Zaskoczenia

Po szutrze, po asfalcie, po pustyni, po słynnej drodze 66, i w końcu, w pełnym zaskoczeniu, wśród lasu sosnowego dojeżdżamy do południowej części kanionu.

Zaskoczeń przy kanionie jest więcej. Pierwsze - skala. To co wczoraj wydawało się nam potężne i imponujące to wstęp tylko był i przygrywka. Drugie - położenie. Niby wiadomo było, że kanion to szczelina w ziemi, w kierunku pionowym w dół, i niby było jasne, że skoro ściany zewnętrzne sterczą w niebo wysoko, to płaskowyż musi być na sporej wysokości, ale jednak przewyższenie na ponad 2000 metrów i zmiana z pustyni na regularny las sosnowy wprawiają nas w osłupienie. Trzecie, znowu być może do przewidzenia, to rozległa pustynia na większości płaskowyżu. Tu wysokość nie pomaga, po prostu nie ma wody, żeby cokolwiek rosło. I kiedy piszę rozległa, to mam na myśli skalę amerykańską, 5000 km2.
Czwarte - rozłożystość kanionu. To nie jest jeden wąwóz, co cały olbrzymi, skomplikowany system szczelin, przecinających wspomnianą pustynię, i przyległe tereny też.
A, no i piąte - tu też zdarzają się pochmurne dni, na przykład dzisiejszy. Ale za to na kanionie kładą się piękne cienie chmur :-)
I jeszcze szóste, po całym terenie wałęsają się pojedyńcze, podwójne i stadne samice mulaka (rodzaj jelenia), powodując zresztą niebezpieczeństwo na drodze, bo wszyscy wjeżdżający stają dęba gdy tylko je zobaczą, nie wiedząc, że w samym parku są ich setki, i można robić zdjęcia bez powodowania zatoru na drodze.

Sam kanion (główny) jest po prostu gigantyczny - za Wikipedią powtarzam, bo te liczby robią wrażenie. 446 km długości, do 29 km szerokości, i do 1.6 km głęboki.

Nam udało się dzisiaj przejść około 6 km wzdłuż brzegu, i zejść na jakieś 40 metrów - mizernie, z braku czasu, ale jednak też robi wrażenie. Teoretycznie zalecają, żeby przewidzieć 2x więcej czasu na powrót niż na schodzenie, ale nie wiem czy brali pod uwagę, że schodząc każdy zatrzymuje się co dwa kroki z okrzykiem „aaaaaaaah jak tu pięknie muszę zrobić zdjęcie”. Nam zdecydowanie powrót zajął mniej czasu :-) Tak czy inaczej, zostało jeszcze duuużo do zobaczenia. Wygląda na to, że musimy tu wrócić!Read more