Twierdza za twierdzą

Malta przez tysiąclecia była obiektem pożądania każdego, kto chciał kontrolować przeprawę z zachodu na wschód Morza Śródziemnego, a także połączenie z Afryką. Nic dziwnego, że funkcje świątynne skutecznie splatają się tu z obronnymi, i na każdym wzgórzu jest nie tylko świątynia, ale często świątynia na wszelki wypadek wbudowana w twierdzę.
M’dina jest kapitalnym przykładem takiej właśnie twierdzy obronnej, która do dziś dnia żyje jako małe miasteczko. I znów urzekają nas wąskie uliczki, bastiony, i fosa, dzięki przedłużającym się czasom pokoju wysadzana drzewkami pomarańczowymi. A dla dodania kolorytu, pod murami twierdzy spotykamy sokolnika, uczącego całkiem niesfornego wyrośniętego młodego, półtorarocznego sokoła.
M’dina broni się ze wzgórza - dla porównania odwiedzamy Vittoriosę i Fort San Agelo, broniące wejścia do zatoki i głòwnego portu na Malcie. I trzeba przyznać, że fortyfikacje nadmorskie są jeszcze bardziej imponujące. Oprócz samego fortu, odpowiadającego pojedynczej twierdzy, ciągną się przez dwa półwyspy, niekończącą się serią baterii, wież i strażnic - Szpitalnicy znali się na swoim podstawowym rzemiośle.
A ponieważ Malta w chwili obecnej nie odpiera żadnego oblężenia, w porcie zatrzęsienie żaglówek i łodzi motorowych, pod każdą banderą (choć najwięcej maltańskich) i w rozmaitych gabarytach, a do tego lokalne malutkie ładzie wiosłowe, tramwaje wodne, statki wycieczkowe i katamarany.
A nad tym wszystkim malowniczy zachód słońca, udramatyzowany kłębami chmur. A nad ulicami zapalają się miriady dekoracji świątecznych, jak widać Maltańczycy znają się na świętowaniu.Leer más