Chickenbus

Hola,
We zijn vanmorgen na het ontbijt met de rugzakken naar het einde van de straat gelopen om met de chickenbus naar Antigua te gaan....de reisduur zal ongeveer drie uur zijn. Na de collectivo's van Mexico is dit de eerste keer dat we gebruik gaan maken van de Guatemalteekse variant......de chickenbus. Dit zijn oude amerikaanse schoolbussen welke op oude diesel rijden.
Nou Mo, deze is voor jou!!! Nadat de bus gestopt was werd onze bagage door de bijrijder op het dak gegooid en moesten we voor instappen. De bus vertrok gelijk en terwijl de bijrijder nog op het dak onze rugzakken aan het vastbinden was.....en dat bleek nodig. De bus zat helemaal vol (dat wil zeggen dat op iedere bank twee personen zaten) met uitzondering van een plekje op de rechter achterbank. Daar paste Heleen prima, en ik ging tussen de beide achterbanken zitten waarbij ik net met mijn billen bleef hangen. Tijdens het rijden klom de bijrijder via de open voordeur weer naar binnen om vervolgens met een grote bos stinkende vodjes met iedereen af te rekenen. Ondertussen had de chauffeur een stemmig muziekje opgezet, een soort super mario salsa muziek, en scheurde hij met volle vaart en dikke rookpluimen het dorp uit. Zijn zicht moet beperkt zijn geweest met alle Jesus love you teksten op de voorruit, stickers...en niet te vergeten zijn MEGA zonnebril. Vervolgens "stopte" hij bij iedereen die zijn hand op stak met piepende remmen welke vervolgens al rijdend de bus insprongen. De bijrijder dirigeerde iedere nieuwkomer op een hoek van een bank met als gevolg dat het gangpad een wirwar van benen en tassen werd. Hier en daar werd door de "chauffeur" een hobbel over het hoofd gezien waarbij we met 80 km per uur een centimeter of 20 van onze stoel kwamen. Ook moet het onderstel van een 2CV zijn geweest want in sommige bochten stonden in de opbergvakken boven ons de losse banden van de opgeborgen rugzakken horizontaal in de lucht. Het ging hard!!! Al vloekend en lachend vervolgden we onze reis waarbij we met de minuut meer vertrouwen kregen in de grip van de opgewarmde gladiaal banden en de rijkunst van de 'chauffeur', die al rijdend in het dashboard een nieuwe meezinger had weten te duwen. Wat hebben we allemaal niet meegemaakt voor die 50 quetzal....de rechter zitting bleek los te zitten waardoor de daarop reeds slapende passagiers (hoe krijg je het voor elkaar) inclusief zitting steeds verder naar het midden schoven (voordeel; mies had een hele bank om op te zitten...nadeel: de twee slapers hingen mee).....er kwamen regelmatig verkopers aan boord welke spontaan dingen begonnen uit te delen om vervolgens met je af te rekenen.....tijdens een tussenstop hebben we nadat de ijsboer door de bus was geweest een presentatie van een zeer gezond drankje gehad (wat niemand vervolgens kocht...hahahaha).....tijdens het rijden ging regelmatig de achterdeur achter Mies open (Schrik!!!!) en klom er iemand over hem heen om zich in het middenpad te laten vallen en vast zat.....twee uur gratis fitness om je bij iedere bocht vast te kunnen houden....Heleen had haar gladde travelbroek aan en heeft alle hoeken van de bank gehad....en ga zo door!!
Het was de leukste kermis attractie in jaren waarbij we pendelden tussen vloeken, schelden, schateren en klunen.

We hebben regelmatig aan Mo moeten denken!!!!
Ik heb een klein filmpje toegevoegd van het moment dat we wegreden...en alles nog rustig was. Later bleek het niet meer mogelijk om een opname te maken.....

We gaan het nogmaals proberen!!Read more