Reisdag 4

We pakken een taxi op weg naar het treinstation. Het is te warm om de 2 km te lopen met dubbele tassen en boodschappen voor de 14 urige reis van Ho Chi Minh naar Hoi An. We slaan met deze reis veel moois over in het Zuiden, maar we gaan ook veel moois tegemoet in de Central Highlands!

Onderweg zien we Aloe Vera plantages, wat bergen, rijstplantages met rijsthoedjes en een knallende zonsondergang. Ook heb ik kennis gemaakt met Phi, Anjie en Anwat, drie Vietnamezen uit een naastgelegen coupé. Twee broers en hun grootvader. De taalbarriere is lastig te doorbreken maar toch wat woordjes kunnen wisselen. Gelukkig kon ik duidelijk maken dat 'Banh Mi* numbero 1' is, dat vonden ze grappig, en ik de vriendelijkheid van de mensen erg waardeer. De woorden Ja en Nee zijn in het Vietnamees Dom en Sei. Denk ik begrepen te hebben...
(*Banh Mi schijn je ook prima te kunnen schrijven als Bhan Mi of Ban My.. op de karretjes komen alle varianten wel voor)

Af en toe wordt er zomaar even gestopt maar de rwia verloopt voorspoedig. We doden de tijd met muziek, een potje kaarten (pesten), foto's kijken en eten van het diner dat wordt aangeboden. Rijst met spinazie, vlees en... soep of jus of bouillon of.. ik heb het maar door de rijst gekiepert.
Halverwege werd de trein voller en hadden we geen eigen coupé'tje meer. Het was ook al na tienen. Simon en Dorine kletsen wat met twee duitse backpackers, ik schrijf wat herinneringen op van de afgelopen dagen.

Het wordt tijd om te slapen. Dat slapen lukt alleen niet echt lekker want de bedden zijn loeihard. Niet geschikt voor zijslapers. Daarbij slingert, deint en schudt de trein ook als in de beste westerns. Naar de wc gaan is een missie op zich. Schoon is het allemaal ook niet. Er is dan wel weer heet water te krijgen. Erg handig gebleken voor koffie, een ontbijtpapje en noedels.

Met enige vertraging komen we de volgende ochtend aan op het station van Da Nang. Hier vandaan pakken we de lokale bus naar Hoi An. Denk niet aan een saai nederlands busritje. De 'bushulpjongen' pakt onze grote tassen aan en gooit ze bij de andere bagage. De chauffeur heeft ondertussen het gaspedaal gevonden en haalt zijn voet er alleen af bij de verschillende haltes. Daartussen rijdt hij flink door. Linkerbaan, gas, inhalen en toeteren. Rechtervoet op het gas, linkerhand op de toeter. Niet erg comfortabel en af en toe even adem inhouden, maar het schiet wel lekker op.

Het slot van deze reisdag is het vinden van een slaapplaats. De eerste twee pogingen mislukken. Mooie complexen, lieve mensen, kamers zat, maar we roken de schimmel als gevolg van vocht. Dat moet je niet hebben. Poging drie was echter succesvol. We zijn weer gestationeerd en klaar voor nieuwe avonturen.Read more