of village, which was a small number of houses, a few bars, and a lot of parking lots, overlooking a surfers' beach. We ate outside overlooking the beach, even though the temperature dropped as the sun set.
    The Cicerone guide described the village in very positive terms, but that mystified us. Plus there was very limited overnight accommodation, so a woman walking solo whom we met chose to take the bus back to the village of the previous night to sleep. It was ok for us to pay 60 euros for a room, but a lot for a single person. We need to get used to paying tourist prices.

    There were no shops in this town, at least near the route, to buy lunch/snacks, so it is best to stock up in Aljezur for two days' provisions (Aljezur to Carrapateira).     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Arrifana to Carrapateira, 24 km

    27 lutego, Portugalia ⋅ 🌧 15 °C

    Heerlijk geslapen en het hostel serveerde ons een fantastisch ontbijt waar we zelfs nog wat van konden meenemen als lunch pakketje.

    Het lijkt erop dat een bepaald architecturenburo hier actief is. Fantastisch bungalows zien we langs ons wandelpad.

    Vandaag weer ruime paden, wel wat op en neer maar het voelt anders dan gisteren. Tijdens onze pauze kruipt een poes op schoot van Debi. Debi heeft zelf meerdere huis-poezen gehad dus het was voor haar een fijne verwelkoming.

    De reisgids stuurt ons langs het "historische pad" ( meer in het binnenland) terwijl er ook nog een Fishermen's trail is die daar soms mee overlapt of parallel mee loopt.
    Halverwege besluiten we de Fishermen's trail bordjes weer te volgen wat ons een mooier uitzicht geeft op de oceaan. Een goede keus ondanks het mulle zand. Want het uitzicht is een stuk interessanter. Hoewel het twee uur voor de verwachtte aankomst begint te regenen, vinden we allebei dat regen met uitzicht op de oceaan beter is dan regen in een eucalyptus bos of tussen weilanden. Die laatste foto blijft natuurlijk een mooi plaatje...

    We zullen daar de komende dagen extra attent op zijn, want onze reisgids blijft ons maar het binnenland insturen.

    ———————————

    We began the day with a lovely breakfast delivered to our room, with enough food to take for lunch. Today was a really lovely walk, again staying as close to the coast as possible. Th Cicerone Guide emphasizes sections of the inland Historical Way instead of the Fisherman's Trail, which is puzzling. Both options should be fully described, so the guide is not as helpful as hoped. The guide described the FT today as a long up and down slog, but we found that, other than a very steep climb when leaving the village (which we managed easily) we had gentle hills taking us a bit inland and then back to the wonderful sea, where we watched surfers from the beaches. The 24 km day passed very quickly, with light misty rain for the final 1 1/2 hours.

    We had considered taking a rest day in Carrapateira, but it wasn't very interesting to we decided to move on the next morning. However, we did have a fab dinner (best yet!) at a small cafe - Micro Bistro Bar - with an international menu and staff. Nice that they could prepare such a range of food, and so well (veg curry for me).

    The hostel that we stayed at - Da Dunes - is a funky old place, although we didn't hang out in the cozy common rooms, where there appeared to be a number of solo women travellers. The hostel had lots of tropical plants, pottery and mosaic tiles, and the private room was very tiny and worn, but colourful.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Carrapateira to Vila do Bispo, 22 km

    28 lutego, Portugalia ⋅ ⛅ 15 °C

    We hebben overnacht in Pensao Das Dunas. Een funky place in Carrapateira gerund door Nederlanders. Er lopen twee poezen rond die graag in je kamer komen snuffelen.

    En natuurlijk direct na het ontbijt, wederom stevig omhoog om het dorp uit te komen.

    Al snel komen we uit bij het eerste strandje. We zien drie uitlopers van heuvels uitkomen op het strand. waarvan we ons afvragen of we die niet over strand lopend kunnen ontwijken. We durven het niet aan, want als het achteraf niet lukt moet je weer helemaal terug naar het begin.

    Gelukkig hoeven we niet elke uitloper over het hoogste punt te passeren, we blijven een beetje langs de rand lopen. Er zijn wat punten bij waar Debi en ik wat kippenvel van krijgen. Stijle afgrond, geen goede punten om je schoenen met zekerheid en stevigheid neer te zetten, ook een beetje modderig van de regen van de afgelopen nacht. Maar voorzichtig stappend en vooral vooruit kijkend brengt ons erlangs. Bij de derde uitloper zien we dat die vanaf strand te beklimmen is. Als we dat van tevoren hadden geweten...

