Jaartje verder..

Tja...als je een jaar weg gaat.....ben je ook een keer jarig. Vandaag is het weer zover en gelukkig doen we er niets aan. Het is allemaal anders als je op reis bent!
Vanmorgen werd ik wel zingend wakker gemaakt door Heleen! Het feestontbijt is erbij ingeschoten, we hebben beide een shakegenomen en Heleen een saltaña...die houd altijd van hartig. Op het plein hebben we, net als gisteren, een scooter gehaald (dat gaat hier zo makkelijk....je geeft je ID card af, krijgt een brommer mee....lekker rijden maar....even aftanken voor 50 BS = 5 euro....en terugbrengen en 10 BS per gebruikt uur betalen).
Gisteren zijn we naar Balo gereden om voor vandaag een afspraak te maken om met een visser de Rio Mamoré op te gaan om roze dolfijnen te spotten en te zwemmen. De eigenaar van het restaurant zou iets voor ons regelen vandaag...zorg dat je hier om tien uur bent.
Wij waren te vroeg....maar het was geregeld. De man van één van de kokkinnen gaat vandaag met ons op pad...en de twee kleine zoons gaan mee in het houten bootje met grasmaaier aandrijving ( je kent ze wel...die mannetjes die met zo´n handmaaier het gras om de bomen en de palen wegmaaien.....nou, zo´n ding hing achter de boot). Wel vrolijk....je noemt elkaar niet bij de naam in Bolivia....iedereen heeft een bijnaam. Zo gingen vandaag Gordo en Flaca mee aan boord....de dikke en de dunne. Wel vaker hebben we in telefoongesprekken en op straat bijzondere namen gehoord...en dit is typisch iets voor Bolivia.
Enfin...we gingen op pad....en de motor maakte zoveel herrie dat na bocht één alle wilde dieren gevlogen waren. Er kwam hier en daar nog wel een Tucan voorbij...en we zagen nog wat andere leuke vogels...maar verder was het een hoop herrie en weinig snelheid. Na 2,5 uur dobberen kwamen we uit op een reder gedeelte van de rivier waar we te water gingen. Er waren inderdaad een stuk of drie dolfijnen om ons heen....echter wilde ze niet met ons spelen....jammer!
We hebben nog een extra rondje getuft....en er vloog nog een enorme grote vis (cm of 40) langs mij heen de boot in...recht in de armen van Heleen...die net als ik zo schrok....en de vis verdween aan de andere kant weer in het water. We keken elkaar allemaal aan zo van...wat gebeurde hier nou?!
Op de terugweg zijn we over een laguna gevaren...en moesten we stoppen omdat de schroef vol met rotzooi zat. De zoontjes gooide hun hengeltjes uit en in minder dan tien minuten lagen er tien vissen in de boot te spartelen...dat wordt de lunch!!
Om 3 uur waren we weer terug bij het restaurant en hebben we onze gids 200 BS betaald...hebben we de scooter gepakt en zijn richting Trinidad vetrokken....beide flink gekleurd van het zonnetje.

Vanavond mag ik kiezen waar we gaan eten....Read more