Dag 18: Tropische regenbui

Een dagje rust, dus tijd zat om even naar Campo Grande te gaan om te winkelen. We hebben wat verschillende boodschappen op het lijstje staan. Silvania heeft specifieke cremes nodig voor haar haar en die zijn hier wat makkelijker te krijgen dan in Nederland. Ook kijken we naar kleding en bezoeken we een religieus winkeltje met veel mariabeeldjes. Daarna scoren we wat koekjes met gember voor Maria en met nootjes voor Guus.

Het is warm, broeierig en zweterig weer. Een hoge druk gebied, je voelt dat er regen aan komt. Door de hitte hebben we weinig zin om extra meters te lopen. Dus daarom lunchen we ditmaal bij een andere self-service dan we gewend zijn. Het is er gezelliger, maar het eten haalt het niet bij onze favoriet. Dus volgende keer gewoon weer daar heen.

Op de weg terug naar de auto begint het wat te druppelen. Het gaat steeds harder. We zijn maar net op tijd bij de auto. Eenmaal binnen begint het te stortbakken niet normaal. Wat een enorme plens regen valt er, echt een tropische regenbui.

De regen houdt best een tijdje aan en er ontstaan overal nieuwe riviertjes op straat. Het water komt werkelijk overal vandaan: uit straten, van daken en uit tuinen. Zo heb ik het nog nooit meegemaakt. Hier en daar staan regenpijpen dwars op straat gericht en spuit het water hierdoor horizontaal over straat. Wij zaten veilig en droog in onze auto. Ik had er best wel lol in eerlijk gezegd.

Bij een tunneltje dat onder de snelweg door gaat, wordt de stemming serieuzer. Kunnen we wel verder hier? Ik zet de auto maar even stil om de situatie in te schatten. Er stond al zo'n flinke laag water in de tunnel dat ik besluit het risico maar niet te nemen en om te rijden. Dat betekent de snelweg op en keren bij de volgende afslag, ongeveer 10 minuten. Als ik omgereden ben, en aan de andere kant langs de tunnel rijdt, zie ik dat mannen in pakken het tunneltje afsluiten voor verkeer. Blijkbaar loopt het vaker vol daar.

Vlakbij huis vinden we weer een spontaan regenzwembad. Het is een lager gelegen gedeelte in de wijk. Daar is de wateroverlast uiteraard het grootst. Er staat een flinke laag water waar we de diepte moeilijk van kunnen inschatten, maar aan de linkerkant van de weg zien we verschillende auto's zich toch succesvol een weg banen door het water. We wachten even tot ze van onze weghelft zijn en dan gaan wij ook het zwembad in. We rijden er doorheen met een rustig maar gestaag tempo. Dat gaat goed en we zijn extra blij dat we een auto gehuurd hebben met een wat hogere wielbasis.

Thuis aangekomen vinden we Papa en Mama in huis met alle ramen en deuren dicht en alle elektra uitgeschakeld, inclusief licht, tv en ventilator. Beetje vreemd. Het blijken voorzorgsmaatregelen. Vroeger is de bliksem ('lampiano', leuk woord) ooit een keertje dichtbij ingeslagen en dat had nogal indruk gemaakt. Vervolgens zijn er dus bepaalde gewoontes bij onweer ontstaan. Op zich logisch, maar wel even wennen.

Het had ingeregend en daardoor stond de veranda aardig onder water. Die moest sowieso gedweild worden, wat een aanleiding was om gelijk het hele huis schoon te maken. Daarna nog wat gerelaxt en een filmpje gekeken op Netflix.

Netflix in Brazilië heeft andere films dan de Nederlandse versie. De keuze viel op de 10 mandamentos, de 10 geboden dus. Dat bleek een mooie Brazilliaanse verfilming van het hele bijbelboek Exodus. Top!

Oh, toevallig had ik wat verschillende biljetten Brazilliaans geld in mijn portemonnee. Wellicht leuk om even te zien.Read more