    We lopen verder langs de kust. En halverwege nemen we een pad land inwaarts zodat we minder hoogtemeters hoeven te maken.

    De weersvoorspelling zegt droog weer na de middag maar we vertrouwen het niet, het ziet er te dreigend uit. En om half drie begint het te regenen. Nog een uurtje lopen en dan zijn we op de eindbestemming. Het is dan inmiddels weer droog.

    Debi krijgt last van haar voet, ze wisselt aan het begin van het dorp naar haar slippers. Dat voelt beter. Ze denkt dat het haar steunzolen zijn.
    Op het dorpsplein genieten we van een welverdiend biertje en wat patatjes.

    Morgen lopen we naar het meest zuidelijke punt van Europa.

    ———————————

    There are several routes to do Bispo, and the Cicerone Guide only presents one of them, so G fashioned our own route using his GPS. We began with a long steep climb up a road, followed by a scramble up a cliffside beside the ocean, followed by a long pleasant stretch of walking by the sea. The scramble was the most challenging one yet for me as I had to climb on all fours up the steep, narrow cliffside path, and when I could stand at the top, the path was very narrow, with a steep drop to the sea. I had to calm myself and fight off the vertigo, and then get back on all fours for the last part. A tricky descent that involved a small leap over an eroded part of the path, and then more climbing down using hands. We descended to a beach with wonderful waves rolling in, took off our boots, and had a wade and a break on the beach. Our first time putting our feet in the water, oddly. Then we had another long steep curvy climb of at least 1 1/2 km on a rough road. But there were no sharp drops beside us, and I felt strong and quite capable, except for a painful blister under my left baby toe (which G took care of for me).

    We chatted with three large Belgium fellows over beer and frites in the town square at our destination. They were only doing a portion of the walk, and using the pack carrying service!

    Our accommodation at Flor d Esteva was among the nicest we have had, in a charming room under the eves. The main drawback was traffic noise from a nearby highway, as it was on the edge of town. We went for dinner at a highly recommended local place, where we received massive portions (far too much!) of decent food.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail
    1

    Vila do Bispo to Sagres, 21 km

    1 marca, Portugalia ⋅ ☁️ 15 °C

    Vandaag begint de dag met zonneschijn. We lopen langs mooie tuinen met Palmen, tuinen met allerlei soorten vetplanten en reusachtige agaves.
    De wegen zijn weer breed. Ze zijn onverhard en we zien heel veel campers op deze wegen rijden, op zoek naar golven om te surfen of een afgelegen plekje om stiekum te overnachten.

    We zijn onderweg naar het officiële eindpunt van de wandeling. Cabo de São Vincente. Het meest zuid-westelijk punt van Europa.

    We lopen weer vlak langs de kust waar ook een soort vetplantjes groeien die het zand van de duinen vasthouden. Ze beginnen nu rood te kleuren.

    Op het meest zuid westelijke punt staat een vuurtoren. Er zijn veel toeristen en portugezen die naar deze plek komen om deze kaap te bewonderen. Als wij er na lang wandelen aankomen zijn we gedesillusioneerd. Er is helemaal niets bijzonders aan deze plek. Al die moeite lijkt voor niets.

    Erg is ook nog dat het laatste uur van de wandeling ernaar toe echt vreselijk wandelen was. Het pad laag bezaaid met grote witte stenen die deels vast in de ondergrond zaten. Nergens kon je goed je voeten neerzetten of ff lekker doorlopen. Het was constant uitkijken dat je je voeten goed neerzette, opdat je niet zou struikelen of je voet zou verzwikken. We waren het goed zat toen we bij de vuurtoren aankwamen en als het dan ook nog niets bijzonders is.... Ons advies: direct naar Sagres wandelen en deze kaap overslaan.

    Omdat er veel toeristen op af komen, was er ook een friettent natuurlijk. Om een beetje energie te krijgen ga ik twee blikjes cola voor ons kopen. Ik wacht geduldig op mijn beurt. Er is 1 iemand voor mij met een reusachtig bestelling. De twee frietbakkers zijn er druk mee. Rustig blijven Gerard, ik sta in de volle zon en wacht geduldig. Dan komt er een meneer van de zijkant, hij roept iets en de frietbakker lijkt op. Een blikje cola zegt hij en legt gepast geld op de toonbank. De voordringer wordt op zijn wenken bediend. Rustig Gerard, je bent met pensioen en je hebt alle tijd. Als ik eindelijk aan de beurt ben vraag ik om twee blikjes cola. Ik heb er nog maar een zegt de frietbakker... De een na laatste heb ik net verkocht aan die meneer daar....
    Wij hebben zo een dorst na vijf uur zwoegen in de zon dat we het helemaal niet erg vinden om een blikje cola met een meneer te delen die zo nodig voor zijn beurt moet gaan... maar-niet-heus.

