Zondag

Terwijl ik met Tabita herten aan het zoeken ben, steekt Matteo het huis bijna in de fik, maar daar kom ik nog op terug.

Vandaag beginnen we rustig aan. De vloer moet schoongemaakt, een klein wasje gedaan. Op zich niet veel, maar al met al hebben we daar toch even voor nodig. Dus we besluiten pas smiddags er met zn allen op uit te gaan.

Sochtendsvroeg (9 uur) loop ik een nieuw rondje met Tabita het dorp uit. Het is mooi hier, rustig, vredig. Daarna ontbijten we met z'n allen en gaan we aan de slag met het huishouden.
Na de lunch valt Matteo in slaap. Dat is mooi, past mooi in de planning. Ik ga maar weer een stuk met Tabita lopen en ontdek wederom mooie paadjes hier in de buurt. De velden in, de lanen uit, zoiets.

Thuisgekomen is het de hoogste tijd om wat te gaan doen. De lamlendige sfeer moet verdreven worden. We drinken kaffee mit kuchen en gaan de auto in. Een half uurtje rijden naar een kasteel met biergarten: Starkenburg, Heppenheim. Vamonos!

Google Maps stelt een binnendoor-route voor en stuurt ons letterlijk het bos in over boerenpaadjes (waar ik eigenlijk niet mag rijden als PKW). Het alternatief is helemaal terugrijden, dat gaan we ook niet doen, dus dan maar even net doen alsof we een tractor zijn. ;) Het is een mooi bos, en er doorheen rijden is op zich al spannend.

We komen veilig en zonder bekeuringen aan bij het kasteel en parkeren op de parkeerplaats. We hobbelen over de kasseien een stuk omhoog naar het kasteel. In de brandende zon. Lekker de toerist uithangen. We krijgen het er warm van, dus boven aangekomen: eerst bier! Dat kasteel komt later wel.

We vinden een mooi plekje aan de rand, genieten van het ruime uitzicht, bestellen Pilsner, Jäger Schnitzel, Flammküchen, een kindermenu en een bak water. We zitten er heerlijk bij en zijn blij om er te zijn.
Als we weggaan komen we er nog achter dat het restaurantje een Braziliaanse eigenaar heeft. Wellicht dat we die een volgende keer nog kunnen spreken, nu gaan we.
We bekijken nog even snel wat van het kasteel, maar heel veel is er niet te bekijken en we gaan terug naar huis.

In de auto valt Matteo snel in slaap. Het is bijna zonsondergang, dus ik zeg tegen Silvania: 'Dit is een mooi moment om herten te zien'. En ja hoor, op bestelling, een minuut later zien we er eentje wegrennen. Ik denk een Damhert, leuk! We speuren verder maar helaas verder geen herten gezien, wel mooie oude dorpjes en ook lekker ijs. :)

Als ik savonds nog even naar buiten ga met Tabita, zie ik opnieuw een hert en ben helemaal blij. Silvania doet Matteo in bad.
Opeens krijg ik berichtjes van Silvania binnen. Ik begrijp dat Matteo in een onbewaakt ogenblik aan een knop van het fornuis heeft gedraaid, vlak voor hij in bad ging. Daar stond toevallig een pan, en dat is gaan aanbranden. Dat is natuurlijk lekker gaan stinken. Silvania rook dat niet in de badkamer, maar gelukkig de gastvrouw wel. Die kwam toevallig het afval ophalen en heeft gelijk het fornuis uitgedraaid.
Silvania geschrokken, maar gelukkig viel het allemaal mee. Alleen wat restjes rode kool en rijst verloren, verder niks. Beter opletten dus! Die kleine wordt sneller en sneller.Baca selengkapnya