Dag 23: Laatste dagje

De laatste dag! De dag die je wist dat zou komen. Geen dag om rustig aan te doen, blijkbaar, Want na het opstaan, moesten we gelijk al op weg naar een kappersafspraak. Ondanks opschieten toch te laat, maar gelukkig de kapper ook. Terwijl Silvania werd geknipt, gekleurd en gestyled heb ik wat koffie gehaald en coxinhas (heerlijke Braziliaanse snack, soort kip-soufflé). Op weg naar de auto op straat nog een lekker flesje kokoswater gescoord, want dat zouden we voorlopig ook moeten missen.

De auto hadden we neergezet bij een 'lava jato'. Aan de straat parkeren is goedkoper, maar de auto moest deze dag toch nog gewassen worden. Dus dat was op deze manier gelijk geregeld.

Thuis de koffers ingepakt en nog wat gechilled met de familie: jaca (jackfruit) eten, lunchen, kletsen met Victor (Alex), snel nog even een vriendin bezoeken (Silvania) en tot slot: het huis vegen en dweilen met hulp van Lucia. Ik citeer cheffin hygiëne Silvania: 'ik kan mijn moeder niet achterlaten in een zooitje'. En dat is ook zo.

Het afscheid was emotioneel. Er waren vriendelijke woorden van Edimar en Lucia, knuffels van Victor en Papa, tranen van Mama. Afscheid nemen met de wetenschap elkaar voorlopig een jaar niet meer te zien: het is allemaal niet niks.

Al met al vertrokken we iets later dan gehoopt richting het vliegveld, dus moesten we een beetje doorrijden. Onderweg ook nog even de tank volgooien en langs de supermarkt voor Braziliaanse koffiebonen. Auto inleveren bij het vliegveld, en door! Check, check!

We waren pas 17.45 op het vliegveld, en toen bleek ook nog eens de vlucht een half uur vervroegd(!) naar 18.30. Oei! Met het gebeuren van vorig jaar in het achterhoofd (vlucht gemist in Sao Paolo) gaf dat wel een beetje stress. We liepen gelijk naar de douane, maar vergaten even dat we de koffers hadden af moeten geven bij de incheckbalie. Dus wij terug en daarheen. Daar bleek mijn koffer te zwaar, dus uit de rij en zware spullen overhevelen naar een andere koffer. Pfoei, wat een gedoe! Nog een keertje wegen. Gelukkig goed! Geen tijd voor toilet of koffie, snel door naar de douane!

Daar ging het gelukkig een stuk soepeler. Zonder rij of moeite konden we de douane passeren. En gelukkig is Victoria een klein vliegveld, dus ben je na de douane snel in de vertrekhal. De vlucht bleek iets vertraagd. Yes! Goed nieuws, dus toch nog tijd voor een koffietje met wat brood en een rustmomentje aan het begin van de terugreis.Read more