Na południe!

I niestety, auto spakowane, canoe na brzegu, machamy na pożegnanie Russelowi, Lynn i bliźniakom, i ruszamy na południe. Jeszcze po drodze piknik z fish and chips w Beauly, zaraz pod murami opactwa (my pod murami na łące, a inni, nie przejmując się, wśród murów, ruin i nagrobków), jeszcze wizyta przelotem w lokalnej destylarni - i jedziemy.
Po raz kolejny wzdłuż Loch Ness, po raz kolejny widoki niesamowite. A na horyzoncie piętrzą się chmurzyska. A po jakimś czasie, również na horyzoncie, zaczyna błyskać i grzmieć. Hmmm, to zapewne te zapowiadane apokaliptyczne burze, dobrze, że daleko przed nami, i dobrze, że dziś nocleg w hotelu, nie pod namiotem.
Do tego światło dzięki chmurom jest zupełnie niesamowite, i krajobraz staje się coraz bardziej groźny, i coraz bardziej wyrazisty. Jest pięknie!
Oczywiście do czasu. Za połową drogi, już w północnej Anglii, doganiamy chmury, i oddają nam wszystko co, przed czym udało się nam uciekać przez ostatnie kilka dni. Ulewa dosłownie tropikalna, w intensywności jeśli nie temperaturze, a do tego ciemno, że oko wykol. A to nie koniec atrakcji. Ufając Google maps z dwóch możliwych dróg wybieramy A1, jako krótszą. Niestety, google nie wziął pod uwagę, że wiedzie ona nad morzem, dzięki czemu zaraz po ustaniu deszczu podróż umila nam mgła gęsta jak mleko. Jak widać, Szkocka aura była dla nas zdecydowanie bardziej przyjazna, a Anglia zniechęca nas do powrotu, jak może. Czyżby odzwierciedlenie brexitowych nastrojów??? Musimy poważnie wziąć to pod uwagę...Les mer