Dakhla

Een rustige start, we hoeven slechts 540km over snelweg.
Lokaal op zoek naar een bakkertje, gevonden naast de patisseri, verse jus in bierpullen met mega croissants/ chocolade broodjes.
We zitten buiten op terras, te kijken hoe de veegdienst zijn straatje schoon houdt met bezem en een blik gemaakt van een doos. Van de bakker krijgt hij een croissant toegestopt. Er komt een auto langzaam inparkeren. Zou meneer weten dat hij een lekke band heeft? Wat is een band, wat is lek, rechts….Monieur, le pneu a droite is flat. Monsieur kijkt op, glimlacht en wijst naar het pand waarvoor hij de auto heeft gezet, aha een garage!!
We vertrekken, en rijden langs de kustweg, snelweg, 4 baans, één rechte weg, met af en toe een bocht. Eerste deel met mist vanaf zee. Verder niets, één vlakte. Met regelmaat een tankstation, de één al verder afgebouwd dan de ander. Verder niets, geen dorpen niets, wel dromedarissen die besluiten direct langs de weg te moeten staan grazen. Via de jbl die op het dashboard ligt kiezen we om de beurt een afspeellijst. De random vraag “met wie zou je wel eens willen dineren” (Barack Obama en Jane Goodall) leidt tot allerlei leuke gesprekken. Des te verder richting Dakhla we komen, komen ook de politie-stops. De politie benadert ons zeer vriendelijk, willen weten waar we naar toe gaan, krijgen een kopie met alle gegevens. De één maakt er een studie van, de ander is al snel tevreden. We lunchen aan de lagune aantal km voor Dakhla, verse vis, briesje erbij, heel ontspannen. De entree naar de stad is groots met lantaarnpalen, vlaggen, palmbomen, fonteinen op de rotondes. Ons familiehotel voor 2 nachten ligt aan de boulevard. Wat een leuke plek, met smaak en oog voor details ingericht en gestyled. Op het dakterras een leuke loungeplek, met gevulde (bier)koelkast.
Robert en Bowy gaan opzoek naar een garage om de uitlaat te laten repareren. Snel gevonden, één straatje met kleine garages en onderdelen. De één doet platen, de ander motoren en weer een ander uitlaten. Kortom snel gefixed. Binnen een half uurtje probleem opgelost. En een groot plezier voor the boys die nog naar het werk bij andere auto’s hebben gekeken. We lopen ‘s avonds nog even door het centrum, één en al levendigheid. De vrouwen en kinderen komen bij elkaar in het park en de mannen zitten in het theehuis. We eten een swarhma op terras (de helft van de groep moet wat anders kiezen, de shoarma is op, en dat in een shoarma-tent, te grappig). Op de boulevard gaan we 5min crossen voor 1 euro in een soort van botsautootje in de vorm van een zeepaardje. Ze gaan hard en zijn zeer wendbaar. Hilarisch.
Net als in Laayoune is in Dakhla de temperatuur met zo’n 20-24graden zeer aangenaam, de zeewind zorgt voor de verkoeling. In de avond is een lange mouw niet overbodig.Read more