    We nemen uitgebreid pauze. We eten onze broodjes op met kaas, advocado en overgebleven tomaat-sla salade uit het restaurant van gisteren. De Portugese maaltijd porties zijn reusachtig...

    ———————————

    Today's 20 km walk was not very inspiring. We walked through countryside dunes to the coast, where we had a couple of the usual steep ascents and descents, but nothing nerve wracking. Close to Sao Vincente (the official end of the FT) we encountered a couple of km of rubble that was very difficult to walk on. Eventually we had enough and made our way to the nearby road, where we continued on the cement pedestrian/cycle path a couple of km to the most s/w point of Europe. This was the spot that the woman in the shop had raved about (as magical) a few days earlier. However, after all of our lovely time along the coast, we were not inspired whatsoever. It was packed with tourists on a Saturday afternoon, with the only thing to do being looking out onto a flat sea from a parking lot, but we found a rock to sit and have a picnic. We then needed to double back on the cement path a couple of km to cut off to the path to Sagres.

    Stayed in our cheapest room yet (37 euros), which is pleasant and has a patio, where we enjoyed a beer from the Spar around the corner. In addition to all of the Dutch familie and Belgiums, we are seeing lots of ancient camper vans driven by German youth, intent on surfing. We also see a lot of solo women walkers, mostly European.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Sagres to Salema, 17 km

    2 marca, Portugalia ⋅ ☀️ 14 °C

    Wat een verrassing zeiden Debi en ik tegen elkaar na ons kopje koffie ritueel vlak voor de start van onze wandeling. Eindelijk eens een keer naar beneden het dorp uit. Het is altijd wel wat lastig het begin van de wandeling te vinden. Nog groter was onze verrassing dat de weg dood liep. We moesten terug, dus toch nog een berg op wandeling in de vroege morgen. Goedemorgen Gerard...

    De zee is beduidend rustiger nu hier in het zuiden. Ook hier veel surfers actief op de verschillende strandjes. En ook hier een grote camper cultuur, weinig vw-busjes overigens, meestal omgebouwde bestelbussen of oldtimers.
    Je ziet de campers overal, ook op plaatsen waarvan je denkt dat dat onmogelijk is.
    Je mag niet vrij kamperen in Portugal maar ik vermoed dat ze in het laag seizoen veel gedogen.

    De route zou met name bij Figuera meermaals omhoog en naar beneden gaan, daarom heb ik daarvoor een alternatieve route gemaakt die een stuk vlakker is. En dat kwam goed uit, de zon was verschroeiend heet vandaag dus wat minder werken was wel fijn.

    De bloemen laten zich nu meer en meer zien, en de lucht is fantastisch.

    Op Praia do Zavial zie ik de kustlijn in en uit springen. Het lijkt dat we een stuk kunnen afsnijden door over het strand te lopen. We gokken het erop. Tussen een paar rots uitlopers lijken we gevangen te worden door het opkomende tij. Snel trekken we onze schoenen uit en waden we verder door het water. Op het einde van de baai zien we het pad dus goed gegokt. We nemen even pauze en gaan lekker een kwartiertje languit in het warme zand liggen. Mmm..

    En daarna weer stijl omhoog natuurlijk.. Dan komen we bij 'mijn' alternatieve route. Kaarten zijn natuurlijk nooit 100 procent accuraat, ze zijn altijd een paar jaar oud. Na 2 km komen we bij een afzetting die over de oude weg loopt. We vinden een geitenpaadje er omheen, waarschijnlijk ingelopen door lokale wandelaars. Dan komen we langs alternatieve "pipo wagens ". Mooi wonen maar wel erg afgelegen en geen water in de buurt.

    En dan komen we bij een kuil in het pad. Er staat water in tot onze enkels. Hoe kan je er omheen? Schoenen uittrekken doe je alleen als het echt niet anders kan. Links dicht bamboe, rechts bramen struiken. We kunnen voor drie kwart er omheen maar dan moeten we terug naar het pad. Ik houd de bamboe vast en probeer voorzichtig op de zijkant van het pad te stappen. Ik glij uit op de modder. He bah, halve schoen in het water. Met een paar grote stappen ben ik door de plas heen. Het valt mee, water is niet in de schoenen gelopen gelukkig. Debi is gewaarschuwd....
    Ze heeft kortere armen en kan daardoor niet de dikste bamboe scheuten vasthouden die achterin staan. Ook zij glijdt uit op dezelfde modderige schuine kant, de bamboe stok breekt en ze ligt op haar zij. Een wonder dat ze niet helemaal in de poel ligt. Ik mag een foto nemen... Ze komt er wonder boven wonder droger uit dan verwacht.

