De koningin van Pieterburen

Het is rond 16 uur als we aanrijden richting het hoge noorden. Even de sleutel afgeven bij Shanti, ze zorgt met de meiden voor onze kippen.

Jeroen is vroeg opgestaan vanmorgen dus probeert hij onderweg wat te slapen. Dat lukt niet helemaal maar hij knapt er wel wat van op. Een klein stukje file gehad en na 2 tussenstops komen we langzaamaan steeds minder dorpen en huizen tegen. Het is hier nog vlakker als in Boekel... Rond 20.45 uur komen we aan bij de B&B. We bestellen nog snel even een pizzaatje en gaan ons melden bij de gastvrouw.

De gastvrouw is een bijzondere verschijning, een logt vrouwke zeggen ze in Boekel dan.
Ze heeft grote trossen druiven als oorbellen, een stuk groen vliegengordijn om d'r knot in het haar en Jeroen zou zeggen dat ze vanmorgen haast had. Zo door het gordijn naar buiten gelopen...
Een wijd shirt en legging met panterprint maken de kleurige sfeer compleet.
Astrid heet ze en je kunt aan haar zien dat ze kunstenares is, ze doet nog veel meer en voordat je er een dubbeltje in hebt gegooid vertelt ze je er alles over. Een lieve vrouw en een gastvrij onthaal. Ik vraag Jeroen of ze goed heeft begrepen dat we maar 2 nachtjes blijven want er is eten voor een week. Zelfs voor Jeroen...

Na de rondleiding arriveert onze pizza. Eerst eten en dan de spullen uitpakken. Coos voelt zich snel thuis en gaat alvast op de bank liggen.
Nadat we gegeten hebben en gesetteld zijn, drinken we nog wat samen en proberen we een spelletje regenwormen te doen. Ik win natuurlijk want Jeroen geeft na 4 beurten al op omdat het bier aan z'n oogleden begint te trekken.
In de kamer is ruimte voor 6 personen. We kiezen niet voor het stapelbed of de bedbank maar gezellig samen in de twijfelaar. Ik moet er met een aanloop in springen want het matras begint op een meter hoogte van de vloer. Jeroen komt erachter dat hij z'n snurkmachine is vergeten en ik bedenk nog even of ik wel naast hem wil liggen. Het blijkt mee te vallen maar slapen wil alsnog niet zo goed lukken. Coos heeft een muis onder de houten vloer gehoord en is onrustig. Ik moet over Jeroen heen klimmen als ik uit bed wil om naar het toilet te kunnen. Jeroen vind het te romantisch in bed en ik ga op de bedbank kortbij Coos liggen in de hoop dat hij wat rustiger wordt. Geen verschil dus Coos eruit. Krabt ie bijna de planken van de vloer en springt daarna bij Jeroen op bed. Het feest is compleet, Coos terug in de bench en ik op de bedbank. Uiteindelijk kunnen we toch nog redelijk slapen.Read more