Auckland

In het vliegtuig, lekker bij het raam. Dan denk je wel lekker te kunnen slapen.. maar nee😒 zit er zo'n zwanger chineesje naast je die aant kreunen en steunen was, en niet stil kon zitten.. dan denk je als dat alles is, prima. Maar vervolgens ligt ze te pitten, hangt half over mn stoel heen en begint te snurken. Heb ik weer😣. Al met al zo'n 5 uurtjes van de 12 kunnen slapen. En wat duren die laatste uurtjes lang voordat je op plaats van bestemming bent, als je naar iemand uitkijkt. En dan uit het vliegtuig, krijg je eerst paspoort controle. Heb ik natuurlijk precies de rij uitgekozen waar er iemand geen engels kan en er niks van snapt, iets met 9 letter en 2 woorden... Inmiddels al contact gehad met Daniël, ik mocht vooral niet verder dan bagageband 2 lopen. Maar voordat ik hem kon spotten, kwam Daan al naar mij toe gerend:). Het was alles wat ik ervan gedacht en gehoopt had! Zo fijn om elkaar weer na lange tijd te zien en vast te kunnen houden! Op naar de koffers. Daan had die van hem al van de band af, dus alleen de mijne nog en dan door de border security. Na alles aangegeven te hebben, mochten we door. De bus gezocht en gevonden en een klein uurtje later waren we dan in het hotel. Eerst even opgefrist en daarna in het restaurant van het hotel gegeten. Alleen aan mijn eetlust kon ik de jetlag merken, verder nog niet echt, gelukkig! So far so good:)!Read more