    Dan lopen we verder en om de volgende hoek zien we een vrouw naar ons kijken met een zaag in haar hand... Achter haar zien we nog zo een grote plas. Ze verzoekt ons niet de zijkant op te gaan op zoek naar een weg er omheen. Veel wandelaars doen dit zegt ze, haar hond wordt er gek van, ze baggeren door haar moestuin waar geen uitgang is. We moeten er blootsvoet doorheen adviseert ze. We doen onze schoenen uit, er is geen andere oplossing. Na de plas lopen we nog even op blote voeten door zodat onze voeten wat kunnen drogen en daarna doen we onze schoenen weer aan. Best lekker wel voor onze voeten dat koele water!

    Verder hebben we geen problemen meer. We komen op onze slaapplek aan. Een tent op een vlonder met een twee persoons bed en een electrische kachel. Prima. Als ik wil douchen is het warme water op. Ach... Het is een eco camping. Waarschijnlijk teveel mensen te lang gedoucht.

    ———————————

    Today we began the 3 day extension of the RV, having reached the official end yesterday. Today was described online as very challenging, largely because there are so many steep ascents from and descents to beaches along the coast. However, G designed a route where we would walk along the coast for the first half, and then walk inland toward our destination, which seemed like a good compromise. I was never stressed about the climbing, and pleased that I was never short of breath or needing recovery time, despite my 68 years. Mostly the challenge entails where to place your feet.. Before leaving the coast we had a rest of a beach for 30 minutes, and wondered why we hadn't been doing that all along. Silly.

    On one low stretch we tried climbing over huge bolders to make it from one beach to the next, and then gave up, removed our boots, and waded. We then headed inland through lovely meadows and red sand paths. However, we encountered a road partially underwater, and while we were able to wade through first submerged section, the second was a no go, so we tried to bushwhack through a dense stand of invasive bamboo, before returning to the road. I had my first slip, down into the mud and water as I held onto some bamboo on my climb down the bank, and it broke.

    We stayed 5 km outside the village at Selena Eco Lodge, where we had a safari tent with a bed, electricity and heater (although most people were there in big campervans!). The toilet/shower facilities nearby were open air, and a bit cold. The biggest drawback was the sound of the nearby road, but otherwise it was a nice place, with a pleasant cafe and nice food.

    We encountered a huge number of Dutch and German people who have bought land in this area, which seems like a new form of colonization. Problems ahead with that.

    G went to the toilet before bed, and returned in the dark into someone else's tent. The woman inside was shocked, and he apologized profusely. Later that night, a man did the same at our tent, when we were already in bed. We think it was her partner.

    It was a difficult night for me as i was woken up by intense carpel tunnel pain shooting up my arms. I went out for a walk to try to get my circulation going. It eased a bit but was on and off for the rest of the night, so I slept very badly.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Salema to Lagos by bus

    3 marca, Portugalia ⋅ ☀️ 16 °C

    We hebben geslapen in een tent met bed op de eco-camping. Vanmorgen werden we wakker met regen. Een beetje een tegenvaller want de voorspelling was droog weer. Al snel werd het een stort regen en het water stroomde van de paden op de camping.

    Tijdens de wandeling vroegen we ons regelmatig af hoe wandelaars de stijle stijging of daling zouden doen als het nat weer was. Want op sommige punten leek ons dat niet te doen. Er ligt veel klei, dat maakt het pad glibberig. De stenen zelf worden bij nat weer ook glibberig. Dus hoe ga je dan veilig naar boven of beneden?Als er regen valt tijdens je wandeling heb je er mee te dealen. Maar het vooruitzicht dat we ons op de laatste dag extra zouden moeten inspannen om veilig te kunnen wandelen, wetende wat we kunnen tegenkomen, leek ons verre van ideaal. Daarbij komt dat de helft van de afstand door de grotere dorpen Luz en Lagos zouden gaan wat ook niet de leukste trajecten zijn.
    De beslissing was snel gemaakt. Het laatste stuk naar Lagos doen we met de bus en dan vliegen we woensdag naar huis.

    In Lagos heeft Debi via booking.com een plekje gereserveerd met beach front. Leuk vanavond samen de zonsondergang bekijken. We moesten van het busstation naar het pension lopen en bij de receptie vragen we of er een kamer is met uitzicht op zee. Nee zegt hij, ik denk de andere kamers zijn verhuurd maar de gastheer zegt dat geen enkele kamer dat heeft. Maar wat dan uit de advertentie die zegt: beach front? Hij vertelt zonder te blozen dat het strand 10 min lopen is. Wat is dan het probleem....?
    Nou... Wat is het verschil tussen een halve waarheid en liegen, 500 meter? 1 km?

    Lagos is de grootste stad van de afgelopen veertien dagen.
    Het is even wennen aan de hoeveelheid mensen en de vele touristen (waarvan wij er ook twee zijn). Maar we houden van de vibe. En beetje als in Spanje waar het uitgaansleven zich afspeelt op de centrale pleinen.
    Er is een groot aantal indiase restaurants in Lagos, Debi kan naar hartelust haar buikje vol eten.

    Ook drinken we onze eerste Sangria. Ik voel bijna dat ik mij moet verontschuldigen omdat ik een toeristen drankje bestel terwijl ik me geen toerist voel, maar wel een toerist ben....
    Misschien maar niet teveel over nadenken en gewoon ervan genieten na twee weken buffelen door de Algarve.

    ———————————

    When I woke in the morning it was clear to me that today would not be a walking day, as the excruciating carpel tunnel pain was triggered by my vigorous use of my walking poles. Plus it was raining very heavily, meaning that the route would be very slippery and dangerous. We decided to hang out in the cafe until the early afternoon bus to Lagos. Our walking was over for this trip, sadly. That said, we had been VERY lucky with the weather.

    We stayed in Lagos at Lagos Village, which Booking.com described as beachfront. However, it was a 10 minute walk to the beach, and the beach was not visible from the hotel. We had chosen the place because of the promised beachfront, and it was a 25 minute walk to town, but we had energy as we had not walked that day. We hung out in the centre, being regular tourists, and recognizing that here we were part of the problem of over tourism plaguing old European cities.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
  • Fishermen’s trail

    Lagos to Faro by train

    4 marca, Portugalia ⋅ ☀️ 16 °C

    Het heeft vannacht geregend en het begint heel hard te regenen als we aankomen op het station van Lagos. We hebben het gevoel dat we weer heel heel erg veel geluk hebben gehad met het weer tijdens onze reis.

    We hebben seniorenkorting op de trein van Lagos naar Faro. Een ongelooflijke 4 euro pp is wat we betalen voor de 100 km lange treinrit.

    Booking.com adverteert onze slaapplek in Faro met een uitzicht op de binnenplaats. De binnenplaats is 40cm bij 3 meter, luchtschacht zou een betere benaming zijn geweest. De kamer is mooi en schoon dus met een glimlach accepteren we het onderkomen voor de nacht. Faro is ok maar Lagos vinden wij gezelliger.

    Morgen is het olan om met de ferry naar Praia de Faro te gaan en daar wat te wandelen en dan naar het vliegveld. Maar het regende de laatste dag, dus een paar museums bezocht, debi winkelen en ik heb de tijd uitgezeten in de Irish pub (good craic) voordat we met de wit-blauwe Proximus bus naar het vliegveld gingen.

    We hebben genoten van de afgelopen zestien dagen, maar dat de Fishermen's trail een walk in the park is, is wat ons betreft een understatement.

     Xox

    ———————————

    We took the train to Faro, a pleasant small city, but not so interesting in the rain. Lots of lovely tile decorations in the streets, but many sites were closed, so we had a lot of cafe stops and (me) searches for interesting pottery (none found). Our accommodation is tiny but pleasant, although the washroom is so small that a tall-ish person cannot sit on the toilet with the door closed. Booking.com described the room as facing an inner courtyard. However, the one small window faced a very narrow crevice between two buildings. It was fine for one night, but we are not impressed by Booking.com.

    We are ready to go home to Utrecht. It has been a fab trip. The walking was great! Will we do the walk again? We'll see. There are so many places to wander in the world, but we do expect to return to the Algarve region.     Czytaj więcej

    Zobacz tłumaczenie
    Koniec wyprawy
    4 marca 2025
  • 2025© FindPenguins
  • Strona główna
  • O nas
  • Śledzenie grupy
  • Wciśnij
  • Warunki
  • Prywatność & Cookies
  • Centrum pomocy
  • Odcisk